حقوق الحيوان في الإسلام
از ابن عباس رضی الله عنهما روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم از کنار الاغی گذشت که صورتش داغ شده بود؛ پس فرمود: «لَعَنَ اللهُ الَّذِي وَسَمَهُ»: «لعنت الله بر کسی که او را داغ کرده است». و همچنین در روایتی از مسلم آمده است: رسول الله صلی الله علیه وسلم از ضربه زدن به صورت و از داغ گذاری در صورت حیوان نهی کرده است.
عن ابن عباس -رضي الله عنهما- أن النبي -صلى الله عليه وسلم- مر عليه حمار قد وُسِمَ في وجهه، فقال:«لعن الله الذي وسمه». وفي رواية لمسلم أيضا: نهى رسول الله -صلى الله عليه وسلم- عن الضرب في الوجه، وعن الوسم في الوجه»
شرح الحديث :
در این حدیث به شدت از داغ گذاری در صورت حیوان و همچنین ضربه زدن به صورت آن نهی می شود و با وعید شدیدی برای کسی همراه است که چنین رفتاری با حیوان دارد. علما این کار را از جمله گناهان کبیره شمرده اند و علت این نهی را چنین توضیح داده اند که: صورت لطیف بوده و همه ی زیبایی ها را در خود جمع کرده است و اعضای صورت لطیف و گرانقدر بوده و بیشتر ادراک با آنها صورت می گیرد که ضربه زدن به صورت همه ی این موارد را دچار اختلال می کند و چه بسا صورت را دگرگون کرده و باعث زشتی آن شود؛ و چون صورت دچار مشکل شود، امکان پوشاندن آن نیست و ضربه به هر صورتی باشد، غالبا اثر خود را در صورت به جای می گذارد.