الأذكار للأمور العارضة
از معاذ بن انس رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمودند: «مَنْ أَكَلَ طَعَامًا فَقَالَ: الحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَطْعَمَنِي هَذَا، وَرَزَقَنِيهِ مِنْ غَيْرِ حَوْلٍ مِنِّي وَلَا قُوَّةٍ، غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ»: «هرکس پس از غذا خوردن بگوید: "الحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَطْعَمَنِي هَذَا، وَرَزَقَنِيهِ مِنْ غَيْرِ حَوْلٍ مِنِّي وَلَا قُوَّةٍ" گناهانِ گذشته اش آمرزيده می شود». [ترجمه ی دعا: همه ی حمد و ستايش، ويژه ی الله می باشد؛ ذاتی که بدون توان و نيروی خودم اين غذا را به من عطا کرد و آن را روزیِ من قرار داد.]
عن معاذ بن أنس -رضي الله عنه- مرفوعًا: «مَنْ أَكَلَ طَعَامًا، فقال: الحمدُ للهِ الذي أَطْعَمَنِي هَذَا، وَرَزَقْنِيهِ مِنْ غَيرِ حَوْلٍ مِنِّي وَلَا قُوَّةٍ، غُفِرَ له ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ».
شرح الحديث :
شایسته ی هر مسلمانی است که پس از غذا خوردن حمد و ستایش الله گفته و بگوید: «الحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَطْعَمَنِي هَذَا، وَرَزَقَنِيهِ مِنْ غَيْرِ حَوْلٍ مِنِّي وَلَا قُوَّةٍ». که اشاره به دو روش به دست آوردن غذا دارد؛ فرد قوی ظاهرا با تکیه بر قدرت و نیرویش آن را کسب می کند و فقیر برای به دست آوردن قوت و غذای روز مره اش نیازمند دیگران است؛ اما ذکر مذکور، به دست آمدن رزق و روزی را فقط فضل الله متعال معرفی می کند چنانکه غیر او هیچ دخالتی در آن ندارد.