تفسير سورة الصافات

الترجمة الألبانية

ترجمة معاني القرآن الكريم للغة الألبانية ترجمها حسن ناهي نشرها المعهد الالباني للفكر الإسلامي والحضارة الإسلامية، عام الطبعة 2006م.

﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَالصَّافَّاتِ صَفًّا﴾

Betohem në ata (engjëj) që janë të radhitur

﴿فَالزَّاجِرَاتِ زَجْرًا﴾

dhe në ata që pengojnë (të keqen)

﴿فَالتَّالِيَاتِ ذِكْرًا﴾

dhe në ata që e lexojnë Kuranin,

﴿إِنَّ إِلَٰهَكُمْ لَوَاحِدٌ﴾

se, në të vërtetë, Zoti juaj është Një,

﴿رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِ﴾

Zot i qiejve dhe i Tokës dhe çfarë gjendet mes tyre dhe Zot i lindjeve (të diellit)!

﴿إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ﴾

Ne e kemi stolisur qiellin e kësaj bote me shkëlqimin e yjeve,

﴿وَحِفْظًا مِنْ كُلِّ شَيْطَانٍ مَارِدٍ﴾

mbrojtje nga djajtë kryeneçë.

﴿لَا يَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَىٰ وَيُقْذَفُونَ مِنْ كُلِّ جَانِبٍ﴾

(Kështu që) ata nuk e përgjojnë dot Grupin më të Lartë (engjëjt lart në qiej) dhe qëllohen (me meteorë) nga të gjitha anët.

﴿دُحُورًا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ﴾

Pastaj, ashtu të përzënë do të kenë vuajtje të përhershme (në jetën tjetër).

﴿إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ﴾

(Djajtë nuk përgjojnë dot), veç atij që grabit diçka e që e ndjek një yll verbues.

﴿فَاسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمْ مَنْ خَلَقْنَا ۚ إِنَّا خَلَقْنَاهُمْ مِنْ طِينٍ لَازِبٍ﴾

Pyeti (o Muhamed) ata (mekas jobesimtarë): A është më i vështirë krijimi i tyre apo i të gjitha gjërave të tjera që i kemi krijuar? Ata i kemi krijuar nga balta ngjitëse.

﴿بَلْ عَجِبْتَ وَيَسْخَرُونَ﴾

Ti çuditesh (pse ata s’të besojnë), ndërsa ata të përqeshin (pse çuditesh)

﴿وَإِذَا ذُكِّرُوا لَا يَذْكُرُونَ﴾

e, kur u drejtohen këshilla, ata nuk ua vënë veshin.

﴿وَإِذَا رَأَوْا آيَةً يَسْتَسْخِرُونَ﴾

Kur shohin një mrekulli, ata e nxisin njëri-tjetrin për t’u tallur

﴿وَقَالُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُبِينٌ﴾

dhe thonë: “Kjo s’është gjë tjetër, veçse një magji e kulluar!”

﴿أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ﴾

(Ata thonë): “Vallë, kur të vdesim dhe të bëhemi eshtra e pluhur, a thua njëmend do të ringjallemi?

﴿أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ﴾

Edhe paraardhësit tanë të lashtë?”

﴿قُلْ نَعَمْ وَأَنْتُمْ دَاخِرُونَ﴾

Thuaju: “Po dhe do të jeni të poshtëruar!”

﴿فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ فَإِذَا هُمْ يَنْظُرُونَ﴾

Ai (zëri i bririt të ringjalljes) do të jetë një zë i vetëm dhe të gjithë (mohuesit e ringjallur) do të shohin (se ç’do të bëhet me ta)

﴿وَقَالُوا يَا وَيْلَنَا هَٰذَا يَوْمُ الدِّينِ﴾

dhe do të thonë: “Mjerë për ne, kjo është Dita e Gjykimit!”

﴿هَٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ﴾

Po, kjo është Dita e Gjykimit, të cilën ju e keni përgënjeshtruar!

﴿۞ احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوا يَعْبُدُونَ﴾

(Engjëjve do t’u thuhet): “Mblidhini njerëzit e këqij, shokët e tyre (djaj) dhe idhujt që i kanë adhuruar

﴿مِنْ دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَىٰ صِرَاطِ الْجَحِيمِ﴾

krahas Allahut e tregojuni atyre rrugën e Zjarrit flakërues!

﴿وَقِفُوهُمْ ۖ إِنَّهُمْ مَسْئُولُونَ﴾

Ndalini ata, se do të pyeten:

﴿مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ﴾

“Ç’keni që nuk e ndihmoni njëri-tjetrin?”

