صفة الصلاة
از ابوقتاده انصاری رضی الله عنه روایت است که می گوید: رسول الله صلى الله عليه وسلم در دو ركعت اول نماز ظهر، سوره فاتحه و سوره ای ديگر را می خواند. ركعت اول را طولانی و ركعت دوم را كوتاه می گزارد. و گاهی بعضی از آيات را طوری تلاوت می كرد كه ما می شنيديم. همچنين در دو ركعت اول نماز عصر، سوره فاتحه و سوره ای ديگر را تلاوت می نمود. ركعت اول را طولانی و ركعت دوم را كوتاه می خواند. همچنين، ركعت اول نماز فجر را طولانی و ركعت دوم آن را كوتاه می گزارد.
عن أبي قَتَادَةَ الأَنْصَارِيِّ -رضي الله عنه- قال: كان رسول الله -صلى الله عليه وسلم- يقرأ في الركعتين الأُولَيَيْنِ من صلاة الظهر بفاتحة الكتاب وسورتين، يُطَوِّلُ في الأولى، و يُقَصِّرُ في الثانية، و يُسْمِعُ الآية أحيانا، وكان يقرأ في العصر بفاتحة الكتاب وسورتين يُطَوِّلُ في الأولى، و يُقَصِّرُ في الثانية، وفي الركعتين الأُخْرَيَيْنِ بِأُمِّ الكتاب، وكان يُطَوِّلُ في الركعة الأولى من صلاة الصبح، ويُقَصِّرُ في الثانية.
شرح الحديث :
یکی از عادت های رسول الله صلی الله علیه وسلم این بود که بعد از خواندن سوره ی فاتحه، در دو رکعت اول از نماز ظهر و عصر، بخشی از قرآن را تلاوت می کرد؛ و رکعت اول را طولانی تر از رکعت دوم می خواند؛ و گاهی بعضی از آيات را [با بلند کردن صدا] به گوش اصحابش می رساند. و در رکعت سوم و چهارم فقط سوره ی فاتحه را تلاوت می کرد. همچنین در نماز صبح، قرائت را در رکعت اول طولانی کرده و رکعت دوم را کوتاه می خواند. اما اینکه برخی اوقات در رکعت سوم و چهارم سوره ای بعد از فاتحه خوانده شود، جایز است؛ و علت آن دلایل دیگری است که در این زمینه وارد شده اند.