تفسير سورة الحاقة

الترجمة البشتوية

ترجمة معاني القرآن الكريم باللغة البشتو ترجمها زكريا عبدالسلام، وراجعها مفتي عبدالولي خان عام الطبعة 1423هـ.

﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ الْحَاقَّةُ﴾

69-1 دغه (قیامت) خامخا واقع كېدونكى

﴿مَا الْحَاقَّةُ﴾

69-2 دغه لازمًا واقع كېدونكى څه شى دى

﴿وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحَاقَّةُ﴾

69-3 او ته څه شي پوه كړې چې دغه قیامت څه شى دى

﴿كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ﴾

69-4 ثمودیانو او عادیانو د ټكوونكي (قیامت) تكذیب كړى و

﴿فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِيَةِ﴾

69-5 نو هر چې ثمودیان وو، پس هغوى په سخت اواز سره هلاك كړى شول

﴿وَأَمَّا عَادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِيحٍ صَرْصَرٍ عَاتِيَةٍ﴾

69-6 او هر چې عادیان وو، نو دوى په ډېر سخت اواز، له حده وتونكي باد سره هلاك كړى شول

﴿سَخَّرَهَا عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيَالٍ وَثَمَانِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومًا فَتَرَى الْقَوْمَ فِيهَا صَرْعَىٰ كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِيَةٍ﴾

69-7 (الله) دغه (باد) په دوى باندې اوه شپې او اته ورځې متواتر (پرله پسې د دوى د هلاكت لپاره) مسخر كړى و، نو تا به دغه قوم په دغه (شپو ورځو، كورونو، باد) كې لویدلي مړه پراته لیدل، ګویاكې دوى د زړو كجورو تش ډډونه دي

﴿فَهَلْ تَرَىٰ لَهُمْ مِنْ بَاقِيَةٍ﴾

69-8 نو ایا ته دوى لره څه باقي پاتې شوي وینې

﴿وَجَاءَ فِرْعَوْنُ وَمَنْ قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِكَاتُ بِالْخَاطِئَةِ﴾

69-9 او فرعون او هغه چا چې له ده نه مخكې وو او چپه كړى شویو كلیو غټ جرم (شرك) وكړ

﴿فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَابِيَةً﴾

69-10 نو دوى د خپل رب د رسول نافرماني وكړه، نو هغه دوى ونیول، ډېر سخت نیول

﴿إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاءُ حَمَلْنَاكُمْ فِي الْجَارِيَةِ﴾

69-11 بېشكه مونږ، كله چې اوبه له حده ووتې، (نو) مونږ تاسو په بېړۍ كې سواره كړئ

﴿لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَتَعِيَهَا أُذُنٌ وَاعِيَةٌ﴾

69-12 د دې لپاره چې مونږ دغه (بېړۍ) تاسو لپاره پند وګرځوو او یاد ساتونكي غوږونه دغه (پند) یاد ولري

﴿فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ﴾

69-13 نو كله چې په شپېلۍ كې پوكى وكړى شي، یو پوكى

﴿وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً﴾

69-14 او ځمكه او غرونه پورته كړى شي، پس دغه دواړه رېزه رېزه كړى شي، یو ځلې رېزه كول

﴿فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ﴾

69-15 نو په دغې ورځ كې به واقع كېدونكى (قیامت) واقع شي

﴿وَانْشَقَّتِ السَّمَاءُ فَهِيَ يَوْمَئِذٍ وَاهِيَةٌ﴾

69-16 او اسمان به وچوي، نو دغه (اسمان) به په دغې ورځ كې سست وي

﴿وَالْمَلَكُ عَلَىٰ أَرْجَائِهَا ۚ وَيَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَةٌ﴾

69-17 او ملايك به د ده د څنډو له پاسه وي او په دغې ورځ كې به ستا د رب عرش اتو (ملايكو) د دوى له پاسه اوچت كړى وي

﴿يَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَىٰ مِنْكُمْ خَافِيَةٌ﴾

69-18 په دغې ورځ كې به تاسو وړاندې كولى شئ، ستاسو له پټو (عملونو) نه به هېڅ (شى) پټ پاتې نشي

﴿فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَءُوا كِتَابِيَهْ﴾

69-19 نو هر چې هغه څوك دى چې هغه ته خپل كتاب (عمل نامه) د ده په ښي لاس كې وركړى شوه، نو دى به وايي: چې واخلئ! زما عمل نامه ولولئ

