تفسير سورة المدّثر

الترجمة الطاجيكية - عارفي

ترجمة معاني القرآن الكريم للغة الطاجيكية ترجمها من الفارسية وراجعها فريق متخصص مكلف من مركز رواد الترجمة بالشراكة مع موقع دار الإسلام www.islamhouse.com.

﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ﴾

Эй ҷомабарсаркашида!

﴿قُمْ فَأَنْذِرْ﴾

Бархез ва бим деҳ!

﴿وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ﴾

Ва Парвардигоратро бузург шумор!

﴿وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ﴾

Ва ҷомаро покиза бидор!

﴿وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ﴾

Ва аз палидӣ дурӣ кун!

﴿وَلَا تَمْنُنْ تَسْتَكْثِرُ﴾

Барои ин базлу бахшиш макун, ки афзунталабӣ кунӣ

﴿وَلِرَبِّكَ فَاصْبِرْ﴾

Ва барои [хушнудии] Парвардигорат шикебо бош

﴿فَإِذَا نُقِرَ فِي النَّاقُورِ﴾

Пас, ҳангоме ки дар «сур» дамида шавад

﴿فَذَٰلِكَ يَوْمَئِذٍ يَوْمٌ عَسِيرٌ﴾

Он рӯз рӯзи сахт [ва душворе] аст

﴿عَلَى الْكَافِرِينَ غَيْرُ يَسِيرٍ﴾

Бар кофирон осон нест

﴿ذَرْنِي وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدًا﴾

[Эй паёмбар] Маро бо касе, ки ӯро танҳо [ва бидуни амволу авлод] офаридаам, вогузор

﴿وَجَعَلْتُ لَهُ مَالًا مَمْدُودًا﴾

[Ҳамон касе, ки] моли фаровоне барояш қарор додам

﴿وَبَنِينَ شُهُودًا﴾

Ва фарзандоне, ки ҳамеша [дар хидмати ӯ ва] бо ӯ ҳастанд

﴿وَمَهَّدْتُ لَهُ تَمْهِيدًا﴾

Ва ҳамаи васоил [ва имконоти] зиндагиро дар ихтиёраш қарор додам

﴿ثُمَّ يَطْمَعُ أَنْ أَزِيدَ﴾

Боз [ҳам] тамаъ дорад, ки [бар он] биафзоям

﴿كَلَّا ۖ إِنَّهُ كَانَ لِآيَاتِنَا عَنِيدًا﴾

Ҳаргиз [чунин нахоҳад шуд]! Бе гумон, ӯ нисбат ба оёти Мо душманӣ дорад

﴿سَأُرْهِقُهُ صَعُودًا﴾

Ва ба зудӣ ӯро ба машаққату сахтӣ меандозам

﴿إِنَّهُ فَكَّرَ وَقَدَّرَ﴾

Зеро ӯ [барои мубориза бо Қуръон] андешид ва муҳосиба кард

﴿فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ﴾

Пас, марг бар ӯ бод! Чи гуна андоза [ва муҳосиба] кард?

﴿ثُمَّ قُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ﴾

Боз [ҳам] марг бар ӯ бод! Чи гуна андоза [ва муҳосиба] кард?

﴿ثُمَّ نَظَرَ﴾

Сипас назар афканд

﴿ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ﴾

Он гоҳ чеҳра дар ҳам кашид ва рӯ турш кард

﴿ثُمَّ أَدْبَرَ وَاسْتَكْبَرَ﴾

Сипас [ба ҳақ] пушт намуд ва такаббур варзид

﴿فَقَالَ إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ﴾

Он гоҳ гуфт: «Ин [Қуръон] чизе ҷуз ҷодуе, ки [аз дигарон] омӯхта шуда, нест

﴿إِنْ هَٰذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ﴾

Ва ин [чизе] ҷуз гуфтори башар нест»

﴿سَأُصْلِيهِ سَقَرَ﴾

Ба зудӣ ӯро ба дузах дархоҳам овард

﴿وَمَا أَدْرَاكَ مَا سَقَرُ﴾

Ва ту чи донӣ, ки дузах чи гуна аст?

﴿لَا تُبْقِي وَلَا تَذَرُ﴾

[Оташи сӯзонест, ки] На [чизеро] боқӣ мегузорад ва на [чизеро] раҳо мекунад

﴿لَوَّاحَةٌ لِلْبَشَرِ﴾

Пӯстро [дигаргун карда] месӯзонад

﴿عَلَيْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ﴾

Бар он [оташ] нуздаҳ [фаришта] гуморида шудааст.

