تفسير سورة المطفّفين

الترجمة الفارسية - حسين تاجي

ترجمة معاني القرآن الكريم باللغة الفارسية ترجمها د. حسين تاجي كله داري.

﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَيْلٌ لِلْمُطَفِّفِينَ﴾

وای بر کم فروشان.

﴿الَّذِينَ إِذَا اكْتَالُوا عَلَى النَّاسِ يَسْتَوْفُونَ﴾

کسانی‌که چون (برای خود) از مردم پیمانه می‌کنند، حق خود را کامل می‌گیرند.

﴿وَإِذَا كَالُوهُمْ أَوْ وَزَنُوهُمْ يُخْسِرُونَ﴾

و هنگامی‌که (می‌خواهند) برای آنان پیمانه یا وزن کنند، کم می‌گذارند.

﴿أَلَا يَظُنُّ أُولَٰئِكَ أَنَّهُمْ مَبْعُوثُونَ﴾

آیا آن‌ها گمان نمی‌کنند که (قیامت فرا می‌رسد و از قبرها) برانگیخته می‌شود.

﴿لِيَوْمٍ عَظِيمٍ﴾

در روزی بزرگ؟!

﴿يَوْمَ يَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ﴾

(همان) روزی‌که مردم در پیشگاه پروردگار جهانیان می‌ایستند.

﴿كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْفُجَّارِ لَفِي سِجِّينٍ﴾

هرگز چنین نیست (که کافران پنداشته‌اند) حقا که نامۀ (اعمال) بدکاران در سجین است.

﴿وَمَا أَدْرَاكَ مَا سِجِّينٌ﴾

و تو چه دانی که سجین چیست؟!

﴿كِتَابٌ مَرْقُومٌ﴾

کتابی است که (اعمال بدکاران در آن) نوشته شده است.

﴿وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ﴾

در آن روز وای بر تکذیب کنندگان!

﴿الَّذِينَ يُكَذِّبُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ﴾

آنان که روز جزا را (انکار و) تکذیب می‌کنند.

﴿وَمَا يُكَذِّبُ بِهِ إِلَّا كُلُّ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ﴾

و جز ستمکاران گنهکار (کسی) آن (روز) را تکذیب نمی‌کنند.

﴿إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ﴾

چون آیات ما بر او تلاوت شود، گوید: «(این) افسانه‌های گذشتگان است».

﴿كَلَّا ۖ بَلْ ۜ رَانَ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ مَا كَانُوا يَكْسِبُونَ﴾

هرگز چنین نیست (که آن‌ها گمان می‌کنند) بلکه (بسبب) آنچه کرده‌اند بر دل‌هایشان زنگار بسته است.

﴿كَلَّا إِنَّهُمْ عَنْ رَبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَمَحْجُوبُونَ﴾

هرگز چنین نیست (که آن‌ها می‌پندارند) بی‌گمان آن‌ها در آن روز از (دیدار) پروردگار‌شان یقیناً محجوب و محرومند.

﴿ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصَالُو الْجَحِيمِ﴾

سپس (بعد از حساب) مسلماً وارد دوزخ می‌شوند.

﴿ثُمَّ يُقَالُ هَٰذَا الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ﴾

آنگاه به آن‌ها گفته می‌شود: «این (آتش) همان جیزی است که آن را تکذیب می‌کردید!».

﴿كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ﴾

هرگز چنین نیست (که آن‌ها می‌پندارند) بی‌گمان نامۀ (اعمال) نیکوکاران در علیین است.

﴿وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّيُّونَ﴾

و تو چه دانی که علیین چیست؟!

﴿كِتَابٌ مَرْقُومٌ﴾

کتابی است که (اعمال نیکوکاران در آن) نوشته شده است.

﴿يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ﴾

که مقربان (درگاه الهی) بر آن حاضر شوند (و گواهی دهند).

﴿إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ﴾

همانا نیکوکاران در نعمت (های بهشت) هستند.

﴿عَلَى الْأَرَائِكِ يَنْظُرُونَ﴾

برتخت‌ها (تکیه زده و) می‌نگرند.

﴿تَعْرِفُ فِي وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِيمِ﴾

خرمی و نشاط نعمت را در چهره‌هایشان (می‌بینی و) می‌شناسی.

﴿يُسْقَوْنَ مِنْ رَحِيقٍ مَخْتُومٍ﴾

آن‌ها از شراب ناب مهرشده، (نوشانده و) سیراب می‌شوند.

﴿خِتَامُهُ مِسْكٌ ۚ وَفِي ذَٰلِكَ فَلْيَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ﴾

مهری که بر آن نهاده شده از مشک است، و در این (شراب و نعمت‌هایی دیگر بهشت) مشتاقان باید بر یکدیگر پیشی گیرند.

﴿وَمِزَاجُهُ مِنْ تَسْنِيمٍ﴾

و آمیزه‌اش از تسنیم است.

﴿عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ﴾

(همان) چشمه‌ای که مقربان (درگاه الهی) از آن می‌نوشند.

﴿إِنَّ الَّذِينَ أَجْرَمُوا كَانُوا مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا يَضْحَكُونَ﴾

همانا کسانی‌که جرم و گناه کردند پیوسته (در دنیا) بر کسانی‌که ایمان آورده بودند می‌خندیدند.

﴿وَإِذَا مَرُّوا بِهِمْ يَتَغَامَزُونَ﴾

و هرگاه (مؤمنان) از کنار‌شان می‌گذشتند با چشم و ابرو به هم اشاره می‌کردند.

﴿وَإِذَا انْقَلَبُوا إِلَىٰ أَهْلِهِمُ انْقَلَبُوا فَكِهِينَ﴾

و چون به سوی خانوادۀ خود باز می‌گشتند، شادمان و خندان باز می‌گشتند.

﴿وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَضَالُّونَ﴾

و هنگامی‌که مؤمنان را می‌دیدند می‌گفتند: «بی‌گمان این‌ها گمراهانند».

﴿وَمَا أُرْسِلُوا عَلَيْهِمْ حَافِظِينَ﴾

در حالی‌که آنان برای مراقبت (و نگهبانی) بر مؤمنان فرستاده نشده بودند.

﴿فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُوا مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ﴾

پس امروز کسانی‌که ایمان آورده‌اند به کافر می‌خندند.

﴿عَلَى الْأَرَائِكِ يَنْظُرُونَ﴾

بر تخت‌های (آراسته نشسته و) می‌نگرند.

﴿هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ مَا كَانُوا يَفْعَلُونَ﴾

آیا کافران پاداش آنچه می‌کردند دریافت کرده‌اند؟!

المطفّفين