﴿إِنِّي ظَنَنْتُ أَنِّي مُلَاقٍ حِسَابِيَهْ﴾

69-20 بېشكه ما دا یقین كاوه چې زه به خامخا له خپل حساب سره مېلاوېدونكى یم

﴿فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَاضِيَةٍ﴾

69-21 نو دغه (كس) به په خوشاله ژوند كې وي

﴿فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ﴾

69-22 په اوچت جنت كې

﴿قُطُوفُهَا دَانِيَةٌ﴾

69-23 چې د هغه مېوې به نژدې وي

﴿كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخَالِيَةِ﴾

69-24 تاسو ښه په مزې سره خورئ او څښئ، د هغو عملونو په بدل كې چې تاسو په تېرو شویو ورځو كې مخكې لېږلي وو

﴿وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتَابِيَهْ﴾

69-25 او هر چې هغه كس دى چې ده ته خپل كتاب د ده په چپ لاس كې وركړى شي، نو دى به وايي: اى كاشكې ما ته زما كتاب (عمل نامه) نه وى راكړى شوې

﴿وَلَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِيَهْ﴾

69-26 او زه نه وى خبر شوى چې زما حساب څه دى

﴿يَا لَيْتَهَا كَانَتِ الْقَاضِيَةَ﴾

69-27 اى كاشكې چې هغه (مرګ) فیصله كوونكى وى

﴿مَا أَغْنَىٰ عَنِّي مَالِيَهْ ۜ﴾

69-28 زما مال زما هېڅ په كار رانغى

﴿هَلَكَ عَنِّي سُلْطَانِيَهْ﴾

69-29 له ما نه زما بادشاهي برباده شوه

﴿خُذُوهُ فَغُلُّوهُ﴾

69-30 (وبه ویل شي:) دى ونیسئ، پس دى په زلونو سره وتړئ

﴿ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ﴾

69-31 بیا دى دوزخ ته داخل كړئ

﴿ثُمَّ فِي سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُكُوهُ﴾

69-32 بیا په یو ځنځیر كې چې د هغه ګزونه (اوږدوالى) اویا ګزه وي، پس دى ننه باسئ

﴿إِنَّهُ كَانَ لَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ﴾

69-33 بېشكه ده په ډېر لوى الله باندې ایمان نه راوړ

﴿وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ﴾

69-34 او مسكین ته په طعام وركولو يې ترغیب نه وركاوه

﴿فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هَاهُنَا حَمِيمٌ﴾

69-35 نو د ده لپاره دلته نن ورځ هېڅ دوست نشته

﴿وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِينٍ﴾

69-36 او نه څه طعام، سوا له غِسلین (د دوزخیانو د زخمونو د وینې او زوې) نه

﴿لَا يَأْكُلُهُ إِلَّا الْخَاطِئُونَ﴾

69-37 چې دغه نه خوري مګر (دغه) خطاكاران

﴿فَلَا أُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَ﴾

69-38 نو زه قسم خورم په هغو شیانو چې تاسو يې وینئ

﴿وَمَا لَا تُبْصِرُونَ﴾

69-39 او په هغو چې تاسو يې نه وینئ

﴿إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ﴾

69-40 بېشكه دا (قرآن) یقینًا د ډېر عزتمن رسول خبره ده

﴿وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ ۚ قَلِيلًا مَا تُؤْمِنُونَ﴾

69-41 او دا د كوم شاعر خبره بېخي نه ده، تاسو ډېر لږ ایمان راوړئ

﴿وَلَا بِقَوْلِ كَاهِنٍ ۚ قَلِيلًا مَا تَذَكَّرُونَ﴾

69-42 او نه د كاهن (ترویتي) خبره ده، تاسو ډېر لږ پند اخلئ

﴿تَنْزِيلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ﴾

69-43 (دغه قرآن) د رب العلمین نازلول دي

﴿وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ﴾

69-44 او كه ده پر مونږ باندې له ځانه ځینې خبرې جوړې كړې وى

﴿لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ﴾

69-45 (نو) مونږ به د ده ښى لاس نیولى وى

﴿ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ﴾

69-46 بیا به مونږ خامخا د ده د زړه رګ پرې كړى وى

﴿فَمَا مِنْكُمْ مِنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِينَ﴾

69-47 نو په تاسو كې به هیڅوك له ده نه منع كوونكي نه وو

﴿وَإِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِلْمُتَّقِينَ﴾

69-48 او بېشكه دا (قرآن) د پرهېزګارانو لپاره پند (او نصیحت) دى

﴿وَإِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنْكُمْ مُكَذِّبِينَ﴾

69-49 او بېشكه مونږ خامخا پوهېږو چې یقینًا په تاسو كې تكذیب كوونكي دي

﴿وَإِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَى الْكَافِرِينَ﴾

69-50 او بېشكه دغه (قرآن) په كافرانو باندې د پښېمانۍ سبب دى

﴿وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْيَقِينِ﴾

69-51 او بېشكه دغه (قرآن) خامخا یقیني حق دى

﴿فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ﴾

69-52 نو ته د خپل عظیم رب د نوم تسبیح وایه

الحاقة