تفسير سورة القلم

الترجمة الألبانية

ترجمة معاني القرآن الكريم للغة الألبانية ترجمها حسن ناهي نشرها المعهد الالباني للفكر الإسلامي والحضارة الإسلامية، عام الطبعة 2006م.

﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ن ۚ وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ﴾

Nûn. Betohem për penën dhe për atë që shkruajnë

﴿مَا أَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ﴾

se ti (o Muhamed), falë mirësisë së Zotit tënd, nuk je i marrë.

﴿وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَيْرَ مَمْنُونٍ﴾

Pa dyshim, ti do të jesh përherë i shpërblyer

﴿وَإِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٍ﴾

se ti je me virtyte madhore.

﴿فَسَتُبْصِرُ وَيُبْصِرُونَ﴾

Së shpejti ti do ta shohësh, por edhe ata[374] do ta shohin,

﴿بِأَيْيِكُمُ الْمَفْتُونُ﴾

se cilin prej jush e ka prekur marrëzia.

﴿إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ﴾

Zoti yt e di më së miri, se cili është shmangur nga rruga e Tij dhe, i njeh mirë ata që janë në rrugën e drejtë.

﴿فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِينَ﴾

Andaj, ti mos i dëgjo jobesimtarët!

﴿وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ﴾

Ata dëshirojnë që ti të bësh lëshime, kështu që dhe ata të bëjnë lëshime.

﴿وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَهِينٍ﴾

Por ti mos iu bind çdo betari të përçmuar,

﴿هَمَّازٍ مَشَّاءٍ بِنَمِيمٍ﴾

shpifaraku, që përhap thashetheme,

﴿مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ﴾

penguesi veprash të mira, shkelësi dhe keqbërësi,

﴿عُتُلٍّ بَعْدَ ذَٰلِكَ زَنِيمٍ﴾

të ashpri që, veç kësaj, është edhe kopil,

﴿أَنْ كَانَ ذَا مَالٍ وَبَنِينَ﴾

vetëm se është i pasur dhe ka shumë djem.

﴿إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ﴾

Kur i lexohen shpalljet tona, ai thotë: “Këto janë vetëm përralla të të lashtëve!”

﴿سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرْطُومِ﴾

Ne do t’ia damkosim hundën!

﴿إِنَّا بَلَوْنَاهُمْ كَمَا بَلَوْنَا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ إِذْ أَقْسَمُوا لَيَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِينَ﴾

Ne i kemi vënë në provë ata (banorët e Mekës), ashtu siç i sprovuam të zotët e kopshtit, të cilët ishin betuar se në mëngjes do t’i vilnin frutat

﴿وَلَا يَسْتَثْنُونَ﴾

e nuk patën thënë “Në dashtë Zoti”!

﴿فَطَافَ عَلَيْهَا طَائِفٌ مِنْ رَبِّكَ وَهُمْ نَائِمُونَ﴾

Kështu, kopshtin e goditi një fatkeqësi nga Zoti yt, ndërkohë që ata po flinin

﴿فَأَصْبَحَتْ كَالصَّرِيمِ﴾

dhe gdhiu si i kositur.

﴿فَتَنَادَوْا مُصْبِحِينَ﴾

Në agim, ata thirrën njëri-tjetrin:

﴿أَنِ اغْدُوا عَلَىٰ حَرْثِكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَارِمِينَ﴾

“Nxitoni herët në kopshtin tuaj, nëse doni t’i vilni frutat!”

﴿فَانْطَلَقُوا وَهُمْ يَتَخَافَتُونَ﴾

Dhe u nisën duke pëshpëritur:

﴿أَنْ لَا يَدْخُلَنَّهَا الْيَوْمَ عَلَيْكُمْ مِسْكِينٌ﴾

“Të mos lejojmë asnjë të vobekët që të hyjë në kopshtin tonë!”

﴿وَغَدَوْا عَلَىٰ حَرْدٍ قَادِرِينَ﴾

Ata u nisën herët, të vendosur në atë që thanë.

﴿فَلَمَّا رَأَوْهَا قَالُوا إِنَّا لَضَالُّونَ﴾

Por, kur e panë kopshtin, ata thanë: “Ne qenkemi vërtet të humbur;

﴿بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ﴾

madje, qenkemi të privuar (nga frutat e kopshtit).”

﴿قَالَ أَوْسَطُهُمْ أَلَمْ أَقُلْ لَكُمْ لَوْلَا تُسَبِّحُونَ﴾

Më i arsyeshmi ndër ta tha: “A nuk ju thashë unë se duhet ta lartësoni Allahun?!”

﴿قَالُوا سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ﴾

“Lavdëruar qoftë Zoti ynë! - thanë - Ne paskemi qenë vërtet të padrejtë!”

﴿فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَلَاوَمُونَ﴾

Atëherë filluan të qortojnë njëri-tjetrin.