﴿بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ﴾

Por, atë Ditë ata do të jenë plotësisht të dorëzuar,

﴿وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ﴾

e do t’i afrohen njëri-tjetrit, duke u grindur.

﴿قَالُوا إِنَّكُمْ كُنْتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْيَمِينِ﴾

(Pasuesit) do t’u thonë (prijësve): “Ju na vinit nga ana e djathtë[273]”.

﴿قَالُوا بَلْ لَمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ﴾

Ata do të përgjigjen: “Jo, ju vetë nuk ishit besimtarë!

﴿وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُمْ مِنْ سُلْطَانٍ ۖ بَلْ كُنْتُمْ قَوْمًا طَاغِينَ﴾

Ne nuk kishim kurrfarë pushteti mbi ju, por ju ishit popull i pabindur.

﴿فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَا ۖ إِنَّا لَذَائِقُونَ﴾

E kështu u përmbush fjala e Zotit kundër nesh; ne të gjithë do ta shijojmë me siguri dënimin.

﴿فَأَغْوَيْنَاكُمْ إِنَّا كُنَّا غَاوِينَ﴾

Ne ju mashtruam ju, por edhe vetë ishim të mashtruar.”

﴿فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ﴾

Atë Ditë, të gjithë ata do të jenë së bashku në dënim.

﴿إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ﴾

Ne kështu veprojmë me keqbërësit,

﴿إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ﴾

sepse, kur u thuhej atyre: “Nuk ka zot tjetër (të vërtetë) veç Allahut!” - ata tregoheshin mendjemëdhenj

﴿وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُو آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَجْنُونٍ﴾

dhe thoshin: “Vallë, a t’i braktisim hyjnitë tona për shkak të një poeti të marrë?”

﴿بَلْ جَاءَ بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ﴾

Nuk është ashtu (siç thonë ata), por ai (Muhamedi a.s.) ka sjellë të vërtetën dhe ka pohuar atë që thonin të dërguarit e mëparshëm.

﴿إِنَّكُمْ لَذَائِقُو الْعَذَابِ الْأَلِيمِ﴾

Sigurisht, ju do ta provoni dënimin e dhembshëm

﴿وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ﴾

dhe do të shpërbleheni vetëm sipas asaj që keni bërë!

﴿إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ﴾

Kurse robërit e sinqertë të Allahut,

﴿أُولَٰئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَعْلُومٌ﴾

do të kenë mirësi të caktuara dhe

﴿فَوَاكِهُ ۖ وَهُمْ مُكْرَمُونَ﴾

fruta të ndryshme e do të jenë të respektuar,

﴿فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ﴾

në kopshtet e lumturisë,

﴿عَلَىٰ سُرُرٍ مُتَقَابِلِينَ﴾

në kolltukë, përballë njëri-tjetrit.

﴿يُطَافُ عَلَيْهِمْ بِكَأْسٍ مِنْ مَعِينٍ﴾

Aty do t’u shërbehet një gotë e mbushur nga një burim i rrjedhshëm,

﴿بَيْضَاءَ لَذَّةٍ لِلشَّارِبِينَ﴾

(me pije) të bardhë e të shijshme për ata që do ta pinë.

﴿لَا فِيهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا يُنْزَفُونَ﴾

Prej saj as nuk do të trullosen dhe as nuk do të dehen.

﴿وَعِنْدَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ عِينٌ﴾

Pranë tyre do të jenë gra me shikim të ulur e sy të bukur

﴿كَأَنَّهُنَّ بَيْضٌ مَكْنُونٌ﴾

sikur të ishin vezë të ruajtura mirë.

﴿فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ﴾

Ata do t’i qasen njëri-tjetrit e do të bisedojnë.

﴿قَالَ قَائِلٌ مِنْهُمْ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٌ﴾

Dhe njëri prej tyre do të thotë: “Unë kam pasur një shok,

﴿يَقُولُ أَإِنَّكَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِينَ﴾

i cili më thoshte: “Vallë, edhe ti je nga ata që besojnë

﴿أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَدِينُونَ﴾

se, kur të vdesim e të bëhemi eshtra e pluhur, do të japim llogari vërtet?!”

﴿قَالَ هَلْ أَنْتُمْ مُطَّلِعُونَ﴾

- A doni ta shikoni (atë që më qortonte për shkak të besimit tim)?”

