تفسير سورة الطور

الترجمة الفارسية - حسين تاجي

ترجمة معاني القرآن الكريم باللغة الفارسية ترجمها د. حسين تاجي كله داري.

﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَالطُّورِ﴾

سوگند به (کوه) طور [ همان جایی که الله متعال با حضرت موسی علیه السلام سخن گفت.]،

﴿وَكِتَابٍ مَسْطُورٍ﴾

و (سوگند) به کتاب نوشته شده،

﴿فِي رَقٍّ مَنْشُورٍ﴾

در صحیفه‌ای گشوده.

﴿وَالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ﴾

و (سوگند) به «بیت المعمور» [ «بیت المعمور»: خانه‌ای بموازات خانه کعبه در آسمان هفتم قرار دارد که روزانه هفتاد هزار فرشته برای عبادت وارد آن می‌شوند، پس هرگاه یکبار وارد شدند دوباره باز نگردند.].

﴿وَالسَّقْفِ الْمَرْفُوعِ﴾

و به سقف بر افراشته شده،

﴿وَالْبَحْرِ الْمَسْجُورِ﴾

و دریای مملو.

﴿إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَاقِعٌ﴾

بی‌گمان عذاب پروردگارت واقع شدنی است.

﴿مَا لَهُ مِنْ دَافِعٍ﴾

آن را هیچ دفع کننده‌ای نیست.

﴿يَوْمَ تَمُورُ السَّمَاءُ مَوْرًا﴾

روزی‌که آسمان بشدت بلرزد، (و به حرکت درآید).

﴿وَتَسِيرُ الْجِبَالُ سَيْرًا﴾

و کوه‌ها (از جاکنده) به تندی روان گردد.

﴿فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ﴾

پس در آن روز (قیامت) وای بر تکذیب کنندگان.

﴿الَّذِينَ هُمْ فِي خَوْضٍ يَلْعَبُونَ﴾

کسانی‌که در سخنان (و کارهای) باطل به بازی مشغولند.

﴿يَوْمَ يُدَعُّونَ إِلَىٰ نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا﴾

روزی‌که آن‌ها را به زور به سوی آتش (جهنم) می‌رانند.

﴿هَٰذِهِ النَّارُ الَّتِي كُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ﴾

(خازنان جهنم به آن‌ها می‌گویند:) «این (همان) آتشی است که شما آن را تکذیب می‌کردید.

﴿أَفَسِحْرٌ هَٰذَا أَمْ أَنْتُمْ لَا تُبْصِرُونَ﴾

آیا این (آتش و عذاب) جادو است یا شما نمی‌بینید؟

﴿اصْلَوْهَا فَاصْبِرُوا أَوْ لَا تَصْبِرُوا سَوَاءٌ عَلَيْكُمْ ۖ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ﴾

به آن در آیید (و بسوزید) پس صبر کنید یا صبر نکنید، برای شما یکسان است، تنها (به کیفر) آنچه انجام می‌دادید جزا داده می‌شوید!».

﴿إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَعِيمٍ﴾

بی‌گمان پرهیزگاران در باغ‌ها (ی بهشت) و نعمت‌ها (ی فراوان) هستند.

﴿فَاكِهِينَ بِمَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ وَوَقَاهُمْ رَبُّهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ﴾

و از آنچه پروردگارشان به آن‌ها داده مسرورند، و پروردگارشان آن‌ها را از عذاب جهنم محفوظ داشته است.

﴿كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ﴾

(به آن‌ها گفته می‌شود:) «بخورید و بیاشامید، گوارای‌تان باد، به (خاطر) آنچه که (در دنیا) انجام می‌دادید».

﴿مُتَّكِئِينَ عَلَىٰ سُرُرٍ مَصْفُوفَةٍ ۖ وَزَوَّجْنَاهُمْ بِحُورٍ عِينٍ﴾

(در حالی‌که آن‌ها) بر تخت‌هایی که کنارهم نهاده شده تکیه می‌زنند، و حوریان گشاده چشم (بهشتی) را به همسری آن‌ها در می‌آوریم.

