رحمته صلى الله عليه وسلم
Od Aiše, radijallahu 'anha, se prenosi se da je rekla: "Allahov Poslanik, sallallahu 'alejhi ve sellem, ostavljao bi poneki posao, premda je volio raditi, bojeći se da ga ne bi radio i ostali svijet, pa da im se to nametne kao obaveza. Allahovog Poslanika, sallallahu 'alejhi ve sellem, nikada nisam vidjela da klanja duha-namaz, a ja ga, uistinu, klanjam."
عن عائشة -رضي الله عنها-، قالت: «إنْ كان رسول الله -صلى الله عليه وسلم- لَيَدَعُ العمل، وهو يُحِبُّ أن يعملَ به خَشْيَة أن يعملَ به الناس، فَيُفْرَضَ عليهم، وما سَبَّح رسول الله -صلى الله عليه وسلم- سُبْحَة الضُّحى قَطُّ وإنِّي لَأُسَبِّحُهَا».
شرح الحديث :
Aiša, radijallahu 'anha, prenosi da je Allahov Vjerovjesnik, sallallahu 'alejhi ve sellem, ostavljao neko djelo, premda ga je volio raditi, bojeći se da ga ne počne raditi i ostali svijet, pa da im se to nametne kao obaveza, i samim tim sebi otežaju ili možda ne budu u mogućnosti to djelo redovno izvršavati. Zatim je, radijallahu 'anha, spomenula da Vjerovjesnik, sallallahu 'alejhi ve sellem, nije klanjao duha namaz. Ovu njezinu izjavu islamski učenjaci su shvatili kao negaciju stalnog i redovnog obavljanja duha namaza, što znači da je nekada klanjao a nekada ostavljao klanjanje duha namaza bojeći se da taj namaz njegovom ummetu ne postane obavezan. To možemo razumjeti iz onoga što je Aiša, radijallahu 'anha, na početku ovog hadisa spomenula.