آداب السلام والاستئذان
از ابوايوب انصاری رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمودند: «لا يَحِلُّ لِمُسْلِمٍ أنْ يَهْجُرَ أَخَاهُ فَوْقَ ثَلاَثِ لَيَالٍ؛ يَلْتَقِيَانِ: فَيُعْرِضُ هَذَا، وَيُعْرِضُ هَذَا، وخَيْرُهُما الَّذِي يَبْدَأُ بِالسَّلاَمِ»: «برای هيچ مسلمانی جايز نيست كه بيش از سه شبانه روز با برادر مسلمانش قهر باشد؛ چنانكه وقتی همديگر را ببينند، از هم روی گردانند. و بهترين شان كسی است كه سلام (و آشتی) را آغاز می کند».
عن أبي أيوب الأنصاري -رضي الله عنه- قال: قال رسول الله -صلى الله عليه وسلم-: «لا يحل لمسلم أن يهجر أخاه فوق ثلاث ليال، يلتقيان: فيُعرض هذا، ويُعرض هذا، وخيرهما الذي يبدأ بالسلام».
شرح الحديث :
حدیث مذکور از اینکه مسلمانی با برادر مسلمانش بیش از سه روز قهر نموده و او را ترک کند، نهی می کند. در ادامه قهر کردن آنها را چنین توصیف می کند که وقتی همدیگر را می بینند از یکدیگر رو گردانده و به هم سلام نمی کنند و با هم حرف نمی زنند. و از آن چنین بر می آید که قهر کردن با او تا سه روز یا کمتر از آن مباح است؛ تا طبیعت بشری هم رعایت شود. چون خشم و غضب و بدخلقی در سرشت انسان نهفته است. به همین دلیل قهر کردن به مدت سه روز بخشیده شده تا در این مدت از کدورت به وجود آمده کاسته شده و بر طرف شود. و مراد از ترک کردن او که بیش از سه روز مذمت شده، ترک وی به خاطر حظ نفس و خواهشات نفسانی است؛ اما ترک گنه کاران و اهل بدعت و دوستان بد و ناباب مقید به وقتی نمی باشد بلکه وابسته به سببی است که با از بین رفتن آن، مدت آن به پایان می رسد. و در پایان می فرماید: در میان دو مسلمانی که با هم قطع رابطه کرده اند، بهترین شان کسی است که تلاش کند آشتی برقرار کند و مدت قهر به پایان برسد و آغازگر سلام باشد.