﴿قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا طَاغِينَ﴾

“Ah, të mjerët ne! - thanë ata - Paskemi qenë vërtet arrogantë!

﴿عَسَىٰ رَبُّنَا أَنْ يُبْدِلَنَا خَيْرًا مِنْهَا إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا رَاغِبُونَ﴾

Zoti ynë mund të na japë një kopsht më të mirë, po të kthehemi të penduar tek Ai!”

﴿كَذَٰلِكَ الْعَذَابُ ۖ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ ۚ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ﴾

I tillë ka qenë dënimi i tyre. Ndërsa dënimi në jetën tjetër, është më i madh, veç sikur ta dinin!

﴿إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتِ النَّعِيمِ﴾

Për ata që ruhen (nga gjynahet), tek Allahu do të ketë kopshte të kënaqësive.

﴿أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِينَ كَالْمُجْرِمِينَ﴾

Vallë, a t’i trajtojmë ata që Na nënshtrohen njësoj me keqbërësit?!

﴿مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ﴾

Çfarë keni ju (jobesimtarë)? Si po gjykoni kështu?!

﴿أَمْ لَكُمْ كِتَابٌ فِيهِ تَدْرُسُونَ﴾

A keni ndonjë libër, që ju premton,

﴿إِنَّ لَكُمْ فِيهِ لَمَا تَخَيَّرُونَ﴾

se do të keni çfarëdo, që të zgjidhni?!

﴿أَمْ لَكُمْ أَيْمَانٌ عَلَيْنَا بَالِغَةٌ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ ۙ إِنَّ لَكُمْ لَمَا تَحْكُمُونَ﴾

Apo kemi bërë me ju ndonjë besëlidhje të vlefshme deri në Ditën e Kiametit dhe, e cila ju siguron, se do ta keni atë që keni urdhëruar?

﴿سَلْهُمْ أَيُّهُمْ بِذَٰلِكَ زَعِيمٌ﴾

Pyeti ata se kush i garanton për këtë.

﴿أَمْ لَهُمْ شُرَكَاءُ فَلْيَأْتُوا بِشُرَكَائِهِمْ إِنْ كَانُوا صَادِقِينَ﴾

Ose, mos kanë ata bashkëpunëtorë? Atëherë le t’i sjellin bashkëpunëtorët e tyre, nëse ajo që thonë është e vërtetë.

﴿يَوْمَ يُكْشَفُ عَنْ سَاقٍ وَيُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ﴾

Ditën (e Kiametit), kur të zbulohen shumë ngjarje të frikshme, ata do të thirren që të përulen në sexhde, por nuk do të munden!

﴿خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۖ وَقَدْ كَانُوا يُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ وَهُمْ سَالِمُونَ﴾

Të ulura do të jenë shikimet e tyre dhe do t’i mbulojë poshtërimi, sepse kanë qenë të ftuar të përuleshin në sexhde, sa qenë shëndoshë (dhe nuk kanë pranuar).

﴿فَذَرْنِي وَمَنْ يُكَذِّبُ بِهَٰذَا الْحَدِيثِ ۖ سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ﴾

Prandaj, më lër Mua me ata, që e mohojnë këtë Fjalë (Kuranin). Ne do t’i çojmë ata hap pas hapi drejt rrënimit të tyre, me mënyra që ata nuk i kuptojnë.

﴿وَأُمْلِي لَهُمْ ۚ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ﴾

Dhe do t’u japim atyre afat; vërtet që kurthi Im është i fortë!

﴿أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُمْ مِنْ مَغْرَمٍ مُثْقَلُونَ﴾

A mos po kërkon shpërblim prej tyre, kështu që qenkan të rënduar nga borxhet?

﴿أَمْ عِنْدَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ﴾

Apo ata e dinë të padukshmen, kështu që e shkruajnë?

﴿فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُنْ كَصَاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نَادَىٰ وَهُوَ مَكْظُومٌ﴾

Prandaj, duro për gjykimin e Zotit tënd dhe mos u bëj si Njeriu i Peshkut (Junusi a.s.), kur iu lut Zotit të vet i dëshpëruar (në barkun e balenës)!

﴿لَوْلَا أَنْ تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِنْ رَبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ مَذْمُومٌ﴾

Sikur të mos i vinte mëshira prej Zotit tënd, ai do të hidhej në një shkretëtirë, i fajësuar!

﴿فَاجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِينَ﴾

Por Zoti i tij e zgjodhi dhe e futi me punëdrejtët.

﴿وَإِنْ يَكَادُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ﴾

Kur dëgjojnë Kuranin, mohuesit sa nuk të hanë me shikimet e tyre dhe thonë: “Ai është vërtet i marrë!”

﴿وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ﴾

Por Kurani është vetëm këshillë për botët.

القلم