الأدعية المأثورة
از ابوهريره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلى الله عليه وسلم چنین دعا می کرد: «اللَّهُمَّ إنِّي أعُوذُ بِكَ مِنَ الجُوعِ، فَإنَّهُ بِئْسَ الضَّجِيعُ؛ وأعوذُ بِكَ منَ الخِيَانَةِ، فَإنَّهَا بِئْسَتِ البِطَانَةُ»: «يا الله، من از گرسنگی که همخواب بدی است و از خيانت که ويژگی درونیِ بدی است، به تو پناه می برم».
عن أبي هريرة-رضي الله عنه مرفوعاً: «اللهم إني أعوذ بك من الجوع، فإنه بِئْسَ الضَّجِيعُ،وأعوذُ بِكَ منَ الخِيَانَةِ، فَإنَّهَا بِئْسَتِ البِطَانَةُ».
شرح الحديث :
رسول الله صلى الله عليه وسلم از گرسنگی به الله پناه می برد که همراه و همدم بدی است و مانع استراحت انسان می شود. همچنین از خیانت در امانتِ خالق و مخلوق به الله متعال پناه می برد؛ چون خیانت از بدترین خصلت های درونی است.