صفة الصلاة
از عايشه رضی الله عنها روایت است که می گويد: رسول الله صلى الله عليه وسلم شخصی را به عنوان فرمانده ی دسته ای از مجاهدان تعيين و اعزام کرد. هنگامی که وی برای يارانش امامت می داد، قرائتش را با «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» به پايان می رساند. وقتی بازگشتند، این مساله را با رسول الله صلى الله عليه وسلم در میان گذاشتند که فرمود: «سَلُوهُ لأِيِّ شَيءٍ يَصْنَعُ ذلك؟»: «از او بپرسيد چرا چنين کرده است؟» چون علتش را جویا شدند، پاسخ داد: چون در اين سوره صفت پروردگار رحمان بيان شده است و من دوست دارم آن را قرائت کنم. پس رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمود: «أَخْبِرُوهُ أَنَّ اللَّه تعالى يُحبُّهُ»: «به او خبر دهید که الله متعال او را دوست دارد».
عن عائشة -رضي الله عنها- «أن رسول الله -صلى الله عليه وسلم- بعث رجلا على سَرِيَّةٍ فكان يَقْرَأ لأصحابه في صلاتهم، فَيَخْتِمُ بـ«قل هو الله أحد» فلما رجعوا ذكروا ذلك لرسول الله -صلى الله عليه وسلم- فقال: سَلُوهُ لأَيِّ شيء صَنَع ذلك؟ فسألُوه، فقال: لِأنَّها صِفَةُ الرحمن -عز وجل-، فأنا أُحِب أَنْ أَقْرَأ بها، فقال رسول الله -صلى الله عليه وسلم-: أَخْبِرُوه: أنَّ الله -تعالى- يُحِبُّه».
شرح الحديث :
رسول الله صلی الله علیه وسلم یکی از اصحابش را به عنوان امیر سریه و جهت مدیریت دسته نظامی مذکور و قضاوت در بین آنها می فرستد تا هرج و مرج نشود؛ و کسی را برای این مسئولیت انتخاب می کرد که از همه دیندارتر بود و از دانش و تدبیر بیشتری برخوردار بود. به همین دلیل امرا، علاوه بر امیر بودن، امام نماز و مفتی هم بودند. و این به سبب فضل علم و دین شان بود. این امیر در رکعت دوم از هر نماز «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» را می خواند چون الله متعال و اسماء و صفاتش را دوست داشت و هرکس چیزی را دوست داشته باشد، به همان میزان ذکر و یاد آن را به زبان می آورد. زمانی که این دسته ی نظامی از سفر بازمی گردند، این مساله را با رسول الله صلی الله علیه وسلم در میان می گذارند که رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید: علت این کارش را از او جویا شوید. آیا اتفاقی این کار را انجام می داده یا انگیزه ای از آن داشته است؟ بنابراین امیر مذکور می گوید: این کار را انجام دادم چون سوره ی مذکور شامل صفت رحمانیت الله عزوجل می باشد و به همین دلیل دوست دارم آن را تکرار کنم. بنابراین رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید: به وی خبر دهید چنانکه این سوره را به دلیل دوست داشتن آن و در برداشتن صفات بزرگ الله که - اسامی مذکور در این سوره بر آنها دلالت دارند - در نماز تکرار می کرد، الله متعال نیز او را دوست دارد.