تفسير سورة المدّثر

الترجمة الطاجيكية

ترجمة معاني القرآن الكريم للغة الطاجيكية ترجمها خوجه ميروف خوجه مير نشرها مجمع الملك فهد لطباعة المصحف الشريف بالمدينة المنورة، ملاحظة: ترجمات بعض الآيات (مشار إليها) تم تصويبها بمعرفة مركز رواد الترجمة مع إتاحة الإطلاع على الترجمة الأصلية لغرض إبداء الرأ

﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ﴾

1. Эй ҷома дар сар кашида,

﴿قُمْ فَأَنْذِرْ﴾

2. бархез аз ҷои хобат, пас бим деҳ одамонро аз азоби Аллоҳ!

﴿وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ﴾

3. Ва такбиру таъзиму ибодатро махсуси Парвардигорат гардон!

﴿وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ﴾

4. Ва ҷомаатро аз наҷосатҳо покиза дор!(1)

﴿وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ﴾

5. Ва давомат кун дурӣ ҷӯстанро аз бутҳо ва аз корҳои ширк, пас ба онҳо наздикӣ макун!(1)

﴿وَلَا تَمْنُنْ تَسْتَكْثِرُ﴾

6. Ва чизе мадеҳ, ки беш аз он чашм дошта бошӣ.

﴿وَلِرَبِّكَ فَاصْبِرْ﴾

7. Ва барои розигии Парвардигорат бар амру наҳйҳояш собир бош!

﴿فَإِذَا نُقِرَ فِي النَّاقُورِ﴾

8. Пас он гоҳ ки дар сур (карнай) барои аз нав зинда шудан, дамида шавад,

﴿فَذَٰلِكَ يَوْمَئِذٍ يَوْمٌ عَسِيرٌ﴾

9. пас он рӯз рӯзи сахте хоҳад буд.

﴿عَلَى الْكَافِرِينَ غَيْرُ يَسِيرٍ﴾

10. Барои кофирон осон нест, ки халос шаванд аз муноқишаи ҳисобу китоб.

﴿ذَرْنِي وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدًا﴾

11. Маро эй Паёмбар, бо он ки дар шиками модараш танҳояш бе молу фарзанд, офаридаам, вогузор.

﴿وَجَعَلْتُ لَهُ مَالًا مَمْدُودًا﴾

12. Ва ӯро моли бисёре додам.

﴿وَبَنِينَ شُهُودًا﴾

13. Ва писароне ҳама дар Макка назди ӯ ҳозир.

﴿وَمَهَّدْتُ لَهُ تَمْهِيدًا﴾

14. Ва васоили зиндагиро аз ҳар ҷиҳат барои ӯ фароҳам сохтаам.

﴿ثُمَّ يَطْمَعُ أَنْ أَزِيدَ﴾

15. Он гоҳ тамаъ мебандад, ки бар неъматаш(1) биафзоям.

﴿كَلَّا ۖ إِنَّهُ كَانَ لِآيَاتِنَا عَنِيدًا﴾

16. Ҳаргиз, ки ҳамоно, ӯ дар баробари Қуръон ва оёти Мо саркашӣ карду ситеза ҷӯст.

﴿سَأُرْهِقُهُ صَعُودًا﴾

17. Зуд аст, ки ба сараш машаққатҳоеро аз навъҳои азобе, ки дар он роҳат нест меорем.(1)

﴿إِنَّهُ فَكَّرَ وَقَدَّرَ﴾

18. Ҳароина, ӯ андешид ва нақшае кашид(1).

﴿فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ﴾

19.Пас марг бар ӯбод, чӣ гуна нақшае кашид?

﴿ثُمَّ قُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ﴾

20. Боз ҳам марг барӯ бод, чӣ нақшае кашид?

﴿ثُمَّ نَظَرَ﴾

21. Сипас он гоҳ, ки нигарист, (яъне, фикр карду нақша кашид ва тайёрӣ дид дар таъна задани Қуръон).

﴿ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ﴾

22. Сипас рӯй турш кард ва пешонӣ дарҳам кашид. Баъд аз он, ки чизе наёфт, ки ба он Қуръонро таъна занад.

﴿ثُمَّ أَدْبَرَ وَاسْتَكْبَرَ﴾

23. Сипас рӯй гардонид аз ҳақ ва гарданкашӣ кард аз эътироф шудан ба мағлубияташ.

﴿فَقَالَ إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ﴾

24. Пас гуфт дар бораи Қуръон: «Ин чизе, ки Муҳаммад мегӯяд, ҷуз ҷодуе, манқул аз пешиниён ривоят шуда, ҳеҷ нест.

﴿إِنْ هَٰذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ﴾

25. Ин сухани махлуқон аст, ки Муҳаммад онро таълим гирифтаасту, баъд аз он даъво мекунад, ки он аз назди Аллоҳ аст.

﴿سَأُصْلِيهِ سَقَرَ﴾

26. Ба зудӣ ӯро ба сақар (дӯзах) бияфканам. То бисӯзад дар оташаш.

﴿وَمَا أَدْرَاكَ مَا سَقَرُ﴾

27. Ту чӣ медонӣ, ки сақар чи гӯна аст?

﴿لَا تُبْقِي وَلَا تَذَرُ﴾

28. На, гӯштеро боқӣ мегузорад ва на устухонеро раҳо месозад.

﴿لَوَّاحَةٌ لِلْبَشَرِ﴾

29. Тағйирдиҳанда ва сиёҳкунандаи пӯст аст.

﴿عَلَيْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ﴾

30. Нуздаҳ фаришта барои азоби онҳо муваккаланд.

