الواقعة

  1. الرئيسية
  2. معجم ترجمات القرآن
  3. الواقعة
  4. الترجمة الفارسية - حسين تاجي
  5. فارسی
  6. الفارسية

تفسير سورة الواقعة

الترجمة الفارسية - حسين تاجي

فارسی

الترجمة الفارسية - حسين تاجي

ترجمة معاني القرآن الكريم باللغة الفارسية ترجمها د. حسين تاجي كله داري.
﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ﴾

هنگامی‌که واقعۀ قیامت واقع شود.

﴿لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ﴾

که در واقع شدنش هیچ دروغی نیست.

﴿خَافِضَةٌ رَافِعَةٌ﴾

(گروهی را) خوار کننده، (و گروهی را) بر‌افرازنده است [ گروه کافران را خوار می‌کند و به دوزخ روانه می‌کند، و گروه مؤمنان را سربلند و شاد به بهشت می‌فرستد. (تفسیر طبری و ابن کثیر).].

﴿إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا﴾

هنگامی‌که زمین بشدّت لرزانده شود.

﴿وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا﴾

و کوه‌ها (درهم کوبیده و) متلاشی شود.

﴿فَكَانَتْ هَبَاءً مُنْبَثًّا﴾

پس چون غبار پراکنده گردد

﴿وَكُنْتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً﴾

و شما سه گروه (تقسیم) شوید:

﴿فَأَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ﴾

پس (گروه نخست سعاد تمندان) یاران دست راست، (سعاد تمندان) یاران دست راست چه حال دارند؟

﴿وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ﴾

و (گروه دیگر شقاوتمندان) یاران دست چپ، (شقاوتمندان) یاران دست چپ چه حال دارند؟

﴿وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ﴾

و (سومین گروه) پیشگامان پیشرو.

﴿أُولَٰئِكَ الْمُقَرَّبُونَ﴾

آن‌ها مقربان هستند.

﴿فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ﴾

در باغ‌های پر نعمت (بهشت جای دارند).

﴿ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِينَ﴾

گروهی بسیاری از پیشینیان.

﴿وَقَلِيلٌ مِنَ الْآخِرِينَ﴾

و اندکی از آیندگان هستند.

﴿عَلَىٰ سُرُرٍ مَوْضُونَةٍ﴾

بر تخت‌هایی چیده شده و مرصّع.

﴿مُتَّكِئِينَ عَلَيْهَا مُتَقَابِلِينَ﴾

در حالی‌که رو به روی هم بر آن تکیه زده‌اند.

﴿يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ﴾

نو جوانانی جاودان پیوسته بر گرد‌‌شان می‌چرخند.

﴿بِأَكْوَابٍ وَأَبَارِيقَ وَكَأْسٍ مِنْ مَعِينٍ﴾

با قدح‌ها و کوزه‌ها و جام‌هایی از شرابی که (در جوی‌ها) جاری است.

﴿لَا يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا يُنْزِفُونَ﴾

(شرابی) که از آن نه سر درد گیرند و نه بیهوش شوند.

﴿وَفَاكِهَةٍ مِمَّا يَتَخَيَّرُونَ﴾

و هر میوه‌ای که خود انتخاب کنند.

﴿وَلَحْمِ طَيْرٍ مِمَّا يَشْتَهُونَ﴾

و (نیز) گوشت پرنده (از هر نوعی) که میل داشته باشند.

﴿وَحُورٌ عِينٌ﴾

و (همسرانی از) حوریان سیه چشم (دارند).

﴿كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ﴾

همچون مروارید پنهان در صدف.

﴿جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ﴾

(این‌ها) پاداشی است در برابر آنچه که انجام می‌دادند.

﴿لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِيمًا﴾

در آن (باغ‌های بهشتی) نه سخن لغو و بیهوده‌ای می‌شنوند و نه گفتار گناه آلود.

﴿إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا﴾

تنها یک سخن (می شنوند) سلام است، سلام.

﴿وَأَصْحَابُ الْيَمِينِ مَا أَصْحَابُ الْيَمِينِ﴾

و اصحاب دست راست (سعادت‌مند) چه (وضع و) حالی دارند اصحاب دست راست (سعادت‌‌مندان)؟؟!

﴿فِي سِدْرٍ مَخْضُودٍ﴾

در (میان) درختان «سدر» (= کنار) بی خار،

﴿وَطَلْحٍ مَنْضُودٍ﴾

و درختان موز پربار تو برتو.

﴿وَظِلٍّ مَمْدُودٍ﴾

و سایه‌ای گسترده [ انس بن مالک رضی الله عنه می‌گوید: رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «در بهشت درختی است که شخص سواره، صد سال در سایۀ آن حرکت می‌کند و به آخر آن نمی‌رسد» و در روایت ابو هریره آمده: «اگر خواستید این آیه را بخوانید (ظل ممدود)» (صحیح بخاری 3251 و 3252 و صحیح مسلم 2826).].

