تفسير سورة المعارج

الترجمة الطاجيكية - عارفي

ترجمة معاني القرآن الكريم للغة الطاجيكية ترجمها من الفارسية وراجعها فريق متخصص مكلف من مركز رواد الترجمة بالشراكة مع موقع دار الإسلام www.islamhouse.com.

﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ﴾

Дархосткунандае [ба тамасхур] тақозои азоберо кард, ки вуқуаш [дар қиёмат] ҳатмӣ аст

﴿لِلْكَافِرِينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ﴾

[Ин азоб] Барои кофирон аст [ва] ҳеҷ дафъкунандае надорад

﴿مِنَ اللَّهِ ذِي الْمَعَارِجِ﴾

Аз сӯйи Аллоҳ таоло [ба вуқуъ мепайвандад, ки] соҳиби маротиб ва дараҷоти волост

﴿تَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ﴾

Фариштагон ва Рӯҳ [Ҷабраил] ба сӯйи Ӯ уруҷ мекунанд, дар рӯзе, ки миқдораш [дар миқёси башарӣ] панҷоҳ ҳазор сол аст

﴿فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِيلًا﴾

Пас, ту [эй паёмбар, дар баробари тамасхури эшон] сабри наку пеша кун

﴿إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدًا﴾

Бе гумон, онҳо он [рӯз]-ро дур мебинанд

﴿وَنَرَاهُ قَرِيبًا﴾

Ва Мо онро наздик мебинем

﴿يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاءُ كَالْمُهْلِ﴾

[Ҳамон] Рӯзе, ки осмон чун миси гудохта шавад

﴿وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ﴾

Ва кӯҳҳо монанди пашми рангин [муталошӣ ва пароканда] шавад

﴿وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا﴾

Ва ҳеҷ дӯсти самимӣ [ва хешованде] аз [ҳоли] дӯсти самимӣ [ва хешовандаш] намепурсад

﴿يُبَصَّرُونَهُمْ ۚ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ﴾

[Дар ҳоле ки] Онон ба якдигар нишон дода мешаванд, гунаҳгор [дӯст дорад ва] орзу мекунад, ки фарзандони худро дар баробари [раҳоӣ аз] азоби он рӯз бидиҳад

﴿وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ﴾

Ва [ҳамчунин] ҳамсару бародарашро

﴿وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْوِيهِ﴾

ва қабилаашро, ки [ҳамеша] ба ӯ ҷо ва паноҳ медод

﴿وَمَنْ فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنْجِيهِ﴾

Ва [ҳамчунин] ҳамаи онҳоеро, ки рӯйи замин ҳастанд, [фидо кунад] то наҷот ёбад

﴿كَلَّا ۖ إِنَّهَا لَظَىٰ﴾

[Аммо] Ҳаргиз чунин нест! Бе гумон, он шуълаҳои [оташи] сӯзон аст

﴿نَزَّاعَةً لِلشَّوَىٰ﴾

[Ки] пӯст аз сар бармеканад

﴿تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّىٰ﴾

Касонеро, ки [ба фармони Аллоҳ таоло] пушт карданд ва [аз ҳақ] рӯй гардониданд, [ба сӯи худ] фаро мехонад

﴿وَجَمَعَ فَأَوْعَىٰ﴾

Ва [низ касонеро, ки] амволро ҷамъоварӣ ва захира карданд [ва ҳаққи онро напардохтанд]

﴿۞ إِنَّ الْإِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا﴾

Яқинан, инсон камтоқат [-у ҳарис] офарида шудааст

﴿إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا﴾

Ҳар гоҳ бадӣ [ва мусибате] ба ӯ расад, бетобӣ мекунад

﴿وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا﴾

Ва ҳар гоҳ хубӣ ба ӯ расад, боздоранда [ва бахил] мегардад

﴿إِلَّا الْمُصَلِّينَ﴾

Магар намозгузорон

﴿الَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ﴾

Ҳамон касоне, ки бар намозҳояшон ҳамеша пойдорӣ мекунанд.

