تفسير سورة الحاقة

الترجمة الفارسية - حسين تاجي

ترجمة معاني القرآن الكريم باللغة الفارسية ترجمها د. حسين تاجي كله داري.

﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ الْحَاقَّةُ﴾

(روز) واقع شدنی (رستاخیز)

﴿مَا الْحَاقَّةُ﴾

آن واقع شدنی چیست؟

﴿وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحَاقَّةُ﴾

و تو چه دانی آن واقع شدنی چیست (و چگونه است)؟!

﴿كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ﴾

(قوم) ثمود و (قوم) عاد (قیامت) درهم کوبنده را تکذیب کردند.

﴿فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِيَةِ﴾

پس اما (قوم) ثمود، به بانگ سهمگین هلاک شدند.

﴿وَأَمَّا عَادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِيحٍ صَرْصَرٍ عَاتِيَةٍ﴾

و اما (قوم) عاد با تند بادی سرکش و سرد به هلاکت رسیدند.

﴿سَخَّرَهَا عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيَالٍ وَثَمَانِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومًا فَتَرَى الْقَوْمَ فِيهَا صَرْعَىٰ كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِيَةٍ﴾

(الله) هفت شب و هشت روز پی در پی آن را بر آن‌ها مسلط نمود، پس (اگر آنجا می‌بودی) (آن) قوم را آن (تند باد) مانند تنه‌های پوسیدۀ تو خالی درختان خرما، بر زمین افتاده (و هلاک شده) می‌دیدی.

﴿فَهَلْ تَرَىٰ لَهُمْ مِنْ بَاقِيَةٍ﴾

پس آیا از آن‌ها کسی را می‌بینی که باقی مانده باشد؟!

﴿وَجَاءَ فِرْعَوْنُ وَمَنْ قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِكَاتُ بِالْخَاطِئَةِ﴾

و فرعون و کسانی‌که پیش از او بودند، و (مردم) شهر‌های ویران شده (قوم لوط) مرتکب گناهان (بزرگ) شدند.

﴿فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَابِيَةً﴾

پس آن‌ها از (فرمان) فرستادۀ پروردگار‌شان سرپیچی کردند، آنگاه (الله) آن‌ها را به عذاب سختی گرفتارشان کرد.

﴿إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاءُ حَمَلْنَاكُمْ فِي الْجَارِيَةِ﴾

همانا هنگامی‌که آب طغیان کرد، شما را در کشتی سوار کردیم.

﴿لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَتَعِيَهَا أُذُنٌ وَاعِيَةٌ﴾

تا که پندی برای شما قرار دهیم، و گوش‌های شنوا آن را بشنوند و به یاد بسپارند.

﴿فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ﴾

پس هنگامی‌که یک بار در «صور» دمیده شود.

﴿وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً﴾

و زمین و کوه‌ها از جا کنده شود، پس یکباره درهم کوبیده (و متلاشی) شوند.

﴿فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ﴾

پس در آن روز واقعۀ (عظیم) قیامت به وقوع می‌پیوندد.

﴿وَانْشَقَّتِ السَّمَاءُ فَهِيَ يَوْمَئِذٍ وَاهِيَةٌ﴾

و آسمان شکافته می‌شود، پس در آن روز سست می‌گردد (و فرو می‌ریزد).

﴿وَالْمَلَكُ عَلَىٰ أَرْجَائِهَا ۚ وَيَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَةٌ﴾

و فرشتگان بر کناره‌های آن (= آسمان) قرار می‌گیرند، و آن روز هشت (فرشته) عرش پروردگارت را بر فراز‌شان حمل می‌کنند.

﴿يَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَىٰ مِنْكُمْ خَافِيَةٌ﴾

در آن روز شما (همگی برای حساب‌رسی، به پیشگاه الله) عرضه می‌شوید، و هیچ چیز از (کار‌های) شما پنهان نخواهد ماند.

﴿فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَءُوا كِتَابِيَهْ﴾

پس اما کسی‌که نامۀ (اعمالش) را به دست راستش دهند، گوید: «بیایید نامۀ (اعمال) مرا بخوانید!

﴿إِنِّي ظَنَنْتُ أَنِّي مُلَاقٍ حِسَابِيَهْ﴾

من یقین داشتم که به حساب (اعمال) خودم خواهم رسید».

﴿فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَاضِيَةٍ﴾

پس او در یک زندگی پسندیده (و رضایت بخشی) خواهد بود.

