توحيد الأسماء والصفات
از ابن مسعود رضی الله عنه روایت است که می گوید: يكی از علمای يهود نزد رسول الله صلى الله عليه وسلم آمد و گفت: ای محمد، ما (در تورات) ديده ايم كه خداوند آسمان ها را بر يك انشگت و زمين را بر يك انگشت و درختان را بر يك انگشت و آب را بر یک انگشت و خاك را بر يك انگشت و ساير مخلوقات را بر يك انگشت قرار می دهد و می گويد: من پادشاه هستم. رسول الله صلى الله عليه وسلم از باب تصديق سخنش چنان خنديد كه دندان های پيشينش آشكار شد. سپس اين آيه را تلاوت كرد: «وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَالأَرْضُ جَمِيعًا قَبْضَتُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ»: «مشرکان الله را چنانكه سزاوار اوست، ارج ننهادند؛ حال آنکه در روز قیامت، زمین یكسره در قبضه ی اوست». و در روایت مسلم آمده است: «و کوه ها و درختان را بر یک انگشت قرار می دهد، سپس آنها را تکان داده و می فرماید: من پادشاه هستم، من الله هستم». و در روایت بخاری آمده است: «آسمان ها را بر یک انگشت و آب و خاک را بر یک انگشت و سایر مخلوقات را بر یک انگشت قرار می دهد».
عن ابن مسعود -رضي الله عنه- قال: "جاء حَبْرٌ من الأحبار إلى رسول الله -صلى الله عليه وسلم- فقال: يا محمد، إنا نجد أن الله يجعل السماوات على إِصْبَعٍ، والأَرَضَينَ على إِصْبَعٍ، والشجر على إِصْبَعٍ، والماء على إِصْبَعٍ، والثَّرَى على إِصْبَعٍ، وسائر الخلق على إِصْبَعٍ، فيقول: أنا الملك، فضحك النبي -صلى الله عليه وسلم- حتى بَدَتْ نَوَاجِذَهُ تَصْدِيقًا لقول الحبر، ثم قرأ: (وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَالأَرْضُ جَمِيعًا قَبْضَتُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ). وفي رواية لمسلم: "والجبال والشجر على إِصْبَعٍ، ثم يَهُزُّهُنَّ فيقول: أنا الملك، أنا الله". وفي رواية للبخاري: "يجعل السماوات على إِصْبَعٍ، والماء والثَّرَى على إِصْبَعٍ، وسائر الخلق على إِصْبَعٍ".
شرح الحديث :
ابن مسعود رضی الله عنه خبر می دهد که مردی از علمای یهود نزد رسول الله صلی الله علیه وسلم آمد و بیان داشت که در کتاب های آنها چنین وارد شده: در روز قیامت الله متعال آسمان ها را بر یک انگشت و زمین را بر یک انگشت و درختان را بر یک انگشت و خاک را بر یک انگشت – و در روایتی آمده: و آب را بر یک انگشت و سایر مخلوقات را بر یک انگشت از انگشتانش جل وعلا قرار می دهد؛ و چنانکه در روایات صحیح آمده است، تعداد آنها پنج عدد می باشد. و همچون انگشتان مخلوقات نیستند. و در این وضعیت گوشه ای از قدرت و عظمت خود را به نمایش می گذارد و آنها را تکان می دهد و به این ترتیب پادشاهی حقیقی و تصرف مطلق و الوهیت خود را آشکار می کند؛ این بود که رسول الله صلی الله علیه وسلم در تایید سخن وی چنان خندید که دندان های پیشین مبارک دیده شد؛ سپس این آیه را تلاوت نمود: «وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَالأَرْضُ جَمِيعًا قَبْضَتُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ»: «مشرکان الله را چنانكه سزاوار اوست، ارج ننهادند؛ حال آنکه در روز قیامت، زمین یكسره در قبضه ی اوست».