﴿وَالَّذِينَ آمَنُوا وَاتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُمْ بِإِيمَانٍ أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَمَا أَلَتْنَاهُمْ مِنْ عَمَلِهِمْ مِنْ شَيْءٍ ۚ كُلُّ امْرِئٍ بِمَا كَسَبَ رَهِينٌ﴾

و کسانی‌که ایمان آوردند و فرزندان‌شان (نیز) در ایمان از آنان پیروی کردند، فرزندان‌شان را (در بهشت) به آن‌ها ملحق می‌کنیم، و از عمل آن‌ها چیزی نمی‌کاهیم، و هرکس درگرو دستاوردِ (و اعمال) خویش است.

﴿وَأَمْدَدْنَاهُمْ بِفَاكِهَةٍ وَلَحْمٍ مِمَّا يَشْتَهُونَ﴾

و پیوسته ازهر میوه و گوشتی که بخواهند در اختیارشان می‌گذاریم.

﴿يَتَنَازَعُونَ فِيهَا كَأْسًا لَا لَغْوٌ فِيهَا وَلَا تَأْثِيمٌ﴾

در آنجا از یکدیگر جام (شراب طهور) می‌گیرند که نه بیهوده‌گویی در آن است و نه گناهی،

﴿۞ وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ غِلْمَانٌ لَهُمْ كَأَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَكْنُونٌ﴾

و همواره پسرانی همچون مرواید درون صدف برای (خدمت) آنان بر گردشان می‌چرخند.

﴿وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ﴾

و (بهشتیان) رو به یکدیگر می‌کنند و از (حال گذشتۀ) یکدیگر سؤال می‌نمایند.

﴿قَالُوا إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فِي أَهْلِنَا مُشْفِقِينَ﴾

می‌گویند: «ما پیش از این در میان خانوادۀ خود (از عذاب الهی) ترسان بودیم.

﴿فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا وَوَقَانَا عَذَابَ السَّمُومِ﴾

پس الله بر ما منتّ نهاد و ما را از عذاب گرم و کشنده (جهنم) حفظ کرد.

﴿إِنَّا كُنَّا مِنْ قَبْلُ نَدْعُوهُ ۖ إِنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِيمُ﴾

همانا ما پیش از این او را می‌خواندیم، بی‌گمان او نیکوکار مهربان است.

﴿فَذَكِّرْ فَمَا أَنْتَ بِنِعْمَتِ رَبِّكَ بِكَاهِنٍ وَلَا مَجْنُونٍ﴾

پس (ای پیامبر) پند (و تذکّر) ده، که تو به فضل و نعمت پروردگارت کاهن و دیوانه نیستی.

﴿أَمْ يَقُولُونَ شَاعِرٌ نَتَرَبَّصُ بِهِ رَيْبَ الْمَنُونِ﴾

آیا می‌گویند: «او شاعری است که دربارۀ او منتظر حوادث روزگاریم، (و مرگش را انتظار می‌کشیم)».

﴿قُلْ تَرَبَّصُوا فَإِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُتَرَبِّصِينَ﴾

بگو: «انتظار بکشید، که من (نیز) با شما از انتظار کشندگانم».

﴿أَمْ تَأْمُرُهُمْ أَحْلَامُهُمْ بِهَٰذَا ۚ أَمْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ﴾

آیا عقل‌هایشان آن‌ها را به این (خیالات باطل) دستور می‌دهد، یا آن‌ها گروهی طغیان‌گرند؟!

﴿أَمْ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ ۚ بَلْ لَا يُؤْمِنُونَ﴾

آیا می‌گویند: «(محمد) آن (= قرآن) را بافته (و به الله نسبت داده) است؟» (خیر، چنین نیست) بلکه ایمان نمی‌آورند.

﴿فَلْيَأْتُوا بِحَدِيثٍ مِثْلِهِ إِنْ كَانُوا صَادِقِينَ﴾

پس اگر راست گویند باید سخنی مانند آن بیاورند.

