أسباب إجابة الدعاء وموانعه
از سهل بن سعد رضی الله عنهما روایت است که رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمودند: «ثِنْتَانِ لا تُرَدَّانِ، أَوْ قَلَّمَا تُرَدَّانِ: الدُّعَاءُ عِنْدَ النِّدَاءِ وَعِنْدَ البَأسِ حِيْنَ يُلْحِمُ بَعْضُهُ بَعضَاً»: «دو دعا رد نمی شود، يا خيلی کم پیش می آید که پذیرفته نشوند: دعا در هنگامِ اذان و دعا در هنگامِ جنگ که لشکريان در هم می ريزند (و تنور جنگ داغ می گردد)».
عن سهل بن سعد -رضي الله عنهما- مرفوعاً: «ثنتان لا تُرَدَّانِ، أو قلما تردان: الدعاء عند النداء وعند البأس حِينَ يُلْحِمُ بَعْضُهُ بَعْضًا».
شرح الحديث :
این حدیث بیانگر فضل جهاد در راه الله می باشد؛ چنانکه الله متعال دعای مجاهد در میدان جهاد را اجابت می کند. و همچنین بیانگر فضل اذان است که الله متعال دعای مسلمان به هنگام اذان و حتی اقامه ی نماز را اجابت می کند.