﴿فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِي سَوَاءِ الْجَحِيمِ﴾

Dhe ai do të shikojë poshtë dhe do ta shohë atë në mes të Zjarrit flakërues

﴿قَالَ تَاللَّهِ إِنْ كِدْتَ لَتُرْدِينِ﴾

e do t’i thotë: “Për Allahun! Për pak më shkatërrove edhe mua.

﴿وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّي لَكُنْتُ مِنَ الْمُحْضَرِينَ﴾

Po të mos ishte dhuntia e Zotit tim, edhe unë do të isha në zjarr (bashkë me ty)”.

﴿أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ﴾

(Banorët e Xhenetit do të thonë:) “A nuk do të vdesim më,

﴿إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ﴾

përveç vdekjes së parë? Dhe as nuk do të dënohemi?”

﴿إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ﴾

Vërtet, kjo është fitorja më e madhe!

﴿لِمِثْلِ هَٰذَا فَلْيَعْمَلِ الْعَامِلُونَ﴾

Për diçka të tillë, le të përpiqen punëtorët!

﴿أَذَٰلِكَ خَيْرٌ نُزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ﴾

A është më e mirë kjo gjendje apo pema e zekumit?

﴿إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِلظَّالِمِينَ﴾

Ne e kemi bërë atë si mundim për keqbërësit.

﴿إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِي أَصْلِ الْجَحِيمِ﴾

Njëmend, kjo pemë del nga fundi i Zjarrit flakërues

﴿طَلْعُهَا كَأَنَّهُ رُءُوسُ الشَّيَاطِينِ﴾

dhe frutat e saj janë si kokat e djajve.

﴿فَإِنَّهُمْ لَآكِلُونَ مِنْهَا فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ﴾

Me të vërtetë, ata do ta hanë këtë frutë dhe me të do ta mbushin barkun.

﴿ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبًا مِنْ حَمِيمٍ﴾

Pastaj, ata do të kenë një përzierje me ujë të nxehtë (për të pirë)

﴿ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى الْجَحِيمِ﴾

e pas kësaj, me siguri, kthimi i tyre do të jetë në Zjarrin flakërues.

﴿إِنَّهُمْ أَلْفَوْا آبَاءَهُمْ ضَالِّينَ﴾

Ata i gjetën etërit e tyre në humbje,

﴿فَهُمْ عَلَىٰ آثَارِهِمْ يُهْرَعُونَ﴾

dhe kështu vazhduan pas gjurmëve të tyre.

﴿وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ﴾

Por, edhe para tyre humbën (rrugën) shumica e popujve të lashtë.

﴿وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا فِيهِمْ مُنْذِرِينَ﴾

Në të vërtetë, Ne u dërguam atyre paralajmërues.

﴿فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنْذَرِينَ﴾

E tani shiko se cili qe fundi i atyre që u paralajmëruan,

﴿إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ﴾

përveç robërve të sinqertë të Allahut.

﴿وَلَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ﴾

Kur Nuhu Na thirri (në ndihmë), Ne iu përgjigjëm bukur:

﴿وَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ﴾

e shpëtuam atë dhe familjen e tij prej katastrofës së madhe,

﴿وَجَعَلْنَا ذُرِّيَّتَهُ هُمُ الْبَاقِينَ﴾

i lamë në jetë vetëm pasardhësit e tij

﴿وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ﴾

dhe e lamë atë kujtim te brezat e tjerë.

﴿سَلَامٌ عَلَىٰ نُوحٍ فِي الْعَالَمِينَ﴾

“Paqja qoftë me Nuhun ndërmjet gjithë krijesave!”

﴿إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ﴾

Ne, kështu i shpërblejmë punëdrejtët.

﴿إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ﴾

Ai është vërtet nga robërit Tanë besimtarë.

﴿ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ﴾

Pastaj i fundosëm të tjerët.

﴿۞ وَإِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْرَاهِيمَ﴾

Pa dyshim që një nga ithtarët e (besimit të) tij (Nuhut) ishte Ibrahimi.

﴿إِذْ جَاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ﴾

Ai i erdhi Zotit të vet me zemër të pastër,

﴿إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَاذَا تَعْبُدُونَ﴾

kur i tha babait dhe popullit të vet: “Çfarë adhuroni ju?

﴿أَئِفْكًا آلِهَةً دُونَ اللَّهِ تُرِيدُونَ﴾

Vallë, a dëshironi hyjni të rreme në vend të Allahut?

