تفسير سورة الملك

الترجمة الفارسية للمختصر في تفسير القرآن الكريم

الترجمة الفارسية للمختصر في تفسير القرآن الكريم، صادر عن مركز تفسير للدراسات القرآنية.

﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ تَبَارَكَ الَّذِي بِيَدِهِ الْمُلْكُ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ﴾

بزرگ و فراوان است خیر الله که فرمانروایی فقط به دست او است، و او تعالی بر هر چیزی توانا است، و هیچ‌چیز او را ناتوان نمی‌سازد.

﴿الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَاةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ﴾

- ای مردم- همان ذاتی‌که مرگ و زندگی را آفرید تا شما را بیازماید که کدام‌یک از شما نیکوکارتر هستید، و او ذات شکست‌ ناپذیری است که هیچ‌کس بر او چیره نمی‌شود، و نسبت به گناهان کسانی از بندگانش که توبه کنند بسیار آمرزنده است.

﴿الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا ۖ مَا تَرَىٰ فِي خَلْقِ الرَّحْمَٰنِ مِنْ تَفَاوُتٍ ۖ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرَىٰ مِنْ فُطُورٍ﴾

همان ذاتی‌که هفت آسمان را لایه لایه آفرید، بدون اینکه میان دو آسمان تماسی وجود داشته باشد. - ای نظاره‌گر- در آنچه الله آفریده است هیچ تفاوت یا ناسازگاری‌ای نمی‌بینی. دوباره بنگر آیا هیچ‌گونه شکاف و رخنه‌ای می‌بینی؟! هرگز چنین چیزی نخواهی دید، و آن را فقط آفرینشی محکم و استوار می‌بینی.

﴿ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ كَرَّتَيْنِ يَنْقَلِبْ إِلَيْكَ الْبَصَرُ خَاسِئًا وَهُوَ حَسِيرٌ﴾

باز پیاپی بنگر نگاهت خوار و زبون بدون اینکه عیب یا خللی در آفرینش آسمان ببیند به‌سوی خودت بازمی‌گردد، در‌حالی‌که خسته و ناتوان از نگاه‌ کردن است.

﴿وَلَقَدْ زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَجَعَلْنَاهَا رُجُومًا لِلشَّيَاطِينِ ۖ وَأَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابَ السَّعِيرِ﴾

و به تحقیق که نزدیک‌ترین آسمان به زمین را با ستارگانی درخشان آراسته‌ایم، و آن ستارگان را شهاب‌هایی قرار دادیم که شیاطینی که دزدکی گوش می‌دهند با آنها رانده می‌شوند و آن شهاب‌ها آنان را می‌سوزانند، و در آخرت آتشی سوزان برای‌شان آماده کرده‌ایم.

﴿وَلِلَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ﴾

و برای کسانی‌که به پروردگارشان کفر ورزیده‌اند در روز قیامت عذاب آتشی شعله‌ور است، و چه بد بازگشتگاهی است که به‌سوی آن بازمی‌گردند.

﴿إِذَا أُلْقُوا فِيهَا سَمِعُوا لَهَا شَهِيقًا وَهِيَ تَفُورُ﴾

هنگامی‌که در جهنم افکنده شوند صدایی بسیار زشت می‌شنوند، درحالی‌که همانند دیگ می‌جوشد.

﴿تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ ۖ كُلَّمَا أُلْقِيَ فِيهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ﴾

نزدیک است که از شدت خشمش بر کسانی‌که وارد آن می‌شوند از هم شکافته و پاره پاره شود.
هرگاه برخی ساکنان کافرش یکباره در آن افکنده شوند فرشتگان گماشته‌شدۀ به جهنم از روی توبیخ از آنها می‌پرسند: آیا در دنیا رسولی که شما را از عذاب الله می‌ترساند نزدتان نیامد؟!

﴿قَالُوا بَلَىٰ قَدْ جَاءَنَا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِنْ شَيْءٍ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ كَبِيرٍ﴾

و کافران می‌گویند: چرا، در حقیقت رسولی که ما را از عذاب الله می‌ترساند نزدمان آمد اما او را تکذیب کردیم، و به او گفتیم: الله وحیی نازل نکرده است، - ای رسولان- جز در گمراهی بزرگی از حق نیستید.

﴿وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ﴾

و کافران می‌گویند: اگر ما آن‌گونه که فایده‌ای حاصل شود گوش می‌کردیم یا مانند عقل کسی‌که حق را از باطل می‌شناسد عقل‌مان را به‌کار می‌بردیم از زمره دوزخیان نبودیم، بلکه به رسولان ایمان می‌داشتیم و آنچه را آوردند تصدیق می‌کردیم و از بهشتیان می‌بودیم.

