أحكام ومسائل الجهاد
از عمر بن خطاب رضی الله عنه روایت است که: روزِ خيبر تعدادی از اصحاب رسول الله صلى الله عليه وسلم آمدند و گفتند: فلانی شهيد است؛ فلانی هم شهيد است. تا اينکه به يکی از کشته شدگان خيبر رسيدند، گفتند: او شهيد است. رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمود: «كلا إني رَأَيْتُهُ في النار في بُرْدَةٍ غَلَّهَا أو عباءة»: «خير؛ من او را در دوزخ و در لباسِ راه راهی ديدم که از مال غنيمت دزديده بود». [بُرده، لباس يا چادر کوتاهی است که به دور خود می پيچند؛ و عبا لباسی بلند است.]
عن عمر بن الخطاب -رضي الله عنه- مرفوعاً: لما كان يوم خيبر أقبل نَفَرٌ من أصحاب النبي -صلى الله عليه و سلم- فقالوا: فلان شهيد وفلان شهيد. حتى مَرُّوا على رجل فقالوا: فلان شهيد. فقال النبي -صلى الله عليه وسلم-: "كلا إني رَأَيْتُهُ في النار في بُرْدَةٍ غَلَّهَا أو عباءة".
شرح الحديث :
عمر بن خطاب رضی الله عنه می گوید: در روز غزوه ی خیبر تعدادی از اصحاب رسول الله صلی الله علیه وسلم درحالی نزد ایشان آمدند که می گفتند: فلانی شهید است، فلانی شهید است؛ تا اینکه از مردی گذشتند و گفتند: او نیز شهید است. این بود که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «خیر، چنین نیست؛ به سبب عبایی که پنهان کرده بود و می خواست برای خودش بردارد، او را در آتش دوزخ دیدم؛ و به همین دلیل در آتش دوزخ عذاب می دید. و به این ترتیب صفت بزرگ شهادت در راه الله از وی منتفی گردید.