﴿فَمَا ظَنُّكُمْ بِرَبِّ الْعَالَمِينَ﴾

Çfarë mendoni ju për Zotin e gjithësisë?”

﴿فَنَظَرَ نَظْرَةً فِي النُّجُومِ﴾

Pastaj u hodhi një shikim yjeve

﴿فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٌ﴾

e tha: “Unë jam i sëmurë”.[274]

﴿فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرِينَ﴾

Ata u larguan prej tij, duke e lënë pas.

﴿فَرَاغَ إِلَىٰ آلِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ﴾

Pastaj, ai u përvodh te hyjnitë e tyre dhe u tha: “A nuk po hani?

﴿مَا لَكُمْ لَا تَنْطِقُونَ﴾

Ç’keni, përse nuk flisni?”

﴿فَرَاغَ عَلَيْهِمْ ضَرْبًا بِالْيَمِينِ﴾

Iu afrua atyre kalimthi, duke i goditur me dorën e djathtë.

﴿فَأَقْبَلُوا إِلَيْهِ يَزِفُّونَ﴾

(Mbasi u kthyen dhe panë idhujt e thyer) njerëzit nxituan nga ai.

﴿قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ﴾

Ai u tha: “Vallë, ju adhuroni ato që i keni gdhendur vetë,

﴿وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ﴾

ndërkohë që Allahu është Ai që ju ka krijuar ju dhe gjithçka që bëni?!”

﴿قَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْيَانًا فَأَلْقُوهُ فِي الْجَحِيمِ﴾

Ata thanë: “Përgatitni për të një furrë dhe hidheni në zjarrin flakërues!”

﴿فَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَسْفَلِينَ﴾

Dhe deshën t’i ngrinin një kurth, por Ne i bëmë ata më të poshtëruarit.

﴿وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهْدِينِ﴾

Ai tha: “Unë po shkoj te Zoti im. Ai do të më udhëzojë.”

﴿رَبِّ هَبْ لِي مِنَ الصَّالِحِينَ﴾

“O Zoti im, dhuromë një fëmijë prej të mirëve!”

﴿فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِيمٍ﴾

Dhe Ne i dhamë lajmin e gëzuar për një djalë të mbarë!

﴿فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَىٰ فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانْظُرْ مَاذَا تَرَىٰ ۚ قَالَ يَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ ۖ سَتَجِدُنِي إِنْ شَاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ﴾

Kur fëmija u rrit aq sa ta ndihmonte në punë, Ibrahimi i tha: “O djali im, kam parë ëndërr se duhet të të flijoj. Çfarë mendon ti?” – I biri i tha: “O ati im, vepro ashtu siç je urdhëruar! Dashtë Allahu, unë do të jem i durueshëm!”

﴿فَلَمَّا أَسْلَمَا وَتَلَّهُ لِلْجَبِينِ﴾

Pasi iu nënshtruan që të dy urdhrit, (Ibrahimi) e vuri (Ismailin) me ballë përtokë.

﴿وَنَادَيْنَاهُ أَنْ يَا إِبْرَاهِيمُ﴾

Ne e thirrëm: “O Ibrahim,

﴿قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا ۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ﴾

ti e përmbushe ëndrrën.” Vërtet, Ne kështu i shpërblejmë punëmirët!

﴿إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْبَلَاءُ الْمُبِينُ﴾

Kjo, me të vërtetë ka qenë një sprovë e qartë!

﴿وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ﴾

Dhe Ne e zëvendësuam atë (Ismailin) me një kurban të madh,

﴿وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ﴾

dhe i lamë atij (Ibrahimit) kujtim të mirë në brezat e mëvonshëm.

﴿سَلَامٌ عَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ﴾

“Paqja qoftë mbi Ibrahimin!”

﴿كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ﴾

Ja, kështu, Ne i shpërblejmë punëmirët.

﴿إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ﴾

Ai ka qenë vërtet një nga robërit Tanë besimtarë.

﴿وَبَشَّرْنَاهُ بِإِسْحَاقَ نَبِيًّا مِنَ الصَّالِحِينَ﴾

Ne i dhamë atij lajmin e mirë për (lindjen e) Is’hakut, profet prej njerëzve të mirë.

﴿وَبَارَكْنَا عَلَيْهِ وَعَلَىٰ إِسْحَاقَ ۚ وَمِنْ ذُرِّيَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَظَالِمٌ لِنَفْسِهِ مُبِينٌ﴾

Dhe Ne e bekuam atë dhe Is’hakun, por midis pasardhësve të tyre, përveç punëmirëve, ka edhe të atillë që e kanë ngarkuar dukshëm veten me gjynahe.

