حد الخمر
از انس بن مالک رضی الله عنه روایت است: مردی که شراب خورده بود، نزد رسول الله صلی الله علیه وسلم آورده شد که او را با دو شاخه ی نخل چهل ضربه زد. انس می گوید: و ابوبکر نیز چنین عمل کرد. زمانی که عهد خلافت عمر فرارسید در این زمینه با مردم مشورت کرد و عبدالرحمن گفت: در میان حدود شرعی، کمترین مقدار شلاق هشتاد ضربه است؛ و عمر دستور داد کسی را که شراب می خورد، هشتاد ضربه بزنند.
عن أنس بن مالك -رضي الله عنه- «أن النبي -صلى الله عليه وسلم- أُتِيَ برجل قد شرب الخمر، فجلده بِجَرِيدَتَيْنِ نحو أربعين»، قال: وفعله أبو بكر، فلما كان عمر استشار الناس، فقال عبد الرحمن: أَخَفُّ الحدود ثمانين، «فأمر به عمر».
شرح الحديث :
در این حدیث آمده که رسول الله صلی الله علیه وسلم کسی را که شراب خورده بود، با شاخه ی نخل حدود چهل ضربه می زند؛ و پس از رسول الله صلی الله علیه وسلم، خلیفه ی ایشان ابوبکر رضی الله عنه به همین ترتیب عمل می کند؛ اما بعد از فتح شام و فتوحات دیگر که شراب خواری و انگور و باغ ها در میان مردم بیشتر شد، عمر رضی الله عنه با سایر صحابه در مورد حد کسی که شراب می خورد، مشورت می کند که عبدالرحمن بن عوف رضی الله عنه نظرش این است که حد شراب خوار را به اندازه ی کمترین حدود شرعی - غیر از حد شرب خمر - قرار دهد که برابر است با هشتاد ضربه شلاق؛ و اکثر صحابه همین رای را می پذیرند و جمهور فقها دیدگاه شان همین است. حد شراب خوار در اصل ثابت است و جای اجتهاد ندارد؛ و اجتهاد صحابه رضی الله عنهم فقط در مورد افزایش آن در زمانی بود که شراب خواری زیاد شده و رواج پیدا کرده بود و مردم با تعداد چهل ضربه شلاق از آن دست نمی کشیدند.