﴿فَاعْتَرَفُوا بِذَنْبِهِمْ فَسُحْقًا لِأَصْحَابِ السَّعِيرِ﴾

پس به کفر و تکذیب علیه خودشان اقرار می‌کنند و سزاوار جهنم می‌گردند، و نابود باد ساکنان جهنم.

﴿إِنَّ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَيْبِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ﴾

کسانی‌که در خلوت‌های‌شان از الله می‌ترسند، برای آنها آمرزشی برای گناهانشان، و پاداشی بزرگ یعنی بهشت است.

﴿وَأَسِرُّوا قَوْلَكُمْ أَوِ اجْهَرُوا بِهِ ۖ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ﴾

و - ای مردم- اگر سخن‌تان را پنهان کنید یا آشکار گردانید، الله آن را می‌داند؛ زیرا او سبحانه از آنچه در دل‌های بندگانش است آگاه است، و ذره‌ای از آن بر او پوشیده نمی‌ماند.

﴿أَلَا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ﴾

آیا ذاتی‌که تمام مخلوقات را آفریده است راز و آنچه را که از راز نهان‌تر است نمی‌داند؟! حال آن‌که او تعالی نسبت به بندگانش مهربان، و نسبت به امورشان بسیار دانا است، و ذره‌ای از آن بر او تعالی پوشیده نمی‌ماند.

﴿هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِي مَنَاكِبِهَا وَكُلُوا مِنْ رِزْقِهِ ۖ وَإِلَيْهِ النُّشُورُ﴾

او همان ذاتی است که زمین را سهل و نرم برای سکونت برای‌تان قرار داد، پس در گوشه و کناره‌هایش بگردید، و از روزی‌ای که در آن برای‌تان آماده کرده است بخورید، و رستاخیز شما برای حسابرسی و جزا فقط به‌سوی او است.

﴿أَأَمِنْتُمْ مَنْ فِي السَّمَاءِ أَنْ يَخْسِفَ بِكُمُ الْأَرْضَ فَإِذَا هِيَ تَمُورُ﴾

آیا از الله که در آسمان است ایمن شده‌اید که زمین را از زیر پاهای‌تان بشکافد همان‌گونه که از زیر پای قارون پس از اینکه سهل و رام برای سکونت بود شکافت، و به‌ناگاه پس از آرام‌بودنش شما را بلرزاند؟!

﴿أَمْ أَمِنْتُمْ مَنْ فِي السَّمَاءِ أَنْ يُرْسِلَ عَلَيْكُمْ حَاصِبًا ۖ فَسَتَعْلَمُونَ كَيْفَ نَذِيرِ﴾

آیا از الله که در آسمان است ایمن شده‌اید که سنگ‌هایی از آسمان بر شما فرو فرستد مانند سنگ‌هایی که بر قوم لوط فرو فرستاد؟! پس وقتی عذابم را مشاهده می‌کنید اِنذارِ من برای خودتان را خواهید دانست، اما پس از مشاهدۀ عذاب از این امر هرگز سودی نخواهید برد.

﴿وَلَقَدْ كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ﴾

و به تحقیق امت‌هایی که پیش از این مشرکان گذشتند تکذیب کردند، آن‌گاه چون بر کفر و تکذیب‌شان پافشاری کردند عذاب الله بر آنها نازل شد، پس خشم من بر آنها چگونه بود؟! به تحقیق که خشمی سخت بود.

﴿أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ فَوْقَهُمْ صَافَّاتٍ وَيَقْبِضْنَ ۚ مَا يُمْسِكُهُنَّ إِلَّا الرَّحْمَٰنُ ۚ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ بَصِيرٌ﴾

آیا این تکذیب‌ کنندگان پرندگان را بر فرازشان ندیده‌اند که در کنار یکدیگر صف بسته‌اند، جز الله کسی آنها را نگاه نمی‌دارد تا بر زمین فرو نیفتند. به‌راستی‌که او تعالی بر هر چیزی بینا است، و هیچ‌چیز بر او پوشیده نمی‌ماند.

﴿أَمَّنْ هَٰذَا الَّذِي هُوَ جُنْدٌ لَكُمْ يَنْصُرُكُمْ مِنْ دُونِ الرَّحْمَٰنِ ۚ إِنِ الْكَافِرُونَ إِلَّا فِي غُرُورٍ﴾

- ای کافران- اگر الله بخواهد شما را عذاب کند هیچ لشکری نخواهید داشت که شما را در برابر عذاب الله محافظت کند. کافران جز فریب‌ خوردگان نیستند، که شیطان آنها را فریفت و آنها نیز فریبش را خوردند.