﴿وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً ۙ وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا ۙ وَلَا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ ۙ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَالْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلًا ۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَنْ يَشَاءُ وَيَهْدِي مَنْ يَشَاءُ ۚ وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ ۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكْرَىٰ لِلْبَشَرِ﴾

31. Муваккалони дӯзахро ҷуз аз фариштагони сахтгир қарор надодем. Ва шумори онҳо ҷуз барои имтиҳони кофирон нест. То аҳли китоб (Яҳуд ва Насоро) бовар кунанд(1) ва бар имони мӯъминон бияфзояд ва ахди китобу мӯъминон шак накунанд.
Ва то он мунофиқон ва кофирон, ки дар дилҳояшон маразест, бигӯянд: «Аллоҳ аз ин шумораи аҷоиб чӣ мехостааст?» Аллоҳ инчунин ҳар касро, ки бихоҳад, гумроҳ мекунад ва ҳар касро, ки бихоҳад роҳ менамояд. Ва шумори лашкари(1) Парвардигоратро ҷуз Ӯ кассе надонад. Ва ин ҷаҳаннам ҷуз ҳушдор ва панде аз барои мардум нест(3).

﴿كَلَّا وَالْقَمَرِ﴾

32. Инчунин нест, ки онҳо мепиндоранд(1), савганд ба моҳ!

﴿وَاللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ﴾

33. Ва савганд ба шаб, чун пушт кунад рӯй ба рафтан орад

﴿وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ﴾

34. Ва савганд ба субҳ, чун парда барафканад,

﴿إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ﴾

35. ки ҳароина, ин дӯзах яке аз ҳодисаҳои бузург аст.

﴿نَذِيرًا لِلْبَشَرِ﴾

36. Тарсонандаи одамиён аст.

﴿لِمَنْ شَاءَ مِنْكُمْ أَنْ يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ﴾

37. Барои ҳар касе аз шумо, ки бихоҳад, наздик шудан ба Парвардигорашро бо амали нек ё бозпас монад бо куфру нофармонӣ.

﴿كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ﴾

38. Ҳар кас гаравгони корест, ки кардааст, хоҳ нек аст, хоҳ бад аз он раҳо намеёбад, то он вақте ки ҳаққашро бидиҳад.

﴿إِلَّا أَصْحَابَ الْيَمِينِ﴾

39. Ғайри мусалмонони холис онҳое, ки худашонро бо амалҳои шоиста наҷот доданд.

﴿فِي جَنَّاتٍ يَتَسَاءَلُونَ﴾

40. Онҳо дар биҳиштҳо нишастаанд ва аз якдигарашон мепурсанд,

﴿عَنِ الْمُجْرِمِينَ﴾

41. аз кофироне, ки дар ҳаққи худашон гуноҳ кардаанд.

﴿مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ﴾

42. Чӣ чизҳое шуморо ба ҷаҳаннам даровард?

﴿قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ﴾

43. Гӯянд гунаҳкорон: "Мо дар дунё аз намозгузорон набудем

﴿وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ﴾

44. ва ба дарвешону камбағалон таъом намедодем

﴿وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ﴾

45. ва бо онон, ки сухани ботил мегуфтанд, ҳамовоз мешудем

﴿وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ﴾

46. ва рӯзи қиёматро дӯруғ мешуморидем,

﴿حَتَّىٰ أَتَانَا الْيَقِينُ﴾

47. то марги мо фаро расид ва мо дар ҳамон гумроҳӣ будем"

﴿فَمَا تَنْفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِينَ﴾

48. Пас, шафоъати шафоаткунандагон(1) фоидаашон набахшад. Зеро шафоъат барои онҳоест, ки Аллоҳ таъоло аз онҳо розист ва барои шафоаткунанда иҷозат додааст.

﴿فَمَا لَهُمْ عَنِ التَّذْكِرَةِ مُعْرِضِينَ﴾

49. Пас он мушриконро чӣ шудааст, ки аз Қуръон ва пандҳои он рӯй гардонанд?

﴿كَأَنَّهُمْ حُمُرٌ مُسْتَنْفِرَةٌ﴾

50. Монанди харони ваҳшие, ки рамида

﴿فَرَّتْ مِنْ قَسْوَرَةٍ﴾

51. аз шер мегурезанд,

﴿بَلْ يُرِيدُ كُلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ أَنْ يُؤْتَىٰ صُحُفًا مُنَشَّرَةً﴾

52. Балки ҳар як аз он мушрикҳо мехоҳанд, ки аз сӯйи Аллоҳ китоби кушодае ба ӯ дода шавад.(1)

﴿كَلَّا ۖ بَلْ لَا يَخَافُونَ الْآخِرَةَ﴾

53. На чунин аст, ки онҳо мепиндоранд, балки онҳо аз охират наметарсанд. Ва ба баъсу ҷазо боварӣ надоранд.

﴿كَلَّا إِنَّهُ تَذْكِرَةٌ﴾

54. На чунин аст, ки онҳо дар бораи Қуръон меандешанд албатта, ки ин Қуръон пандест агар саъодати худро бихоҳанд,

﴿فَمَنْ شَاءَ ذَكَرَهُ﴾

55. пас ҳар кӣ бихоҳад, онро бихонад ва аз он андарз бигирад ва аз ҳидояташ фоида бибарад.

﴿وَمَا يَذْكُرُونَ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ ۚ هُوَ أَهْلُ التَّقْوَىٰ وَأَهْلُ الْمَغْفِرَةِ﴾

56. Ва панд нагиранд, магар ин ки Аллоҳ хоҳад ҳидояти онҳоро. Ӯ таъоло шоёни он аст, ки аз Ӯ битарсанд ва итоъаташ кунанд. Ва Ӯ шоёни омӯрзидан аст касонеро, ки ба Ӯ имон оранду итоъаташ кунанд!

المدّثر