هديه صلى الله عليه وسلم في خطبه
"Nebî sallallahu -aleyhi ve sellem-'in hutbe okurken onun üzerine yaslandığı bir hurma kütüğü vardı. Minber kurulduğu zaman, bu kütükten gebe develerin iniltisine benzer sesler çıktığını duyduk. Ta ki Nebî -sallallahu aleyhi ve sellem- minberden inerek, elini kütüğe koydu da inilti kesildi. Bir diğer rivayette; "Cuma günü olunca Nebî -sallallahu aleyhi ve sellem- minber üzerine oturdu. Yanında (daha önce üzerinde) hutbe okuduğu hurma kütüğü öyle bağırdı ki neredeyse yarılacaktı." denilmiştir. Bir diğer rivayette de şöyle geçmiştir; "Çocuk bağırışı gibi bağırdı. Nebi -sallallahu aleyhi ve sellem- minberden indi. Onu sakinleştirmek için (hurma kütüğüne) sarıldı. Kütük, âdeta sakinleştirilmesi gereken bir çocuğun inlemesi gibi inledi.Nebî -sallallahu aleyhi ve sellem-; "Bu ağaç işittiği zikirden dolayı ağladı." buyurdu.
عن جابر بن عبد الله -رضي الله عنهما- قال: كان جِذْعٌ يقوم إليه النبي -صلى الله عليه وسلم- يعني في الخطبة - فلما وُضعَ المنبر سمعنا للجِذْعِ مثل صوت العِشَارِ، حتى نزل النبي -صلى الله عليه وسلم- فوضع يده عليه فَسَكَنَ. وفي رواية: فلما كان يوم الجمعة قعد النبي -صلى الله عليه وسلم- على المنبر، فصاحت النخلة التي كان يخطب عندها حتى كادت أن تَنْشَقُّ، وفي رواية: فصاحت صِيَاحَ الصبي، فنزل النبي -صلى الله عليه وسلم- حتى أخذها فَضَمَّها إليه، فجعلت تَئِنُّ أَنِينَ الصبي الذي يُسَكَّتُ حتى اسْتَقَرَّتْ، قال: «بَكَتْ على ما كانت تسمع من الذِّكْرِ».
شرح الحديث :
Nebî -sallallahu aleyhi ve sellem-, hutbe irad etmek için kendisine hurma kütüğünden bir minber edindi. O, (-sallallahu aleyhi ve sellem- hurma kütüğünü bırakıp) onu bir minber ile değiştirince zikri işitmesi sebebiyle hurma kütüğünün sesini ve ağlamasını duydu.