النجم

  1. الرئيسية
  2. معجم ترجمات القرآن
  3. النجم
  4. الترجمة الفارسية - حسين تاجي
  5. فارسی
  6. الفارسية

تفسير سورة النجم

الترجمة الفارسية - حسين تاجي

فارسی

الترجمة الفارسية - حسين تاجي

ترجمة معاني القرآن الكريم باللغة الفارسية ترجمها د. حسين تاجي كله داري.
﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَالنَّجْمِ إِذَا هَوَىٰ﴾

سوگند به ستاره چون فرود افتد،

﴿مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوَىٰ﴾

(که) یار شما (= محمد صلی الله علیه وسلم) گمراه نشده و راه را گم نکرده است،

﴿وَمَا يَنْطِقُ عَنِ الْهَوَىٰ﴾

و از روی هوای نفس سخن نمی‌گوید.

﴿إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَىٰ﴾

این نیست جز آنچه به او وحی می‌شود (و بجز وحی چیزی نمی‌گوید).

﴿عَلَّمَهُ شَدِيدُ الْقُوَىٰ﴾

(فرشته‌ای) بس نیرومند (= جبرئیل) او را تعلیم داده است،

﴿ذُو مِرَّةٍ فَاسْتَوَىٰ﴾

(همان فرشتۀ) نیرومندی که آنگاه راست و درست (به شکل حقیقی فرا رویش) ایستاد.

﴿وَهُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلَىٰ﴾

در حالی‌که او در افق اعلی (آسمان) بود.

﴿ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّىٰ﴾

سپس (جبرئیل) نزدیک شد، آنگاه فرو آمد (و نزدیک‌تر شد).

﴿فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَىٰ﴾

پس (فاصلۀ او با پیامبر) به قدر دو کمان یا کمتر بود.

﴿فَأَوْحَىٰ إِلَىٰ عَبْدِهِ مَا أَوْحَىٰ﴾

آنگاه (الله) آنچه را باید وحی می‌کرد، به بنده‌اش وحی نمود.

﴿مَا كَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَىٰ﴾

قلب (پیامبر) آنچه را دید، دروغ نگفت.

﴿أَفَتُمَارُونَهُ عَلَىٰ مَا يَرَىٰ﴾

آیا با او دربارۀ آنچه می‌بیند مجادله می‌کنید؟!.

﴿وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَىٰ﴾

و به راستی بار دیگر (نیز) او را دید [ جبرئیل علیه السلام را در صورت حقیقی، در حالی‌که ششصد بال داشت دیدند. (صحیح بخاری 3232 و تفسیر ابن کثیر)].

﴿عِنْدَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَىٰ﴾

نزد «سدرة المنتهی» [ درخت سدر عظیمی که در آسمان هفتم است و علم هیچ کس از آن فراتر نرود. (تفسیر طبری)].

﴿عِنْدَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَىٰ﴾

که «جَنَّةُ الْمَأْوَىٰ» نزد آن (درخت) است.

﴿إِذْ يَغْشَى السِّدْرَةَ مَا يَغْشَىٰ﴾

چون (درخت) «سدره» را چیزی (= نوری) پوشاند.

﴿مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغَىٰ﴾

چشم (پیامبر) خطا نکرد و (از حد) در نگذشت.

﴿لَقَدْ رَأَىٰ مِنْ آيَاتِ رَبِّهِ الْكُبْرَىٰ﴾

به راستی (او) پاره‌ای از نشانه‌های بزرگ پروردگارش را دید [ این آیه دربارۀ معراج پیامبر صلی الله علیه وسلم می‌باشد که رسول الله صلی الله علیه وسلم با روح و جسد به آسمان‌ها رفتند. (اختصار از صحیح بخاری شماره 3207).].

﴿أَفَرَأَيْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّىٰ﴾

آیا «لات» و «عزّی» را دیده‌اید؟!

﴿وَمَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَىٰ﴾

و «منات» (بت) سومی بی‌ارزش را؟.

﴿أَلَكُمُ الذَّكَرُ وَلَهُ الْأُنْثَىٰ﴾

آیا شما را پسر باشد و او را دختر؟

﴿تِلْكَ إِذًا قِسْمَةٌ ضِيزَىٰ﴾

در این صورت، این تقسیمی غیر عادلانه است.

