تفسير سورة النازعات

الترجمة الطاجيكية

ترجمة معاني القرآن الكريم للغة الطاجيكية ترجمها خوجه ميروف خوجه مير نشرها مجمع الملك فهد لطباعة المصحف الشريف بالمدينة المنورة، ملاحظة: ترجمات بعض الآيات (مشار إليها) تم تصويبها بمعرفة مركز رواد الترجمة مع إتاحة الإطلاع على الترجمة الأصلية لغرض إبداء الرأ

﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَالنَّازِعَاتِ غَرْقًا﴾

1.Аллоҳ савганд ёд мекунад ба фариштагоне, ки ҷонҳои кофиронро ба сахтӣ мегиранд

﴿وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطًا﴾

2.ва савганд ба фариштагоне, ки ҷонҳои мӯъминонро ба осонӣ мегиранд

﴿وَالسَّابِحَاتِ سَبْحًا﴾

3.ва савганд ба фариштагоне, ки барои расонидани фармони Аллоҳ шинокунон ва шитобон аз осмон фуруд меоянд

﴿فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا﴾

4.ва савганд, ба фариштагоне, ки бар якдигар сабқат мекунанд дар иҷро намудани амрҳои Парвардигор

﴿فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا﴾

5.ва савганд(1) ба фариштагоне, ки ҳамаи корҳоро тадбир мекунанд,

﴿يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ﴾

6.ки он рӯз, ки нахустин нафхаи(1) қиёмат, ки нафхаи миронидан аст, заминро биларзонад

﴿تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ﴾

7. ва нафхаи дуввум аз паси он биёяд, мардум аз нав зинда хоҳанд шуд.

﴿قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ﴾

8. Дар он рӯз дилҳои кофирон аз сахтии тарс дар ларза бошанд,

﴿أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ﴾

9. ва азобу даҳшатҳои рӯзи қиёматро мушоҳида кунанд, бар чашмонашон хорӣ ва фурӯафтодагӣ намоён шавад.

﴿يَقُولُونَ أَإِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِ﴾

10. Мункирони рӯзи аз нав зинда гардонидани баъд аз миронидан мегӯянд: Оё мо ба ҳолати нахустин бозмегардем,

﴿أَإِذَا كُنَّا عِظَامًا نَخِرَةً﴾

11. он гоҳ ки устухонҳое пӯсида будем?

﴿قَالُوا تِلْكَ إِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ﴾

12. Гӯянд: Ин бозгашти мо бозгаштест зиёновар!

﴿فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ﴾

13. Пас танҳо як овози баланд аст.

﴿فَإِذَا هُمْ بِالسَّاهِرَةِ﴾

14. ва онгоҳ онон дар замини ҳамвор (саҳрои қиёмат) меоянд.

﴿هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ مُوسَىٰ﴾

15. Эй Паёмбар, оё қиссаи Мӯсо (алайҳис салом) ба ту расидааст?

﴿إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى﴾

16. Он гоҳ ки Парвардигораш ӯро дар водии муқаддаси Туво(1) садо кард:

﴿اذْهَبْ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَىٰ﴾

17. Ба сӯи Фиръавн бирав, ки ӯ дар гуноҳ аз ҳад гузаштааст.

﴿فَقُلْ هَلْ لَكَ إِلَىٰ أَنْ تَزَكَّىٰ﴾

18. Бигӯ: Оё туро рағбате ҳаст, ки покиза шавӣ ва ба имон нафси худро ороста кунӣ

﴿وَأَهْدِيَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخْشَىٰ﴾

19. ва ман туро ба сӯи Парвардигорат роҳ бинамоям ва то ту битарсӣ аз Ӯ?

﴿فَأَرَاهُ الْآيَةَ الْكُبْرَىٰ﴾

20. Пас, Мӯсо ба Фиръавн он мӯъҷизаи бузург; асо ва дастро нишон дод.

﴿فَكَذَّبَ وَعَصَىٰ﴾

21. Ва Фиръавн паёмбари Аллоҳ Мӯсо (алайҳиссалом)-ро дурӯғ бароварду нофармонӣ кард.

