توحيد الألوهية
از ابراهیم روایت است که می گوید: تابعین همه ی نوشتنی هایی را که (جهت دفع ضرر) آویزان می شد (= تمائم) مکروه و ناپسند می دانستند؛ چه نوشته ی مذکور از قرآن بود یا از غیر قرآن.
عن إبراهيم قال: "كانوا يكرهون التمائم كلها، من القرآن وغير القرآن".
شرح الحديث :
ابراهیم نخعی از برخی بزرگان تابعین حکایت می کند که از همه ی نوشتنی هایی که جهت دفع بیماری یا چشم زخم یا هرگونه ضرر و زیانی آویزان می شد، از باب سد ذریعه منع می کردند هرچند نوشته ی مذکور فقط از قرآن بود.