﴿وَمَاءٍ مَسْكُوبٍ﴾

و (در کنار) آبی جاری (و روان).

﴿وَفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ﴾

و میوۀ فراوان.

﴿لَا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ﴾

نه پایان پذیرد و نه (کسی را از آن) باز داشته شود،

﴿وَفُرُشٍ مَرْفُوعَةٍ﴾

و بسترهای برافراشته شده (و همسرانی گرانقدر)

﴿إِنَّا أَنْشَأْنَاهُنَّ إِنْشَاءً﴾

بی‌گمان ما آن‌ها را به آفرینش نوینی آفریده‌ایم.

﴿فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْكَارًا﴾

و آن‌ها را دوشیزه قرار داده‌ایم.

﴿عُرُبًا أَتْرَابًا﴾

شوهر دوستان هم سن و سال،

﴿لِأَصْحَابِ الْيَمِينِ﴾

(همۀ این‌ها) برای اصحاب دست راست (سعادت‌مندان) است.

﴿ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِينَ﴾

که گروهی از پیشینیان.

﴿وَثُلَّةٌ مِنَ الْآخِرِينَ﴾

و عده‌ای از آیندگان هستند.

﴿وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ﴾

و اصحاب دست چپ (شقاوت‌مندان) چه (وضع و) حالی دارند اصحاب دست چپ (شقاوت‌مندان)؟!

﴿فِي سَمُومٍ وَحَمِيمٍ﴾

در (میان) باد سوزان و آب جوشان، قرار دارند.

﴿وَظِلٍّ مِنْ يَحْمُومٍ﴾

و (در) سایه‌ای از دود‌های متراکم و سیاه.

﴿لَا بَارِدٍ وَلَا كَرِيمٍ﴾

نه خنک باشد و نه آرام بخش.

﴿إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَٰلِكَ مُتْرَفِينَ﴾

بی‌گمان آن‌ها پیش از این (در دنیا) ناز پرورده (و مترف) بودند.

﴿وَكَانُوا يُصِرُّونَ عَلَى الْحِنْثِ الْعَظِيمِ﴾

و برگناه بزرگِ (شرک) اصرار می‌ورزیدند.

﴿وَكَانُوا يَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ﴾

و می‌گفتند: «آیا هنگامی‌که مردیم و خاک و استخوان شدیم، آیا باز هم ما بر انگیخته می‌شویم؟!

﴿أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ﴾

آیا پدران نخستین ما (نیز بر انگیخته می‌شوند)؟!».

﴿قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ﴾

(ای پیامبر) بگو: «بی‌گمان گذشتگان و آیندگان،

﴿لَمَجْمُوعُونَ إِلَىٰ مِيقَاتِ يَوْمٍ مَعْلُومٍ﴾

(همگی) در موعد روزی معین گرد آورده می‌شوند».

﴿ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ﴾

سپس شما ای گمراهان تکذیب کننده!

﴿لَآكِلُونَ مِنْ شَجَرٍ مِنْ زَقُّومٍ﴾

قطعاً از درخت زقوم خواهید خورد،

﴿فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ﴾

پس شکم‌های (خود) را از آن پر می‌کنید،

﴿فَشَارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ﴾

آنگاه بر آن از آب جوشان می‌نوشید،

﴿فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ﴾

پس مانند شتران (مبتلا به بیماری عطش) از آن (آب جوشان) می‌نوشید.

﴿هَٰذَا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ﴾

این پذیرایی آن‌ها در روز قیامت است.

﴿نَحْنُ خَلَقْنَاكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ﴾

ما شما را آفریدیم، پس چرا (دو باره زنده شدن‌را) تصدیق نمی‌کنید؟!

﴿أَفَرَأَيْتُمْ مَا تُمْنُونَ﴾

آیا نطفه‌ای را که (در رحم همسران‌تان) می‌ریزید، دیده‌اید؟!

﴿أَأَنْتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ﴾

آیا شما او را می‌آفرینید یا ما آفریدگاریم؟!

﴿نَحْنُ قَدَّرْنَا بَيْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ﴾

ما در میان شما مرگ را مقدر کردیم و ما ناتوان (از آن) نیستیم.

﴿عَلَىٰ أَنْ نُبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَنُنْشِئَكُمْ فِي مَا لَا تَعْلَمُونَ﴾

که همانند شما را جای‌گزین کنیم، و شما را به صورتی که آن را نمی‌دانید باز آفرینیم.

﴿وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَىٰ فَلَوْلَا تَذَكَّرُونَ﴾

و یقیناً شما آفرینش نخستین را دانسته‌اید، پس چرا متذکر نمی‌شوید؟!