﴿إِنْ هِيَ إِلَّا أَسْمَاءٌ سَمَّيْتُمُوهَا أَنْتُمْ وَآبَاؤُكُمْ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ بِهَا مِنْ سُلْطَانٍ ۚ إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَى الْأَنْفُسُ ۖ وَلَقَدْ جَاءَهُمْ مِنْ رَبِّهِمُ الْهُدَىٰ﴾

این‌ها چیزی جز نام‌هایی نیست که شما و پدارن‌تان بر آن‌ها گذاشته‌اید و الله دلیلی بر (صدق مدعی شما) نازل نکرده است. آن‌ها جز از گمان (های بد و بی‌اساس) و هوای نفس پیروی نمی‌کنند، در حالی‌که هدایت از (سوی) پروردگارشان برای آن‌ها آمده است.

﴿أَمْ لِلْإِنْسَانِ مَا تَمَنَّىٰ﴾

آیا انسان هر چه آرزو کند برایش میسّر است؟!

﴿فَلِلَّهِ الْآخِرَةُ وَالْأُولَىٰ﴾

پس آخرت و دنیا از آنِ الله است.

﴿۞ وَكَمْ مِنْ مَلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا إِلَّا مِنْ بَعْدِ أَنْ يَأْذَنَ اللَّهُ لِمَنْ يَشَاءُ وَيَرْضَىٰ﴾

و چه بسیار فرشتگانی که در آسمان‌ها هستند که شفاعت آن‌ها هیچ سودی نمی‌بخشد، مگر پس از آنکه الله برای هرکس که بخواهد اجازه دهد و راضی باشد.

﴿إِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ لَيُسَمُّونَ الْمَلَائِكَةَ تَسْمِيَةَ الْأُنْثَىٰ﴾

بی‌گمان کسانی‌که به آخرت ایمان ندارند، فرشتگان را به نام دختران نام‌گذاری می‌کنند.

﴿وَمَا لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ ۖ إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ ۖ وَإِنَّ الظَّنَّ لَا يُغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيْئًا﴾

و آن‌ها به آن هیچ دانشی ندارند، جز از گمان (بی‌اساس) پیروی نمی‌کنند، و یقیناً گمان (انسان را) از (شناخت) حق بی‌نیاز نمی‌کند.

﴿فَأَعْرِضْ عَنْ مَنْ تَوَلَّىٰ عَنْ ذِكْرِنَا وَلَمْ يُرِدْ إِلَّا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا﴾

پس (ای پیامبر) از کسی‌که از ذکر ما روی می‌گرداند، و جز زندگی (مادی) دنیا را نخواهد، اعراض کن.

﴿ذَٰلِكَ مَبْلَغُهُمْ مِنَ الْعِلْمِ ۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اهْتَدَىٰ﴾

این آخرین حد دانش آن‌هاست، بی‌گمان پروردگار تو به کسانی‌که از راه او گمراه شده‌اند داناتر است، و او (نیز) به کسانی‌که هدایت یافتند داناتر است.

﴿وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ لِيَجْزِيَ الَّذِينَ أَسَاءُوا بِمَا عَمِلُوا وَيَجْزِيَ الَّذِينَ أَحْسَنُوا بِالْحُسْنَى﴾

و آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است از آنِ الله است تا کسانی را که (کار) بد کردند به (سبب) آنچه کرده‌اند کیفر دهد، و کسانی را که نیکوکاری کردند با (بهشت) نیکو پاداش دهد.

﴿الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ ۚ إِنَّ رَبَّكَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ ۚ هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنْشَأَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَإِذْ أَنْتُمْ أَجِنَّةٌ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ ۖ فَلَا تُزَكُّوا أَنْفُسَكُمْ ۖ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَىٰ﴾

(همان) کسانی‌که از گناهان کبیره و اعمال زشت ـ جز گناهان صغیره ـ دوری می‌کنند بی‌گمان پروردگار تو گسترده آمرزش است، و او نسبت به شما داناتر است، هنگامی‌که شما را از زمین پدید آورد، و هنگامی‌که شما در شکم مادران‌تان بصورت جنین‌هایی بودید، پس خودتان را نستائید (و پاک نشمارید) او به کسانی‌که پرهیزکاری نمودند داناتر است.

﴿أَفَرَأَيْتَ الَّذِي تَوَلَّىٰ﴾

آیا دیده‌ای کسی را که (از حق) روی گرداند؟!

﴿وَأَعْطَىٰ قَلِيلًا وَأَكْدَىٰ﴾

و اندکی (مال) بخشید و (سپس سنگدل شد و) خود داری کرد.

﴿أَعِنْدَهُ عِلْمُ الْغَيْبِ فَهُوَ يَرَىٰ﴾

آیا نزد او علم غیب است پس او (همه چیز را) می‌بیند؟!

