أحكام الإمام والمأموم
از عبدالله بن عمر رضی الله عنهما روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «صَلُّوا عَلَى مَنْ قَالَ: لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ، وَصَلُّوا خَلْفَ مَنْ قَالَ: لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ»: «بر کسی که لا اله الا الله می گوید، نماز بخوانید و پشت سر کسی که لا اله الا الله می گوید، نماز بخوانید».
عن عبد الله بن عمر -رضي الله عنهما- مرفوعًا: «صلُّوا على من قال: لا إله إلا الله، وصلُّوا خلف من قال: لا إله إلا الله».
شرح الحديث :
بر کسی که به همراه لا اله الا الله، محمد رسول الله می گوید، نماز بخوانید هرچند از اهل بدعت و مرتکبان گناهان کبیره باشد؛ مادامی که بدعت وی از نوع مکفره نباشد و سبب کفر وی نگردد؛ و پشت سر کسی که لا اله الا الله می گوید، هرچند فاسق یا مبتدع باشد، نماز بخوانید مادامی که بدعت وی از نوع مکفره نباشد. حدیث مذکور ضعیف است و با وجود روایت بخاری از ابوهریره نیازی به آن نیست؛ آنجا که رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید: «يُصَلُّونَ لَكُمْ، فَإنْ أصَابُوا فَلَكُمْ، وإنْ أَخْطَئُوا فَلَكُمْ وَعَلَيْهِمْ»: «اگر امامان شما، برای تان درست و صحيح نماز بخوانند، هم به آنان و هم به شما پاداش می رسد؛ ولی اگر در نمازشان اشكالی وجود داشته باشد، شما پاداش خود را دريافت می كنيد و گناهش با آن هاست». و حدیث ماعز و دلایل مشابه، بر نماز خواندن بر فردی که موحد و گنه کار است، دلالت می کند.