آداب وأحكام السفر
از ابوثَعلَبَه ی خُشَنی رضی الله عنه روایت است که می گويد: مردم هنگامی که در جايی اتراق می کردند، در دره ها و گذرگاه های کوهستانی پراکنده می شدند. لذا رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمود: «إنَّ تَفَرُّقكُمْ فِي هذِهِ الشِّعَابِ وَالأوْدِيَةِ إنَّمَا ذلِكُمْ مِنَ الشَّيْطَانِ»: «پراکنده شدن شما در اين کوه ها و دره ها، نتيجه ی وسوسه و فريبِ شيطان است». از آن پس مردم هرجا که اتراق می کردند، کنار يکديگر قرار می گرفتند.
عن أبي ثَعْلَبَة الخُشَني -رضي الله عنه- قال: كان الناس إذا نزلوا منزلًا تفرقوا في الشِّعابِ والأَوْدِيَةِ، فقال رسول الله -صلى الله عليه وسلم-: «إن تَفَرُّقَكم في هذه الشِّعاب والأَوْدِية إنما ذلكم من الشيطان». فلم ينزلوا بعد ذلك منزلاً إلا انضم بعضهم إلى بعض.
شرح الحديث :
مردم در حین سفر وقتی در جایی اتراق می کردند در کوه ها و دره ها پراکنده می شدند؛ این بود که رسول الله صلی الله علیه وسلم خبر داد: تفرقه و پراکندگی آنها نتیجه ی وسوسه ی شیطان است تا دوستان الله را بترساند و دشمنانش را به حرکت درآورد؛ از آن پس در جایی اتراق نکردند مگر اینکه در کنار هم قرار می گرفتند چنانکه اگر لباسی پهن می شد، همه ی آنها را در خود جای می داد چون خیلی به هم نزدیک بودند.