تفسير سورة النازعات

الترجمة الطاجيكية - عارفي

ترجمة معاني القرآن الكريم للغة الطاجيكية ترجمها من الفارسية وراجعها فريق متخصص مكلف من مركز رواد الترجمة بالشراكة مع موقع دار الإسلام www.islamhouse.com.

﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَالنَّازِعَاتِ غَرْقًا﴾

Савганд ба фариштагоне, ки ҷон [-и кофирон]-ро ба шиддат берун мекашанд

﴿وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطًا﴾

Ва савганд ба фариштагоне, ки ҷон [-и муъминон]-ро ба нармӣ ва осонӣ мегиранд

﴿وَالسَّابِحَاتِ سَبْحًا﴾

Ва савганд ба фариштагоне, ки [ба амри Аллоҳ таоло аз осмон ба сӯйи замин] шиноваранд

﴿فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا﴾

Ва савганд ба фариштагоне, ки [дар иҷрои авомири илоҳӣ] бар якдигар сабқат мегиранд

﴿فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا﴾

Ва савганд ба фариштагоне [ки ба амри илоҳӣ] корҳоро тадбир мекунанд

﴿يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ﴾

Рӯзе, ки [пас аз аввалин дамидан дар сур] замин [ва кӯҳҳо ва ҳама чиз] ба ларза дарояд

﴿تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ﴾

[Ва] Дар пайи он [дамидани дувуми ҳашр] биёяд

﴿قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ﴾

Дар он рӯз дилҳое сахт музтариб [ва тарсон] аст

﴿أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ﴾

Ва чашмҳои онон [аз тарсу шармсорӣ] фуру афтодааст

﴿يَقُولُونَ أَإِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِ﴾

[Кофирон дар дунё] Мегӯянд: «Оё мо [пас аз марг дубора] ба ҳоли аввали худ бозгардонда мешавем?

﴿أَإِذَا كُنَّا عِظَامًا نَخِرَةً﴾

Оё ҳангоме ки устухонҳои пӯсида шудем [ва ба хок табдил гаштем, боз ҳам зинда мешавем]?»

﴿قَالُوا تِلْكَ إِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ﴾

Гӯянд: «[Агар чунин ваъдае дуруст бошад] он гоҳ он бозгаште зиёнбор аст»

﴿فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ﴾

Пас он [бозгашт] танҳо бо як бонги боҳайбат аст

﴿فَإِذَا هُمْ بِالسَّاهِرَةِ﴾

Ва ногаҳон ҳамагӣ бар арсаи замин [-и маҳшар] зоҳир] мешаванд

﴿هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ مُوسَىٰ﴾

[Эй Паёмбар] Оё достони Мӯсо ба ту расидааст?

﴿إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى﴾

Он гоҳ ки Парвардигораш ӯро дар сарзамини муқаддаси «Туво» нидо дод [ва фармуд]

﴿اذْهَبْ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَىٰ﴾

«Ба сӯи Фиръавн бирав, ки ӯ туғён кардааст

﴿فَقُلْ هَلْ لَكَ إِلَىٰ أَنْ تَزَكَّىٰ﴾

Ва ба ӯ бигӯ: «Оё мехоҳӣ [аз куфру гуноҳ] пок шавӣ?

﴿وَأَهْدِيَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخْشَىٰ﴾

Ва ман туро ба сӯйи Парвардигорат ҳидоят кунам, то [аз Ӯ] битарсӣ [ва фармонбардор шавӣ]?

﴿فَأَرَاهُ الْآيَةَ الْكُبْرَىٰ﴾

Пас, [Мӯсо] муъҷизаи бузургро ба ӯ нишон дод

﴿فَكَذَّبَ وَعَصَىٰ﴾

Аммо ӯ такзибу саркашӣ кард

﴿ثُمَّ أَدْبَرَ يَسْعَىٰ﴾

Сипас пушт кард ва ба кӯшишу талош [алайҳи ӯ] пардохт

﴿فَحَشَرَ فَنَادَىٰ﴾

Пас, [қавмашро] ҷамъ карду нидо дод

﴿فَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَىٰ﴾

Ва гуфт: «Ман Парвардигори бартари шумо ҳастам»

﴿فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكَالَ الْآخِرَةِ وَالْأُولَىٰ﴾

Пас, Аллоҳ таоло ӯро ба азоби охират ва дунё гирифтор кард

﴿إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبْرَةً لِمَنْ يَخْشَىٰ﴾

Бе гумон, дар ин [воқеа] барои ҳар кас, ки [аз Аллоҳ таоло] метарсад, ибрате ҳаст

﴿أَأَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ ۚ بَنَاهَا﴾

Оё офариниши шумо [баъд аз марг] сахттар аст ё осмоне, ки [Аллоҳ таоло] онро бино кард?

﴿رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا﴾

Сақфи онро барафрошту ба он шаклу назм дод

﴿وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا﴾

Ва шабашро торик ва рӯзашро равшан гардонид

﴿وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَٰلِكَ دَحَاهَا﴾

Ва заминро баъд аз он густаронид

﴿أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءَهَا وَمَرْعَاهَا﴾

Ва аз он об [чашмаҳо ва чоҳҳо ва] чарогоҳашро берун овард

﴿وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا﴾

Ва кӯҳҳоро муҳкам ва устувор [бар рӯйи замин] қарор дод

﴿مَتَاعًا لَكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ﴾

[Ҳамаи инҳо] барои баҳрагирии шумо ва чаҳорпоёнатон аст

﴿فَإِذَا جَاءَتِ الطَّامَّةُ الْكُبْرَىٰ﴾

Пас, ҳангоме ки [он] ҳодисаи бузург [-и қиёмат] фаро расад

﴿يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْإِنْسَانُ مَا سَعَىٰ﴾

Дар он рӯз инсон [тамоми аъмолу] талошҳои худро ба ёд меоварад

﴿وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِمَنْ يَرَىٰ﴾

Ва ҷаҳаннам барои ҳар бинандае ошкор мешавад

﴿فَأَمَّا مَنْ طَغَىٰ﴾

Пас, он кас, ки туғён [ва саркашӣ] карда бошад

﴿وَآثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا﴾

Ва зиндагии дунёро [бар охират] тарҷеҳ дода бошад

﴿فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوَىٰ﴾

Бе тардид, ҷаҳаннам ҷойгоҳи ӯст

﴿وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَىٰ﴾

Ва аммо касе, ки аз истодан дар ҳузури Парвардигораш бимнок буда ва нафсро аз ҳаво [ва ҳавас] боздошта бошад

﴿فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَىٰ﴾

Ҳатман, биҳишт ҷойгоҳи ӯст

﴿يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا﴾

[Эй Паёмбар] Дар бораи қиёмат аз ту мепурсанд, ки дар чи замоне воқеъ мешавад?

﴿فِيمَ أَنْتَ مِنْ ذِكْرَاهَا﴾

Туро бо ёдоварии ин сухан чи кор аст?

﴿إِلَىٰ رَبِّكَ مُنْتَهَاهَا﴾

[Саранҷом ва] Мунтаҳои [илми] он назди Парвардигори туст

﴿إِنَّمَا أَنْتَ مُنْذِرُ مَنْ يَخْشَاهَا﴾

Ту, ҳатман, бимдиҳандаи касоне ҳастӣ, ки аз он метарсанд

﴿كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا عَشِيَّةً أَوْ ضُحَاهَا﴾

Рӯзе, ки [кофирон қиёматро] бубинанд, [чунин эҳсос мекунанд, ки] гӯӣ [дар дунё] ҷуз як шомгоҳ ё бомдод ба сар набурдаанд

النازعات