آداب وأحكام السفر
Ebu Hureyre –radıyallahu anh-’dan merfû olarak rivayet edildiğine göre": Otu bol yerlerde yolculuk yaptığınız zaman, otlardan istifade etmeleri için develere imkân verin. Çorak ve otsuz yerlerde yolculuk ederseniz, takattan düşmeden gidilecek yere varmaları için develeri süratlice sürün. Gece mola verip yatacağınız zaman yoldan ayrılıp bir kenara çekilin. Zira yol hayvanların geçeceği ve böceklerin geceleyeceği yerdir." diye buyrulmuştur.
عن أبي هريرة -رضي الله عنه- مرفوعاً: «إذا سافرتم في الخِصْب، فأَعْطُوا الإبل حظَّها من الأرض، وإذا سافرتم في الجَدْب، فأَسْرِعوا عليها السَّيْر، وبادروا بها نِقْيَها، وإذا عَرَّسْتُم، فاجتنبوا الطريق؛ فإنها طُرُق الدَّوَابِّ، ومَأْوَى الهَوَامِّ بالليل»
شرح الحديث :
Bu hadiste; insanın ve hayvanın çıkarlarının gözetilmesi vardır. Öyle ki Allah Rasûlü -sallallahu aleyhi ve sellem- yolculara şu adabı öğretmiştir: Devesi, eşeği, katırı veya atıyla sefer eden yolcuya, yolculuk esnasında bineğinin otlama ihtiyacını gözetmesini emretmiştir. Çünkü o kimse bineğinden sorumludur. Eğer otun, ekinin ve yemin bol olduğu zamanda sefer ederse acele etmeden sakince yolculuğuna devam eder ve bineğinin otlama hakkını verir. Eğer otun, ekinin az olduğu bir zamanda sefer ederse acele etmesi gerekirse o halde bineğine ona zorluk çıkarıp da onu yormasın. Aynı şekilde Allah Rasulü –sallallahu aleyhi ve sellem- yolcuya geceleyin dinlenmek ve uyumak için durduğunda bunu yolun üzerinde yapmamasını emretmiştir. Çünkü yollar yolcuların bineklerinin yol almaları içindir. Yollar sürekli olarak gidiş gelişin olduğu yerler olduğu için onların yoldan geçerken tereddüt etmelerine sebep olabilirler. Bu da onlara zarar verebilir. Aynı zamanda yollar zehirli ve yırtıcı haşerelerin, yerde yaşayan canlıların barınağıdır. Kolay olduğu için geceleyin bu yollarda yürür ve yere düşen yiyecek gibi şeyleri yerden toplarlar.