﴿فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ﴾

در بهشتی برین.

﴿قُطُوفُهَا دَانِيَةٌ﴾

که میوه‌هایش (برای چیده شدن) در دسترس است.

﴿كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخَالِيَةِ﴾

(و به آن‌ها گفته می‌شود (: «بخورید و بیاشامید، گوارایتان باد، به (خاطر) آنچه در ایام گذشته پیش فرستاده‌اید».

﴿وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتَابِيَهْ﴾

و اما کسی‌که نامۀ (اعمالش) را به دست چپش دهند، گوید: «ای کاش هرگز نامۀ (اعمال) مرا به من داده نمی‌شد،

﴿وَلَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِيَهْ﴾

و نمی‌دانستم حسابم چیست.

﴿يَا لَيْتَهَا كَانَتِ الْقَاضِيَةَ﴾

ای کاش (با مرگ) همه چیز تمام می‌شد (و پایان کار بود).

﴿مَا أَغْنَىٰ عَنِّي مَالِيَهْ ۜ﴾

مال و دارایی‌ام مرا بی‌نیاز نکرد (و سودی نبخشید).

﴿هَلَكَ عَنِّي سُلْطَانِيَهْ﴾

قدرت و فرمانروایی‌ام (نیز) از (دست) من رفت (و به‌کلی نابود شد)».

﴿خُذُوهُ فَغُلُّوهُ﴾

(به فرشتگان گفته می‌شود:) «او را بگیرید، پس طوق (به گردن) او اندازید.

﴿ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ﴾

سپس او را به (آتش) دوزخ بیفکنید.

﴿ثُمَّ فِي سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُكُوهُ﴾

آنگاه او را در زنجیری که طول آن هفتاد ذراع است، ببندید،

﴿إِنَّهُ كَانَ لَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ﴾

بی‌گمان او هرگز به الله بزرگ ایمان نمی‌آورد،

﴿وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ﴾

و هرگز (مردم را) بر اطعام بی‌نوا(یان) تشویق نمی‌کرد.

﴿فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هَاهُنَا حَمِيمٌ﴾

پس امروز در این جا دوست صمیمی (و مهربانی) ندارد (که کمکش کند).

﴿وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِينٍ﴾

و غذایی جز از چرک و خون ندارد.

﴿لَا يَأْكُلُهُ إِلَّا الْخَاطِئُونَ﴾

(غذایی‌که) گناهکاران آن را نخورند».

﴿فَلَا أُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَ﴾

پس سوگند به آنچه می‌بینید،

﴿وَمَا لَا تُبْصِرُونَ﴾

و به آنچه نمی‌بینید.

﴿إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ﴾

بی‌تردید این (قرآن) گفتار رسول بزرگوار است.

﴿وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ ۚ قَلِيلًا مَا تُؤْمِنُونَ﴾

و این‌ها گفتار شاعری نیست، (اما شما) اندکی ایمان می‌آورید.

﴿وَلَا بِقَوْلِ كَاهِنٍ ۚ قَلِيلًا مَا تَذَكَّرُونَ﴾

و (نیز) گفتار کاهنی نیست، (لیکن شما) کمتر پند می‌گیرید.

﴿تَنْزِيلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ﴾

(این قرآن) از سوی پروردگار جهانیان نازل شده است.

﴿وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ﴾

و اگر (پیامبر) سخنانی (به دروغ) بر ما می‌بست.

﴿لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ﴾

مسلّماً ما دست راست او را می‌گرفتیم.

﴿ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ﴾

سپس (شاه) رگ قلبش را قطع می‌کردیم.

﴿فَمَا مِنْكُمْ مِنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِينَ﴾

پس هیچ کس از شما نمی‌توانست از (عذاب) او مانع شود.

﴿وَإِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِلْمُتَّقِينَ﴾

و یقیناً این (قرآن) پند و تذکری برای پرهیزگاران است.

﴿وَإِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنْكُمْ مُكَذِّبِينَ﴾

و ما محققاً می‌دانیم که برخی از شما تکذیب کنندگان (این کلام الهی) هستید.

﴿وَإِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَى الْكَافِرِينَ﴾

و همانا این (قرآن) بر کافران مایۀ حسرت و ندامت است.

﴿وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْيَقِينِ﴾

و بی‌گمان این (قرآن) حق الیقین است.

﴿فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ﴾

پس (ای پیامبر) به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوی.

الحاقة