﴿أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَيْرِ شَيْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ﴾

آیا آن‌ها از هیچ (و بدون آفریننده)، آفریده شده‌اند، یا خود خالق (خویش) اند.

﴿أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ ۚ بَلْ لَا يُوقِنُونَ﴾

آیا آن‌ها آسمان‌ها و زمین را آفریده‌اند؟! (خیر) بلکه آن‌ها یقین نمی‌کنند.

﴿أَمْ عِنْدَهُمْ خَزَائِنُ رَبِّكَ أَمْ هُمُ الْمُصَيْطِرُونَ﴾

آیا خزائن پروردگارت نزد آن‌هاست؟! یا آن‌ها (بر همه چیز) تسلط دارند؟!

﴿أَمْ لَهُمْ سُلَّمٌ يَسْتَمِعُونَ فِيهِ ۖ فَلْيَأْتِ مُسْتَمِعُهُمْ بِسُلْطَانٍ مُبِينٍ﴾

آیا نردبانی دارند (که از آن به آسمان‌ها بالا می‌روند و) از آن (اسرار وحی را) می‌شنوند؟ پس باید شنونده شان (بر این ادعا) دلیل روشنی بیاورد.

﴿أَمْ لَهُ الْبَنَاتُ وَلَكُمُ الْبَنُونَ﴾

آیا برای او (= الله) دختران است و برای شما پسران؟!

﴿أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُمْ مِنْ مَغْرَمٍ مُثْقَلُونَ﴾

(ای پیامبر) آیا از آن‌ها پاداشی درخواست می‌کنی، که (آن‌ها از ادای آن در رنجند و) برایشان (گران و) سنگین است؟!

﴿أَمْ عِنْدَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ﴾

آیا (اسرار) غیب نزد آن‌هاست، پس آنان (از آن) می‌نویسند؟!.

﴿أَمْ يُرِيدُونَ كَيْدًا ۖ فَالَّذِينَ كَفَرُوا هُمُ الْمَكِيدُونَ﴾

آیا نیرنگ (و نقشۀ پلیدی برای تو) می‌خواهند (بکشند)؟!، پس کسانی‌که کافر شدند خودشان گرفتار نیرنگ اند.

﴿أَمْ لَهُمْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ ۚ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ﴾

آیا آن‌ها معبودی غیر الله دارند؟! پاک و منزه است الله، از آنچه شریک او قرار می‌دهند.

﴿وَإِنْ يَرَوْا كِسْفًا مِنَ السَّمَاءِ سَاقِطًا يَقُولُوا سَحَابٌ مَرْكُومٌ﴾

و اگر (مشرکان) پاره‌ای از آسمان (برای عذاب‌شان) افتاده ببینند، می‌گویند: «(این) ابری متراکم است».

﴿فَذَرْهُمْ حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي فِيهِ يُصْعَقُونَ﴾

پس (ای پیامبر) آن‌ها را وا گذار، تا آن روزشان (= روز قیامت) را که در آن بی هوش می‌شوند ملاقات کنند!

﴿يَوْمَ لَا يُغْنِي عَنْهُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنْصَرُونَ﴾

روزی‌که نیرنگ (و حیلۀ) شان سودی به حال‌شان ندارد، و نه آن‌ها یاری می‌شوند.

﴿وَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا عَذَابًا دُونَ ذَٰلِكَ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ﴾

و بی‌گمان برای کسانی‌که ستم کردند، عذابی غیر از آن (نیز در همین دنیا) است، ولی بیشترشان نمی‌دانند.

﴿وَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنَا ۖ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ﴾

(ای پیامبر) برای حکم پروردگارت شکیبا باش، زیرا تو زیر نظر (و در حفاظت) ما هستی، و هنگامی‌که بر می‌خیزی به ستایش پروردگارت تسبیح گوی.

﴿وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ﴾

و (همچنین) بخشی از شب او را تسبیح گوی و (نیز) هنگام ناپدید شدن ستارگان.

الطور