تفسير سورة الأعلى

الترجمة الفارسية للمختصر في تفسير القرآن الكريم

الترجمة الفارسية للمختصر في تفسير القرآن الكريم، صادر عن مركز تفسير للدراسات القرآنية.

﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى﴾

نام پروردگارت را که از مخلوقاتش برتر است هنگامی‌که او را یاد می‌کنی و بزرگ می‌شماری منزّه بدان.

﴿الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّىٰ﴾

ذاتی‌که انسان را درست‌اندام آفرید، و قامتش را متناسب کرد.

﴿وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ﴾

و ذاتی‌که اجناس و انواع و صفات مخلوقات را تقدیر و اندازه‌گیری کرد، و هر مخلوقی را به آنچه که با آن مناسب و سازگار است هدایت کرد.

﴿وَالَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعَىٰ﴾

و ذاتی‌که چراگاه‌های دام‌های‌تان را از زمین درآورد.

﴿فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَىٰ﴾

و آن را پس از اینکه سبز و تازه بود گیاهی خشک و خردشده مایل به سیاه قرار داد.

﴿سَنُقْرِئُكَ فَلَا تَنْسَىٰ﴾

- ای رسول- ما به‌زودی قرآن را بر تو خواهیم خواند، و آن را در سینه‌ات جمع می‌کنیم، و هرگز آن را فراموش نخواهی کرد. پس در خواندن بر جبرئیل علیه السلام پیشی نگیر چنان‌که این کار را از حرص اینکه آن را فراموش نکنی انجام می‌دادی.

﴿إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا يَخْفَىٰ﴾

مگر به‌سبب حکمتی، آنچه از آن را که الله بخواهد فراموش کنی. به‌راستی‌که او سبحانه از آنچه که آشکار و آنچه که نهان می‌گردد آگاه است، و ذره‌ای بر او تعالی پوشیده نمی‌ماند.

﴿وَنُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَىٰ﴾

و انجام کارهایی را که که سبب خشنودی الله و ورود بهشت است، برایت آسان می‌گردانیم.

﴿فَذَكِّرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّكْرَىٰ﴾

پس با آنچه از قرآن بر تو وحی می‌کنیم مردم را اندرز بده، و به آنها تا زمانی‌که گوش فرا می‌دهند یادآوری کن.

﴿سَيَذَّكَّرُ مَنْ يَخْشَىٰ﴾

کسی‌که از الله بترسد از اندرزهایت پند خواهد گرفت؛ زیرا چنین کسی از اندرز سود می‌برد.

﴿وَيَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى﴾

و کافر از اندرز دور می‌شود و از آن فرار می‌کند؛ زیرا به‌سبب ورودش در جهنم، بدبخت‌ترین مردم در آخرت است.

﴿الَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَىٰ﴾

همان کسی‌که در آتش بزرگ وارد می‌شود که حرارت بی‌رحمانه‌ای دارد و همیشه از آن رنج می‌برد.

﴿ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَىٰ﴾

سپس در آتش، جاویدان می‌ماند به‌گونه‌ای که در آن نه می‌میرد تا از عذابی که از آن رنج می‌برد راحت شود، و نه به روشی پاک و گرامی زنده می‌شود.

﴿قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَكَّىٰ﴾

به‌راستی به مطلوب دست یافته است آن کس که از شرک و گناهان پاک شد.

﴿وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّىٰ﴾

و پروردگارش را با انواع اذکاری که تشریع کرده است یاد کرد، و نماز را به صفت مطلوب برپا داشت.

﴿بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا﴾

بلکه شما زندگی دنیا را برمی‌گزینید، و آن را بر آخرت ترجیح می‌دهید با وجود اینکه تفاوت بزرگی میان این دو وجود دارد.

﴿وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ﴾

و به‌طور قطع آخرت از دنیا و کالاها و خوشی‌هایی که در آن وجود دارد بهتر و بادوام‌تر است؛ زیرا نعمت‌هایش هرگز پایان نمی‌پذیرند.

﴿إِنَّ هَٰذَا لَفِي الصُّحُفِ الْأُولَىٰ﴾

در حقیقت این اوامر و اخباری که برای‌تان بیان کردیم در صحیفه‌های نازل‌شده پیش از تو است.

﴿صُحُفِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ﴾

یعنی صحیفه‌های نازل‌شده بر ابراهیم و موسی علیهما السلام .

الأعلى