تفسير سورة المدّثر

الترجمة الألبانية

ترجمة معاني القرآن الكريم للغة الألبانية ترجمها حسن ناهي نشرها المعهد الالباني للفكر الإسلامي والحضارة الإسلامية، عام الطبعة 2006م.

﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ﴾

O ti i mbështjellë (o Muhamed)!

﴿قُمْ فَأَنْذِرْ﴾

Çohu dhe paralajmëro!

﴿وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ﴾

Zotin tënd madhëroje,

﴿وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ﴾

petkat e tua pastroji

﴿وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ﴾

dhe largohu nga ndyrësia (adhurimi i idhujve)!

﴿وَلَا تَمْنُنْ تَسْتَكْثِرُ﴾

Mos jep gjë me synimin që të marrësh më shumë

﴿وَلِرَبِّكَ فَاصْبِرْ﴾

dhe për hir të Zotit tënd duro,

﴿فَإِذَا نُقِرَ فِي النَّاقُورِ﴾

se, kur të fryhet në Sur,

﴿فَذَٰلِكَ يَوْمَئِذٍ يَوْمٌ عَسِيرٌ﴾

ajo do të jetë një ditë e rëndë.

﴿عَلَى الْكَافِرِينَ غَيْرُ يَسِيرٍ﴾

Për jobesimtarët nuk do të jetë aspak e lehtë.

﴿ذَرْنِي وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدًا﴾

Më lër Vetëm (të merrem) me atë që e krijova

﴿وَجَعَلْتُ لَهُ مَالًا مَمْدُودًا﴾

dhe i dhashë pasuri të pamasë

﴿وَبَنِينَ شُهُودًا﴾

e djem pranë vetes!

﴿وَمَهَّدْتُ لَهُ تَمْهِيدًا﴾

Unë ia bëra kamjen të lehtë e të shtruar,

﴿ثُمَّ يَطْمَعُ أَنْ أَزِيدَ﴾

e, megjithatë, ai lakmon që t’i jap më tepër.

﴿كَلَّا ۖ إِنَّهُ كَانَ لِآيَاتِنَا عَنِيدًا﴾

Jo, kurrsesi! Vërtet, ai i mohoi me kryeneçësi shpalljet Tona,

﴿سَأُرْهِقُهُ صَعُودًا﴾

prandaj Unë do ta ngarkoj atë me dënime të rënda.

﴿إِنَّهُ فَكَّرَ وَقَدَّرَ﴾

Ai mendoi dhe kurdisi (kundër Kuranit),

﴿فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ﴾

dhe qoftë mallkuar, si kurdisi!

﴿ثُمَّ قُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ﴾

Dhe sërish qoftë mallkuar, si kurdisi!

﴿ثُمَّ نَظَرَ﴾

Pastaj vështroi rreth vetes,

﴿ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ﴾

mblodhi vetullat e u vrenjt,

﴿ثُمَّ أَدْبَرَ وَاسْتَكْبَرَ﴾

pastaj u kthye i kapardisur

﴿فَقَالَ إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ﴾

dhe tha: “Ky (Kuran) nuk është gjë tjetër, veçse magji e trashëguar!

﴿إِنْ هَٰذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ﴾

Këto janë vetëm fjalë të një vdekatari!”

﴿سَأُصْلِيهِ سَقَرَ﴾

Do ta hedh në Sekar (Xhehenem)!

﴿وَمَا أَدْرَاكَ مَا سَقَرُ﴾

E si mund ta dish ti tamam se çfarë është Sekari (zjarri përvëlues)?

﴿لَا تُبْقِي وَلَا تَذَرُ﴾

Ai nuk lë gjë dhe nuk kursen asgjë,

﴿لَوَّاحَةٌ لِلْبَشَرِ﴾

lëkurat i shkrumbon.

﴿عَلَيْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ﴾

Atij i rrinë roje nëntëmbëdhjetë (engjëj).