﴿أَفَرَأَيْتُمْ مَا تَحْرُثُونَ﴾

آیا چیزی را که می‌کارید، دیده‌اید؟!

﴿أَأَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ﴾

آیا شما آن را می‌رویانید، یا ما می‌رویانیم؟!

﴿لَوْ نَشَاءُ لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ﴾

اگر بخواهیم آن را به کاه درهم کوبیده مبدل می‌کنیم که تعجب کنید.

﴿إِنَّا لَمُغْرَمُونَ﴾

(بگوئید:) براستی ما زیان کرده‌ایم،

﴿بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ﴾

بلکه ما بکلی (از محصول) محروم شده‌ایم.

﴿أَفَرَأَيْتُمُ الْمَاءَ الَّذِي تَشْرَبُونَ﴾

آیا آبی را که می‌نوشید، دیده‌اید؟!

﴿أَأَنْتُمْ أَنْزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ﴾

آیا شما آن را از ابر نازل کرده‌اید یا ما نازل می‌کنیم؟!

﴿لَوْ نَشَاءُ جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ﴾

اگر بخواهیم آن را تلخ (و شور) قرار می‌دهیم، پس چرا شکر نمی‌کنید؟!

﴿أَفَرَأَيْتُمُ النَّارَ الَّتِي تُورُونَ﴾

آیا آتشی را که می‌افروزید، دیده‌اید؟!

﴿أَأَنْتُمْ أَنْشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنْشِئُونَ﴾

آیا شما درخت آن را آفریده‌اید یا ما آفریده‌ایم؟!

﴿نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْكِرَةً وَمَتَاعًا لِلْمُقْوِينَ﴾

ما آن (= آتش) را (مایۀ) یادآوری و وسیلۀ زندگی برای مسافران قرار دادیم.

﴿فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ﴾

پس (ای پیامبر) به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوی (و او را به پاکی یا دکن).

﴿۞ فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ﴾

پس سوگند به جایگاه ستارگان.

﴿وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ﴾

و اگر بدانید این سوگندی بزرگ است.

﴿إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ﴾

همانا این (کتاب) قرآنی کریم (و گرامی قدر) است.

﴿فِي كِتَابٍ مَكْنُونٍ﴾

در کتاب پوشیده (= لوح محفوظ) است.

﴿لَا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ﴾

که جز پاکان (= فرشتگان) به آن دست نمی‌زنند.

﴿تَنْزِيلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ﴾

از سوی پروردگار جهانیان نازل شده است.

﴿أَفَبِهَٰذَا الْحَدِيثِ أَنْتُمْ مُدْهِنُونَ﴾

آیا شما نسبت به این کلام (الهی = قرآن کریم) انکار کننده‌اید؟! (و از پیروی آن سستی می‌کنید).

﴿وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ﴾

و (به جای شکر) روزی خود، (رازق) را تکذیب می‌کنید؟!

﴿فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ﴾

پس چرا هنگامی‌که (جان) به گلوگاه می‌رسد.

﴿وَأَنْتُمْ حِينَئِذٍ تَنْظُرُونَ﴾

و شما در این هنگام نگاه می‌کنید.

﴿وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْكُمْ وَلَٰكِنْ لَا تُبْصِرُونَ﴾

و ما از شما به او نزدیک‌تر هستیم، ولی شما نمی‌بینید.

﴿فَلَوْلَا إِنْ كُنْتُمْ غَيْرَ مَدِينِينَ﴾

پس اگر (در برابر اعمال‌تان) جزا داده نمی‌شوید.

﴿تَرْجِعُونَهَا إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ﴾

اگر راست می‌گویید آن (روح) را باز گردانید!

﴿فَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ﴾

پس اما اگر (آن شخص) از مقربان باشد.

﴿فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّتُ نَعِيمٍ﴾

پس (در) آسایش و ریحان و باغ (بهشت) پر نعمت است.

﴿وَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ﴾

و اما اگر از اصحاب دست راست (سعادتمند) باشد.

﴿فَسَلَامٌ لَكَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ﴾

پس (به او گفته می‌شود:) سلام بر تو باد، (که) از اصحاب دست راست (هستی)

﴿وَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنَ الْمُكَذِّبِينَ الضَّالِّينَ﴾

و اما اگر از تکذیب کنندگان گمراه (یاران دست چپ) باشد.

﴿فَنُزُلٌ مِنْ حَمِيمٍ﴾

پس با آب جوشان (دوزخ از او) پذیرایی می‌شود.

﴿وَتَصْلِيَةُ جَحِيمٍ﴾

و به (آتش) جهنم در آورده (و سوزانده) شود.

﴿إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ حَقُّ الْيَقِينِ﴾

بی‌گمان این (خبر) حق یقین است.

﴿فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ﴾

پس (ای پیامبر) به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوی (و او را به پاکی یادکن).

الترجمات والتفاسير لهذه السورة: