رفقه صلى الله عليه وسلم
از شداد بن اوس رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «إِنَّ اللَّه كَتَبَ الإِحسَان عَلى كُلِّ شَيءٍ، فإِذا قَتلتُم فَأَحسِنُوا القِتْلَةَ وَإِذَا ذَبحْتُم فَأَحْسِنُوا الذِّبْحَةَ، وليُحِدَّ أَحَدُكُم شَفْرتَهُ وَليُرِحْ ذَبيحَتَهُ»: «الله نيکی و احسان را در هر کاری لازم قرار داده است؛ لذا وقتی - کافری ستيزه گر يا مجرمی را به قصاص يا جانوری موذی را - می کُشيد، خوب بکُشيد و هنگامی که حيوانی را ذبح می کنيد، خوب ذبح نماييد و هريک از شما بايد چاقويش را تيز کند و حيوانی را که می خواهد ذبح نمايد، زود راحت کند».
عن شداد بن أوس -رضي الله عنه- مرفوعًا:« إن الله كتب الإحسانَ على كل شيء، فإذا قتلتم فأحسِنوا القِتلةَ وإذا ذبحتم فأحسِنوا الذِّبحة، وليحد أحدُكم شَفْرَتَه ولْيُرِحْ ذبيحتَهُ».
شرح الحديث :
از مسلمان نیت و باطن نیکو و طاعت و عبادت خوب و عمل و رفتار نیک و نیکی با مردم و حیوانات و بلکه با جمادات خواسته شده است؛ تردیدی نیست که ذابح با ذبح حیوان، آن را اذیت می کند. و برای استفاده کردن و بهره بردن از آن هم چاره ای جز ذبح ندارد؛ بنابراین مقصود از توصیه ی مذکور در حدیث، پرورش رحمت و مهربانی و شفقت و نرمخویی در درون مومن می باشد؛ تا حتی زمانی که می خواهد حیوانی را ذبح کند یا کسی را به حق بکشد، از این معانی غافل نماند؛ و بیانگر این نکته است که چون نیک رفتاری در کشتن و ذبح کردن خواسته شده، رعایت آن در موارد دیگر از تاکید بیشتری برخوردار است. و یکی از مصادیق آن تیز کردن چاقو و راحت کردن حیوان می باشد.