﴿أَمْ لَمْ يُنَبَّأْ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَىٰ﴾

یا از آنچه در صحیفه‌های موسی بوده، آگاه نشده است؟!

﴿وَإِبْرَاهِيمَ الَّذِي وَفَّىٰ﴾

و (نیز آنچه در صحیفه‌های) ابراهیم، همان کسی‌که وفا دار بود؟!

﴿أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ﴾

که هیچ کس بار گناه دیگری را بر دوش نمی‌کشد.

﴿وَأَنْ لَيْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَىٰ﴾

و اینکه برای انسان (بهره‌ای) جز آنچه سعی کرده، نیست.

﴿وَأَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرَىٰ﴾

و اینکه به زودی (حاصل) تلاش و سعی او دیده خواهد شد.

﴿ثُمَّ يُجْزَاهُ الْجَزَاءَ الْأَوْفَىٰ﴾

سپس او به پاداشی تمام (و کافی) پاداش داده خواهد شد،

﴿وَأَنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ الْمُنْتَهَىٰ﴾

و یقیناً بازگشت (همۀ امور) به سوی پروردگار توست.

﴿وَأَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَأَبْكَىٰ﴾

و اینکه او خنداند و گریاند.

﴿وَأَنَّهُ هُوَ أَمَاتَ وَأَحْيَا﴾

و اینکه او میراند و زنده کرد.

﴿وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَىٰ﴾

و اینکه او دو جفت نر و ماده آفرید.

﴿مِنْ نُطْفَةٍ إِذَا تُمْنَىٰ﴾

از نطفه‌ای چون (در رحم) ریخته شود.

﴿وَأَنَّ عَلَيْهِ النَّشْأَةَ الْأُخْرَىٰ﴾

و اینکه پدید آوردن بار دیگر بر (عهدۀ) او (= الله) است.

﴿وَأَنَّهُ هُوَ أَغْنَىٰ وَأَقْنَىٰ﴾

و اینکه اوست که بی‌نیاز کرد و سرمایه بخشید.

﴿وَأَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشِّعْرَىٰ﴾

و اینکه اوست که پروردگار (ستاره) «شعری» است. [ستارۀ شعری در زمان جاهلیت پرستیده می‌شد بدین خاطر الله آن را ذکر نموده است. (تفسیر ابن کثیر و تفسیر سعدی).]

﴿وَأَنَّهُ أَهْلَكَ عَادًا الْأُولَىٰ﴾

و اینکه اوست که «عاد نخستین» را هلاک کرد.

﴿وَثَمُودَ فَمَا أَبْقَىٰ﴾

و (نیز) «ثمود» را (هلاک کرد) پس (کسی را) باقی نگذاشت.

﴿وَقَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَأَطْغَىٰ﴾

(و (همچنین) قوم نوح را پیش از آن (هلاک نمود). بی‌گمان آن‌ها از همه ظالم‌تر و سرکش‌تر بودند.

﴿وَالْمُؤْتَفِكَةَ أَهْوَىٰ﴾

و (شهرهای) مؤتفکه (= قوم لوط) را زیر و رو (و نابود) کرد.

﴿فَغَشَّاهَا مَا غَشَّىٰ﴾

پس آن‌ها را با آنچه سزاوار بودند از عذاب سنگین و دردناک پوشانید.

﴿فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكَ تَتَمَارَىٰ﴾

پس (ای انسان نا سپاس) به کدامیک از نعمت‌های پروردگارت شک داری؟!

﴿هَٰذَا نَذِيرٌ مِنَ النُّذُرِ الْأُولَىٰ﴾

این (پیامبر) هشدار دهنده‌ای از (قبیل) هشدار دهندگان پیشین است.

﴿أَزِفَتِ الْآزِفَةُ﴾

قیامت نزدیک شده است.

﴿لَيْسَ لَهَا مِنْ دُونِ اللَّهِ كَاشِفَةٌ﴾

و هیچ کس جز الله آشکارش نکند (و نتواند سختی‌های آن را دفع کند).

﴿أَفَمِنْ هَٰذَا الْحَدِيثِ تَعْجَبُونَ﴾

آیا از این سخن تعجب می‌کنید؟!

﴿وَتَضْحَكُونَ وَلَا تَبْكُونَ﴾

و می‌خندید و نمی‌گریید؟!

﴿وَأَنْتُمْ سَامِدُونَ﴾

و شما همواره در غفلت (و هوسرانی) هستید.

﴿فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَاعْبُدُوا ۩﴾

پس (همه) برای الله سجده کنید، و او را بپرستید.

الترجمات والتفاسير لهذه السورة: