الإيمان بالله عز وجل
از عبدالله بن عباس رضی الله عنهما روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «إِنَّ اللَّهَ تَجَاوَزَ لِي عَنْ أُمَّتِي الْخَطَأَ، وَالنِّسْيَانَ، وَمَا اسْتُكْرِهُوا عَلَيْهِ»: «الله متعال از خطا و اشتباه و فراموشی امتم و آنچه بدان مجبور گردد، چشم پوشی کرده است».
عن عبد الله ابن عباس -رضي الله عنهما- مرفوعاً: «إن الله تَجَاوزَ لِي عن أمتي الخطأَ والنِّسْيانَ وما اسْتُكْرِهُوا عليه».
شرح الحديث :
یکی از مصادیق رحمت الله متعال نسبت به این امت، آن است که از گناه معصیت و نافرمانی که عمدا مرتکب نشده، چشم پوشی کرده و آن را بخشیده است چنانکه او را به خاطر فراموش کردن انجام واجبات یا ارتکاب امور حرام از روی فراموشی مواخذه نمی کند؛ هرچند زمانی که واجب فراموش شده را به یاد آورد، باید آن را انجام دهد؛ همچنین گناه عملی را که از روی اجبار و تحت فشار تهدید انجام داده، بخشیده است؛ چنانکه الله متعال می فرماید: «وَمَا جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ»: «و هیچ سختی [و تنگنایی] در دین برای تان قرار نداد».