﴿أَمَّنْ هَٰذَا الَّذِي يَرْزُقُكُمْ إِنْ أَمْسَكَ رِزْقَهُ ۚ بَلْ لَجُّوا فِي عُتُوٍّ وَنُفُورٍ﴾

و اگر الله رزق و روزی خویش را از اینکه به شما برسد از شما بازدارد، هیچ‌کس نیست که به شما روزی دهد، بلکه حاصل این است که کافران در سرسختی و تکبر، و امتناع از حق ادامه می‌دهند.

﴿أَفَمَنْ يَمْشِي مُكِبًّا عَلَىٰ وَجْهِهِ أَهْدَىٰ أَمَّنْ يَمْشِي سَوِيًّا عَلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ﴾

پس آیا کسی‌که افتاده بر چهر‌ه‌اش راه می‌رود، و غرق خودش است - یعنی مشرک- هدایت‌یافته‌تر است، یا مؤمن که مستقیم بر راه راست گام برمی‌دارد.

﴿قُلْ هُوَ الَّذِي أَنْشَأَكُمْ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ ۖ قَلِيلًا مَا تَشْكُرُونَ﴾

- ای رسول- به این مشرکان تکذیب‌کننده بگو: الله همان ذاتی است که شما را آفرید، و گوش‌هایی که با آنها می‌شنوید، و چشمانی که با آنها می‌بینید، و قلب‌هایی که با آنها می‌اندیشید برای‌تان قرار داد، چه کم در قبال نعمت‌هایی که بر شما ارزانی داشته است از او سپاسگزاری می‌کنید.

﴿قُلْ هُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُونَ﴾

- ای رسول- به این مشرکان تکذیب‌کننده بگو: الله همان ذاتی است که شما را در زمین پراکنده و منتشر ساخت، نه بت‌های‌تان که هیچ‌چیز را نمی‌آفرینند. و در روز قیامت برای حسابرسی و جزا فقط به‌سوی الله گرد آورده می‌شوید، نه به‌سوی بت‌هایتان، پس از او بترسید و او را به یگانگی عبادت کنید.

﴿وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ﴾

و تکذیب ‌کنندگان رستاخیز برای بعید شمردن آن می‌گویند: - ای محمد- این وعده‌ای که تو و اصحابت به ما می‌دهید چه زمانی است اگر در این ادعا که وعدۀ مذکور آمدنی است راستگو هستید؟!

﴿قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِنْدَ اللَّهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ مُبِينٌ﴾

- ای رسول- بگو: علم قیامت فقط نزد الله است، جز او کسی نمی‌داند چه زمانی واقع می‌شود، و من فقط اِنذاردهنده‌ای آشکار برای شما هستم.

﴿فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَقِيلَ هَٰذَا الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تَدَّعُونَ﴾

پس آن‌گاه که این وعده آنها را فراگیرد و عذاب را نزدیک خویش ببینند، که این امر در روز قیامت رخ می‌دهد چهرۀ کسانی‌که کفر ورزیده‌اند تغییر می‌کند و سیاه می‌شود، و به آنها گفته می‌شود: این همان چیزی است که آن را در دنیا طلب می‌کردید و به شتاب می‌خواستید.

﴿قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَهْلَكَنِيَ اللَّهُ وَمَنْ مَعِيَ أَوْ رَحِمَنَا فَمَنْ يُجِيرُ الْكَافِرِينَ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ﴾

- ای رسول- از روی اعتراض بر این مشرکان تکذیب‌ کننده بگو: به من خبر دهید اگر الله مرا بمیراند، و مؤمنانی که همراه من هستند نیز بمیرند، چه کسی کافران را از عذاب دردناک نجات می‌دهد؟! هیچ‌کس آنها را از این عذاب نجات نخواهد داد.

﴿قُلْ هُوَ الرَّحْمَٰنُ آمَنَّا بِهِ وَعَلَيْهِ تَوَكَّلْنَا ۖ فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ﴾

- ای رسول- به این مشرکان بگو: او است ذات رحمان که شما را به عبادت خویش به تنهایی و وحدانیت فرامی‌خواند.
به او ایمان آوردیم، و در کارهایمان فقط بر او توکل کردیم، و- بدون تردید- به زودی کسی را که در گمراهی آشکار است از کسی‌که بر راه راست قرار دارد بازخواهید شناخت.

﴿قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُكُمْ غَوْرًا فَمَنْ يَأْتِيكُمْ بِمَاءٍ مَعِينٍ﴾

- ای رسول- به این مشرکان بگو: به من خبر دهید اگر آب آشامیدنی شما در زمین فرو رود که نتوانید به آن دست یابید، چه کسی آبی بسیار و روان برای‌تان می‌آورد؟! هیچ‌کس جز الله.

الملك