﴿وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَارُونَ﴾

Ne i dhamë dhuntinë Tonë Musait dhe Harunit

﴿وَنَجَّيْنَاهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ﴾

dhe i shpëtuam ata të dy dhe popullin e tyre nga mjerimi i madh.

﴿وَنَصَرْنَاهُمْ فَكَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ﴾

Ne i ndihmuam dhe ata ngadhënjyen.

﴿وَآتَيْنَاهُمَا الْكِتَابَ الْمُسْتَبِينَ﴾

Ne u dhamë atyre Librin e qartë,

﴿وَهَدَيْنَاهُمَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ﴾

i udhëzuam në rrugën e drejtë

﴿وَتَرَكْنَا عَلَيْهِمَا فِي الْآخِرِينَ﴾

dhe u lamë kujtim të mirë për ta brezave të mëvonshëm.

﴿سَلَامٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَارُونَ﴾

“Paqja qoftë mbi Musain dhe Harunin!”

﴿إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ﴾

Ja, kështu, Ne i shpërblejmë punëmirët!

﴿إِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ﴾

E pa dyshim, ata të dy janë nga robërit Tanë besimtarë.

﴿وَإِنَّ إِلْيَاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ﴾

Edhe Iljasi ka qenë vërtet një prej të dërguarve.

﴿إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَلَا تَتَّقُونَ﴾

Ai i tha popullit të vet: “A nuk po i frikësoheni Allahut?!”

﴿أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ﴾

Vallë, a i luteni ju Ba‘lit[275], ndërsa braktisni Krijuesin më të mirë,

﴿اللَّهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ﴾

Allahun, Zotin tuaj dhe Zotin e të parëve tuaj të lashtë?!”

﴿فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ﴾

Ata e quajtën atë gënjeshtar dhe, për këtë shkak, do të çohen (në dënimin e Zjarrit),

﴿إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ﴾

përveç robërve të sinqertë të Allahut.

﴿وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ﴾

Dhe Ne i lamë atij kujtim të mirë te brezat e mëvonshëm:

﴿سَلَامٌ عَلَىٰ إِلْ يَاسِينَ﴾

“Paqja qoftë mbi Iljasin!”

﴿إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ﴾

Ja, kështu, Ne i shpërblejmë punëmirët!

﴿إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ﴾

Ai ka qenë vërtet një nga robërit Tanë besimtarë.

﴿وَإِنَّ لُوطًا لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ﴾

Sigurisht, edhe Luti ka qenë njëri prej të dërguarve.

﴿إِذْ نَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ﴾

Ne e shpëtuam atë dhe tërë familjen e tij,

﴿إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ﴾

përveç plakës që mbeti prapa me të dënuarit,

﴿ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ﴾

pastaj i zhdukëm të tjerët.

﴿وَإِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِمْ مُصْبِحِينَ﴾

Ju që kaloni pranë rrënojave të tyre në mëngjes

﴿وَبِاللَّيْلِ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ﴾

dhe natën, a nuk po e mblidhni mendjen?

﴿وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ﴾

Junusi ka qenë gjithashtu njëri nga të dërguarit.

﴿إِذْ أَبَقَ إِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ﴾

Ai nxitoi drejt një anijeje të mbushur plot e përplot

﴿فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ الْمُدْحَضِينَ﴾

dhe hodhi short (me detarët se kush duhej të hidhej)[276] dhe humbi.

﴿فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٌ﴾

Pastaj atë e gëlltiti një balenë, se ai kishte bërë diçka të gabuar,

﴿فَلَوْلَا أَنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ﴾

dhe, po të mos ishte nga ata që i luten Allahut,

﴿لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ﴾

me siguri do të mbetej në barkun e saj deri në Ditën e Ringjalljes.

﴿۞ فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ سَقِيمٌ﴾

Por Ne e hodhëm atë në një breg të shkretë, duke qenë i sëmurë.

﴿وَأَنْبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِنْ يَقْطِينٍ﴾

Dhe bëmë që sipër tij të mbinte një bimë kungulli (për t’i bërë hije).

﴿وَأَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ مِائَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ﴾

Pastaj e dërguam atë te njëqind mijë e më tepër njerëz,

﴿فَآمَنُوا فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ﴾

dhe ata i besuan, prandaj u dhamë jetë të këndshme për një kohë.

