العشرة بين الزوجين
از ابوسعید خدری روایت است که مردی گفت: ای رسول خدا، کنیزی دارم که در آمیزش با او جلوگیری طبیعی می کنم و دوست ندارم حامله شود؛ و من همان چیزی را می خواهم (کامجویی) که مردان می خواهند. و یهودیان جلوگیری طبیعی را زنده به گور کردن پنهان فرزند می دانند. بنابراین رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «كَذَبَتْ يَهُودُ لو أراد الله أَنْ يَخْلُقَهُ مَا اسْتَطَعْتَ أَنْ تَصْرِفَهُ»: «یهود دروغ می گوید؛ اگر الله متعال اراده ی خلق نوزادی را داشته باشد، تو نمی توانی مانع آن شوی».
عن أبي سعيد الخدري، أن رجلًا قال: يا رسول الله، إن لي جارية وأنا أَعْزِلُ عنها وأنا أكره أن تحمل، وأنا أريد ما يريد الرجال، وإن اليهود تحدث أن العَزْلَ المَوْؤُودَةُ الصغرى قال: «كَذَبَتْ يَهُودُ لو أراد الله أَنْ يَخْلُقَهُ مَا اسْتَطَعْتَ أَنْ تَصْرِفَهُ».
شرح الحديث :
این حدیث ابطال ادعای یهود می باشد که با وجود جلوگیری طبیعی در آمیزش جنسی، باردار شدن زن غیر ممکن است؛ و آن را از مصادیق زنده به گور کردن فرزندان و قطع نسل می دانند. اما رسول الله صلی الله علیه وسلم آنان را در این ادعا تکذیب نموده و خبر می دهد که اگر الله متعال اراده ی خلق نوزادی را داشته باشد، این کار مانع باردار شدن نمی شود و اگر اراده ی خلق نوزادی را هم نداشته باشد، این کار مصداق حقیقی زنده به گور کردن نیست؛ به همین دلیل به این صحابی اجازه ی جلوگیری طبیعی در آمیزش وی با کنیزش می دهد و ادعای یهود را رد می کند.