تفسير سورة الفجر

الترجمة الألبانية

ترجمة معاني القرآن الكريم للغة الألبانية ترجمها حسن ناهي نشرها المعهد الالباني للفكر الإسلامي والحضارة الإسلامية، عام الطبعة 2006م.

﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَالْفَجْرِ﴾

Betohem për muzgun e agimit

﴿وَلَيَالٍ عَشْرٍ﴾

dhe për dhjetë netët (e para të muajit Dhul Hixhxhe)!

﴿وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ﴾

Betohem për çiftin dhe tekun

﴿وَاللَّيْلِ إِذَا يَسْرِ﴾

dhe për natën kur largohet!

﴿هَلْ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٌ لِذِي حِجْرٍ﴾

A nuk janë këto betime të mëdha për njerëzit e mençur?!

﴿أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ﴾

Vallë, a nuk e di ti se çfarë ka bërë Zoti yt me fisin Ad,

﴿إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ﴾

banorë të Iremit me pallate shumështyllëshe,

﴿الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلَادِ﴾

të atillë që nuk janë krijuar askund tjetër në tokë si ata?!

﴿وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ﴾

Dhe me fisin Themud, që gdhendi shkëmbinjtë në luginë (për të bërë shtëpi)?

﴿وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ﴾

Dhe me Faraonin, njeriun e hunjve (ku torturonte njerëzit)?

﴿الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلَادِ﴾

Të gjithë këta shkelën çdo kufi në vendet e tyre,

﴿فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ﴾

duke shtuar atje shthurjen dhe korrupsionin,

﴿فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ﴾

prandaj Zoti yt lëshoi mbi ata kamxhikun e dënimit.

﴿إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ﴾

Vërtet, Zoti yt është gjithnjë në pritë!

﴿فَأَمَّا الْإِنْسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ﴾

Për sa i përket njeriut, kur Zoti i tij e sprovon atë, duke e ngritur lart dhe duke i dhënë mirësi, ai thotë: “Zoti im më ka nderuar.”

﴿وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ﴾

Por, kur e sprovon atë, duke ia ngushtuar mjetet e jetesës, ai thotë: “Zoti im më ka poshtëruar”.

﴿كَلَّا ۖ بَلْ لَا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ﴾

Nuk është kështu! Por ju nuk silleni mirë me jetimët

﴿وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ﴾

dhe nuk e nxitni njëri-tjetrin për t’i ushqyer të varfrit.

﴿وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَمًّا﴾

Trashëgiminë (e të dobëtëve) e zhvatni me lakmi të pangopur,

﴿وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا﴾

dhe e doni pasurinë me një dëshirë të pakufishme.

﴿كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا﴾

Por ani! Kur Toka të bëhet copë e thërrime,

﴿وَجَاءَ رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا﴾

kur të vijë Zoti yt (për të ndarë gjykimin) me engjëjt të rreshtuar radhë pas radhe,

﴿وَجِيءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ ۚ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْإِنْسَانُ وَأَنَّىٰ لَهُ الذِّكْرَىٰ﴾

Dhe, kur të sillet Xhehenemi, atë Ditë njeriu do të kujtohet por ç’i duhet se u kujtua!

﴿يَقُولُ يَا لَيْتَنِي قَدَّمْتُ لِحَيَاتِي﴾

Ai do të thotë: “Ah, sikur të kisha bërë diçka të mirë për jetën time!”

﴿فَيَوْمَئِذٍ لَا يُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ﴾

Atë Ditë, askush nuk do të dënojë siç dënon Ai,

﴿وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ﴾

e askush nuk do të lidhë në pranga siç lidh Ai!

﴿يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ﴾

O ti shpirt i qetësuar!

﴿ارْجِعِي إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةً مَرْضِيَّةً﴾

Kthehu te Zoti yt, ti i kënaqur me Atë dhe Ai kënaqur me ty!

﴿فَادْخُلِي فِي عِبَادِي﴾

Bashkohu me robërit e Mi

﴿وَادْخُلِي جَنَّتِي﴾

dhe hyr në Xhenetin Tim!

الفجر