﴿فَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَلَهُمُ الْبَنُونَ﴾

Pyeti ata (o Muhamed): “Vallë, për Zotin tënd janë vajzat, ndërsa për vete kanë djemtë?!

﴿أَمْ خَلَقْنَا الْمَلَائِكَةَ إِنَاثًا وَهُمْ شَاهِدُونَ﴾

Apo Ne i krijuam engjëjt si femra e ata ishin dëshmitarë?!”

﴿أَلَا إِنَّهُمْ مِنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ﴾

Sigurisht që ata shpifin kur thonë:

﴿وَلَدَ اللَّهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ﴾

Betohem në ata (engjëj) që janë të radhitur

﴿أَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَنِينَ﴾

Vallë, Ai ka parapëlqyer vajzat ndaj djemve?!

﴿مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ﴾

Çfarë keni që gjykoni kështu?!

﴿أَفَلَا تَذَكَّرُونَ﴾

A nuk po mendoni?!

﴿أَمْ لَكُمْ سُلْطَانٌ مُبِينٌ﴾

Apo keni ndonjë provë të qartë për atë që thoni?!

﴿فَأْتُوا بِكِتَابِكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ﴾

Sillni librin tuaj, nëse thoni të vërtetën!

﴿وَجَعَلُوا بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا ۚ وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ﴾

Idhujtarët kanë trilluar farefisni ndërmjet Zotit dhe xhindeve, kurse xhindet e dinë se ata do të sillen të gjithë para Tij.

﴿سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ﴾

Lavdi Allahut, qoftë i pastër nga ajo që ata ia veshin Atij!

﴿إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ﴾

Por robërit e sinqertë të Allahut nuk adhurojnë askënd tjetër përveç Tij.

﴿فَإِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ﴾

“Me të vërtetë, as ju, as idhujt tuaj,

﴿مَا أَنْتُمْ عَلَيْهِ بِفَاتِنِينَ﴾

nuk mund të mashtroni askënd kundër (Atij),

﴿إِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِيمِ﴾

përveç atyre, që do të digjen në Zjarrin flakërues.[277]

﴿وَمَا مِنَّا إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَعْلُومٌ﴾

Çdonjëri prej nesh e ka vendin e caktuar (në qiell, ku adhuron Allahun).

﴿وَإِنَّا لَنَحْنُ الصَّافُّونَ﴾

Ne jemi ata që qëndrojmë në radhë,

﴿وَإِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ﴾

dhe ne jemi ata që e lavdërojmë Atë!”

﴿وَإِنْ كَانُوا لَيَقُولُونَ﴾

Edhe pse ata (idhujtarët mekas) thoshin:

﴿لَوْ أَنَّ عِنْدَنَا ذِكْرًا مِنَ الْأَوَّلِينَ﴾

“Sikur të kishim një Libër nga popujt e mëparshëm,

﴿لَكُنَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ﴾

ne, me siguri, do të ishim robër të sinqertë të Allahut”,

﴿فَكَفَرُوا بِهِ ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ﴾

ata e mohuan Kuranin, por së shpejti do ta marrin vesh!

﴿وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِينَ﴾

Shumë kohë më parë Ne u premtuam robërve Tanë të dërguar

﴿إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنْصُورُونَ﴾

se ata do të ndihmohen (prej Nesh)

﴿وَإِنَّ جُنْدَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ﴾

dhe se ushtritë tona do të jenë me siguri fitimtare!

﴿فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ﴾

Andaj, largohu prej tyre për njëfarë kohe!

﴿وَأَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ﴾

Vështroji ata (kur t’u zbresë dënimi), se edhe ata do ta shohin (si janë pasojat e mosbesimit të tyre)!

﴿أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ﴾

Vallë, a mos po kërkojnë ata shpejtimin e dënimit Tonë!

﴿فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاءَ صَبَاحُ الْمُنْذَرِينَ﴾

Kur t’u bjerë në mesin e tyre, mëngjesi i atyre që janë paralajmëruar do të jetë shumë i shëmtuar.

﴿وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ﴾

Andaj, largohu prej tyre për njëfarë kohe!

﴿وَأَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ﴾

Vështroji ata, se edhe ata do ta shohin!

﴿سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ﴾

I lartësuar qoftë Zoti yt, Zoti i Madhështisë e i Lavdisë, mbi çfarë i veshin ata!

﴿وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ﴾

Paqja qoftë mbi të dërguarit,

﴿وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ﴾

dhe të gjitha lavdet e falënderimet qofshin për Allahun, Zotin e botëve!

الصافات