﴿وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ﴾

Ва касоне, ки дар амволашон ҳаққи [муайяну] маълуме ҳаст

﴿لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ﴾

Барои мустаманд ва маҳрум

﴿وَالَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ﴾

Ва [ҳамон] касоне, ки рӯзи ҷазоро тасдиқ мекунанд

﴿وَالَّذِينَ هُمْ مِنْ عَذَابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ﴾

Ва касоне, ки аз азоби Парвардигорашон метарсанд

﴿إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ﴾

[Чаро ки] Бе гумон, аз азоби Парвардигорашон дар амон натавонанд буд

﴿وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ﴾

Ва касоне, ки шармгоҳҳояшонро нигаҳ медоранд

﴿إِلَّا عَلَىٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ﴾

Магар бо ҳамсарону канизоне, ки молики онҳо ҳастанд, ки [дар ин сурат] сарзанише бар онҳо нест

﴿فَمَنِ ابْتَغَىٰ وَرَاءَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْعَادُونَ﴾

Пас, ҳар кас фаротар аз инҳоро бихоҳад, онон мутаҷовизон ҳастанд

﴿وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ﴾

Ва касоне, ки амонатҳо ва паймонҳояшонро риоя мекунанд

﴿وَالَّذِينَ هُمْ بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ﴾

Ва касоне, ки ба шаҳодатҳои худ мутааҳҳиданд

﴿وَالَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ﴾

Ва касоне, ки бар намозашон пойдорӣ мекунанд

﴿أُولَٰئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُكْرَمُونَ﴾

Инон дар боғҳо [-и биҳишт] гиромӣ дошта мешаванд

﴿فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ﴾

Пас, [эй паёмбар] кофиронро чи шудааст, ки ба сӯйи ту мешитобанд?

﴿عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِينَ﴾

[Ва] Аз росту чап гурӯҳ-гурӯҳ [ҳуҷум меоваранд?]

﴿أَيَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ أَنْ يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ﴾

Оё ҳар кадом аз онҳо [бо он аъмоли нописандашон] тамаъ доранд, ки дар биҳишти пурнеъмат [-и илоҳӣ] дароварда шаванд?

﴿كَلَّا ۖ إِنَّا خَلَقْنَاهُمْ مِمَّا يَعْلَمُونَ﴾

Ҳаргиз чунин нест! Бе гумон, Мо онҳоро аз он чи [худ] медонанд, офаридаем

﴿فَلَا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ إِنَّا لَقَادِرُونَ﴾

Пас, ба Парвардигори машриқҳо ва мағрибҳо савганд мехӯрам, ки Мо яқинан қодирем

﴿عَلَىٰ أَنْ نُبَدِّلَ خَيْرًا مِنْهُمْ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ﴾

Бар ин ки [касони дигаре] беҳтар аз эшонро ҷойгузин кунем ва Мо [барои анҷоми ин кор] дармонда ва нотавон нестем

﴿فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ﴾

Пас, [эй паёмбар] ононро ба ҳоли худ вогузор, то дар ботили худ фуру раванд ва бозӣ кунанд, то ба рӯзе бирасанд, ки бад-эшон ваъда дода шудааст

﴿يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعًا كَأَنَّهُمْ إِلَىٰ نُصُبٍ يُوفِضُونَ﴾

[Ҳамон] Рӯзе, ки шитобон аз қабрҳо хориҷ мешаванд, гӯӣ ба сӯйи бутҳо медаванд

﴿خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۚ ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ﴾

[Дар ҳоле ки] Чашмҳояшон [аз шарму ваҳшат] ба зер афтода ва зиллат [-у хорӣ] ононро пӯшидааст. Ин ҳамон рӯзест, ки ба эшон ваъда дода мешавад

المعارج