﴿ثُمَّ أَدْبَرَ يَسْعَىٰ﴾

22. Сипас пушт гардонд аз имон ва бар зидди Мӯсо саъй ва талош мекард.

﴿فَحَشَرَ فَنَادَىٰ﴾

23. Пас ҳама аҳли мамлакаташро ҷамъ кард ва нидо дод

﴿فَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَىٰ﴾

24. ва Гуфт: Ман Парвардигори бузурги шумо ҳастам!

﴿فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكَالَ الْآخِرَةِ وَالْأُولَىٰ﴾

25. Пас Парвардигораш ӯро ба азоби охирату дунё гирифтор кард.

﴿إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبْرَةً لِمَنْ يَخْشَىٰ﴾

26. Бегумон дар ин кирдори Фиръавн ва он азобе, ки бар вай нозил шуд, панди бузургест барои касе, ки аз Аллоҳ метарсад!

﴿أَأَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ ۚ بَنَاهَا﴾

27. Эй одамон, оё офариниши шумо сахттар аст ё офариниши осмоне ки Аллоҳ онро сохтааст?

﴿رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا﴾

28. Баландии онро барафрошт ва онро устувор кард,

﴿وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا﴾

29. шабашро торик кард ба фурӯ рафтани офтоб ва рӯзашро равшан кард ба баромадани офтоб

﴿وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَٰلِكَ دَحَاهَا﴾

30. ва баъд аз халқи осмон заминро паҳн кард

﴿أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءَهَا وَمَرْعَاهَا﴾

31. ва аз он об берун овард ва чарогоҳҳо падид овард

﴿وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا﴾

32. ва кӯҳҳоро устувор сохт,

﴿مَتَاعًا لَكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ﴾

33. барои фоидаи шумо ва чорпоёнатон. Аз нав зинда гардонидани шумо рӯзи қиёмат дар назди Аллоҳ осонтараст аз офариниши ин чизҳо.

﴿فَإِذَا جَاءَتِ الطَّامَّةُ الْكُبْرَىٰ﴾

34. Чун он ҳодисаи бузурги қиёмат даррасад,

﴿يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْإِنْسَانُ مَا سَعَىٰ﴾

35. рӯзе, ки одамӣ ҳамаи амалҳои худро аз неку бад ба ёд оварад

﴿وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِمَنْ يَرَىٰ﴾

36. ва дӯзах барои ҳар фарди бино ошкор ва намоён мегардад.

﴿فَأَمَّا مَنْ طَغَىٰ﴾

37. Пас ҳар кӣ аз ҳад гузашта бошад дар куфру исён

﴿وَآثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا﴾

38. ва зиндагии инҷаҳонро бар зиндагии охират ихтиёр карда бошад,

﴿فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوَىٰ﴾

39. бегумон ҷаҳаннам ҷойгоҳи ӯст.

﴿وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَىٰ﴾

40. Аммо ҳар кас, ки аз истодан дар баробари Парвардигораш тарсида бошад ва нафси худро аз ҳаво ва ҳавас боздошта бошад,

﴿فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَىٰ﴾

41. пас бегумон биҳишт ҷойгоҳи ӯст.

﴿يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا﴾

42. Эй Паёмбар, туро мушрикон тамасхуромезона аз қиёмат мепурсанд, ки чӣ вақт воқеъ шавад.

﴿فِيمَ أَنْتَ مِنْ ذِكْرَاهَا﴾

43. Аз воқеъ шудани он туро чӣ хабарест?

﴿إِلَىٰ رَبِّكَ مُنْتَهَاهَا﴾

44. Балки, огоҳӣ аз замони барпо шавии қиёмат ба Парвардигорат аст.

﴿إِنَّمَا أَنْتَ مُنْذِرُ مَنْ يَخْشَاهَا﴾

45. Ту танҳо бимдиҳандаи касе ҳастӣ, ки аз қиёмат метарсад.

﴿كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا عَشِيَّةً أَوْ ضُحَاهَا﴾

46. Рӯзе, ки онро бубинанд, аз ҳавли қиёмат пиндоранд дар ин ҷаҳон фақат як шомгоҳ ё чоштгоҳ истодаанд.

النازعات