﴿وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً ۙ وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا ۙ وَلَا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ ۙ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَالْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلًا ۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَنْ يَشَاءُ وَيَهْدِي مَنْ يَشَاءُ ۚ وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ ۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكْرَىٰ لِلْبَشَرِ﴾

Ne kemi bërë rojtarë të zjarrit vetëm engjëjt dhe numrin e tyre e kemi bërë sprovë (objekt polemikash) për jobesimtarët, me qëllim që të binden ata që u është dhënë Libri e t’u shtohet besimi atyre që besojnë; që të mos dyshojnë ata që u është dhënë Libri dhe besimtarët e vërtetë dhe që të thonë ata që kanë sëmundjen e dyshimit në zemër dhe jobesimtarët: “Ç’ka dashur të thotë Allahu me këtë shembull?” Kështu, Allahu lë në humbje atë që do dhe çon në rrugë të drejtë atë që do. Askush tjetër, përveç Tij, nuk e di numrin e ushtrisë së Zotit tënd. Ky është vetëm një përkujtesë për njerëzit.

﴿كَلَّا وَالْقَمَرِ﴾

Kurrsesi! Betohem për Hënën,

﴿وَاللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ﴾

për natën që largohet

﴿وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ﴾

e për agimin që zbardhëllon

﴿إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ﴾

se ai (Xhehenemi) është vërtet një nga fatkeqësitë më të mëdha,

﴿نَذِيرًا لِلْبَشَرِ﴾

paralajmërim për njerëzit,

﴿لِمَنْ شَاءَ مِنْكُمْ أَنْ يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ﴾

për ata nga ju që dëshirojnë të ecin përpara (me vepra të mira) ose të kthehen mbrapsht (me vepra të këqija).

﴿كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ﴾

Çdo njeri është peng i veprave të veta,

﴿إِلَّا أَصْحَابَ الْيَمِينِ﴾

përveç njerëzve të krahut të djathtë;

﴿فِي جَنَّاتٍ يَتَسَاءَلُونَ﴾

të cilët në kopshtet e Xhenetit pyesin njëri-tjetrin

﴿عَنِ الْمُجْرِمِينَ﴾

për keqbërësit:

﴿مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ﴾

“Çfarë ju ka sjellë në Sekar?”

﴿قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ﴾

Ata do të përgjigjen: “Nuk ishim nga ata që falnin namaz

﴿وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ﴾

dhe as prej atyre që i ushqenin të varfrit.

﴿وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ﴾

Ne lëshoheshim në biseda të kota me llafazanët

﴿وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ﴾

dhe mohonim Ditën e Llogarisë,

﴿حَتَّىٰ أَتَانَا الْيَقِينُ﴾

derisa na erdhi vdekja.”

﴿فَمَا تَنْفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِينَ﴾

Prandaj, kurrfarë ndërmjetësimi i cilitdo ndërmjetësuesi nuk do t’i ndihmojë ata.

﴿فَمَا لَهُمْ عَنِ التَّذْكِرَةِ مُعْرِضِينَ﴾

Atëherë, përse shmangen ata nga këshillimi,

﴿كَأَنَّهُمْ حُمُرٌ مُسْتَنْفِرَةٌ﴾

sikur të ishin gomarë të egër

﴿فَرَّتْ مِنْ قَسْوَرَةٍ﴾

e të frikësuar që ikin prej luanit?!

﴿بَلْ يُرِيدُ كُلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ أَنْ يُؤْتَىٰ صُحُفًا مُنَشَّرَةً﴾

Vërtet, çdonjëri prej tyre kërkon që t’i jepen shkrime të hapura (nga Zoti).

﴿كَلَّا ۖ بَلْ لَا يَخَافُونَ الْآخِرَةَ﴾

Kurrsesi, pasi ata nuk i frikësohen jetës tjetër!

﴿كَلَّا إِنَّهُ تَذْكِرَةٌ﴾

Në të vërtetë, ky (Kuran) është këshillë,

﴿فَمَنْ شَاءَ ذَكَرَهُ﴾

prandaj, kush të dojë, le t’ia vërë veshin!

﴿وَمَا يَذْكُرُونَ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ ۚ هُوَ أَهْلُ التَّقْوَىٰ وَأَهْلُ الْمَغْفِرَةِ﴾

Por atij ia vënë veshin vetëm ata që do Allahu. Vetëm Ai është i Denjë për t’u pasur frikë dhe vetëm Ai është i Denjë për të falur.

المدّثر