﴿وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً ۙ وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا ۙ وَلَا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ ۙ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَالْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلًا ۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَنْ يَشَاءُ وَيَهْدِي مَنْ يَشَاءُ ۚ وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ ۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكْرَىٰ لِلْبَشَرِ﴾

Мо маъмурони дузахро фақат аз фариштагон қарор додем ва шумори онҳоро танҳо барои озмоиши кофирон муайян кардаем, то аҳли китоб яқин кунанд ва касоне, ки имон овардаанд, бар имони худ бияфзоянд ва аҳли китоб ва муъминон гирифтори шакку тардид нашаванд ва то касоне, ки дар дилҳояшон мараз аст ва [низ] кофирон бигӯянд: «Аллоҳ таоло аз ин масал [ва тавсиф] чи хостааст?».
Бад-ин гуна, Аллоҳ таоло ҳар касро бихоҳад, гумроҳ месозад ва ҳар касро бихоҳад, ҳидоят мекунад ва [шумори] лашкариёни Парвардигоратро [касе] ҷуз Ӯ намедонад ва ин ҷуз панду андарзе барои инсонҳо нест

﴿كَلَّا وَالْقَمَرِ﴾

Оре, савганд ба моҳ [ки ҳаргиз чунин нест, ки онон тасаввур мекунанд]

﴿وَاللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ﴾

Ва [савганд ба] шаб ҳангоме ки пушт кунад

﴿وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ﴾

Ва ба субҳ ҳангоме ки равшан шавад

﴿إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ﴾

Ки он [оташи дузах] яке аз [азобҳои] бузург [ва ҳавлнок] аст

﴿نَذِيرًا لِلْبَشَرِ﴾

Барои инсон бимдиҳанда аст

﴿لِمَنْ شَاءَ مِنْكُمْ أَنْ يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ﴾

Барои касе аз шумо, ки бихоҳад [бо корҳои наку] пеш афтад, ё [бо гуноҳ кардан] ақиб бимонад

﴿كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ﴾

Ҳар кас дар гарави аъмоли хеш аст

﴿إِلَّا أَصْحَابَ الْيَمِينِ﴾

Магар асҳоби ямин [муъминон]

﴿فِي جَنَّاتٍ يَتَسَاءَلُونَ﴾

Ки дар боғҳо [-и биҳишт] ҳастанд ва мепурсанд

﴿عَنِ الْمُجْرِمِينَ﴾

аз гунаҳгорон:

﴿مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ﴾

«Чӣ чиз шуморо ба дузах даровард?

﴿قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ﴾

[Дузахиён] Мегӯянд: «Мо аз намозгузорон набудем

﴿وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ﴾

Ва бенаво[-ён]-ро итъом намекардем

﴿وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ﴾

Ва пайваста ҳамроҳи ёвагӯён [ва аҳли ботил] ҳамсадо мешудем

﴿وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ﴾

Ва ҳамвора рӯзи ҷазоро такзиб мекардем

﴿حَتَّىٰ أَتَانَا الْيَقِينُ﴾

То замоне, ки марг ба суроғамон омад

﴿فَمَا تَنْفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِينَ﴾

Пас, шафоати шафоаткунандагон ба онҳо суде намебахшад

﴿فَمَا لَهُمْ عَنِ التَّذْكِرَةِ مُعْرِضِينَ﴾

Пас, онҳоро чи шудааст, ки аз панд [-у тазаккур] рӯй гардондаанд?

﴿كَأَنَّهُمْ حُمُرٌ مُسْتَنْفِرَةٌ﴾

Гӯӣ, ки гӯрхароне рамидаанд

﴿فَرَّتْ مِنْ قَسْوَرَةٍ﴾

Ки аз [муқобили] шер гурехтаанд

﴿بَلْ يُرِيدُ كُلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ أَنْ يُؤْتَىٰ صُحُفًا مُنَشَّرَةً﴾

Балки ҳар кадом аз онҳо [таваққуъ дорад ва] мехоҳад, ки [ба ӯ] номае кушода [ва ҷудогона аз сӯйи Аллоҳ таоло] дода шавад

﴿كَلَّا ۖ بَلْ لَا يَخَافُونَ الْآخِرَةَ﴾

Ҳаргиз, чунин нест [ки онон мепиндоранд]! Балки онҳо аз [азоби] охират наметарсанд

﴿كَلَّا إِنَّهُ تَذْكِرَةٌ﴾

На, чунин нест, ки онҳо мегӯянд, он [Қуръон] як тазаккур ва ёдоварӣ аст

﴿فَمَنْ شَاءَ ذَكَرَهُ﴾

Пас, ҳар касе, ки бихоҳад аз он панд гирад

﴿وَمَا يَذْكُرُونَ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ ۚ هُوَ أَهْلُ التَّقْوَىٰ وَأَهْلُ الْمَغْفِرَةِ﴾

Ва ёд намекунанд [ва панд намегиранд], магар ин ки Аллоҳ таоло бихоҳад. Ӯст, ки сазовори парво кардан ва омурзидан аст.

المدّثر